Vanuit de kant op snoek! (deel2)
Door Sjak Kroet
Na de heftige regenval half november, staat plots de winter al voor de deur. Het is vandaag maandag 6 december 2010. De doodaashengels krijgen door de extreme weersveranderingen een onverwachte rustpauze. De shadhengel is er al helemaal op voorbereid om vandaag tot leven gebracht te worden. Naast het vissen met de dode aasvissen, ben ik ook een actieve shadvisser in de winter.
Omdat ik op het kleine water vis, is vooral in de winter de shad het topaas numero 1. Vooral in de iets diepere stroomnaden bij bruggen, stuwtjes en andere obstakels die neringen en keringen in het water veroorzaken, zijn de plekken om langzaam uit te kloppen met een shad. De laatste tien jaar is me opgevallen dat de loodkop die aan de shad wordt bevestigd, zeker niet te zwaar mag zijn op het kleine water waar ik vis.
Het is hier vaak niet dieper dan een metertje, dus zijn loodkopjes van maximaal een gram of 5 perfect om de shad gedurfd langzaam en diep te presenteren, zonder dat je te veel risico loopt dat deze voor altijd op de bodem wordt geparkeerd! Ook het zweefelement dat de shad maakt met een lichte loodkop, is vele malen groter dan met een zwaardere loodkop.
Als kantvisser op snoek zijn juist die details doorslaggevend op de hoeveelheid aanbeten tijdens een visdag! De shadhengel is strak met een iets actievere top bij een lengte van 2.10mtr. De molen is betrouwbaar en van het merk waar het hele wielerpeloton op fietst.
De lijn is gevlochten, heeft geen rek en is voorzien van een stalen onderlijn van minimaal 70cm, die je voordelen biedt bij het landen van de snoek. Aan het water gekomen kijkt een roodborstje verbaasd toe. “Gaat ie vissen vandaag ondanks al die winterse toestanden?”
Een verbaasd roodborstje…
De beek kabbelt langzaam door het sprookjeslandschap, alleen dit uizicht is al genieten. Dat je hier als snoekvisser deel van uit mag maken! De shads waar ik mee ga vissen zijn 12cm lang, fel van kleur en hebben een gedimde actie, vooral nu niet te uitbundig. Ik loop stroomopwaarts en kam meter voor meter met mijn shadje uit.
Door de iets lichtere loodkop kun je het water nu goed uitpeuteren, zo sla je echt geen meter over. Ik heb er nu een oranje shad aanhangen. Ik weet dat een aanbeet nu meerdere snoeken kan opleveren omdat ze nu dichter bij elkaar staan dan 2 maanden terug. Na een dik kwartier meldt zich de eerste snoek.
Bij een brug liet ik de shad langzaam omhoog komen, ik zag de shad duidelijk wegzweven vanuit het midden van het water. Ineens was daar een enorme kolk en meteen was er ook goed contact met de snoek. Omdat ik altijd met één enkele haak vis, zet ik de haak zodra het contact heftig is. Meestal zit de haak dan goed voor in de bek van de snoek, zo ook nu.
Vanuit de kant op snoek zijn die vismomenten spectaculair met licht materiaal. Echt genieten van je dril en de snoek vol overgave ze gang laten gaan. De snoek is uitgeraasd en kort daarna kan ik ze achter de kieuw pakken, een beter handvat is er niet! Wat een prachtige rover. Een centimeter of 75, goed gezond.
De kieuw is een prima handvat!
Ik zet de snoek terug, controleer mijn materiaal en loop langzaam verder stroomopwaarts. Heel langzaam klopt de shad de stroomnaad van de beek uit. Ik weet dat je nu geconcentreerd met je shad moet vissen, want je staat zomaar weer met een kromme hengel. Nog geen 20 meter verder, ter hoogte van een boerenschuur, klapt er een tweede snoek op.
Ik zie de oranje shad mooi voorin de bek zitten van de snoek. Ik zet de haak en de hengel buigt door. De snoek geeft even geen krimp. Dan zwemt ze tegen de stroming in, ik voel dat deze rover gaat springen en met een magistrale wenteling kantelt de snoek zich compleet uit het water, wat een kolk en enorme plons.
Dan is daar het moment waar elke roofvisser voor vreest: de snoek is los… Gelukkig is het contact snel weer terug. De snoek komt naar de kant, ook een zeventiger. Maar dat zijn vanuit de kant op klein water mooie vissen. Kort daarna mag deze rover even op de foto. Terugzetten is vanuit de kant geen probleem, de snoek vindt snel zijn weg terug.
De oranje shad vangt de tweede snoek…
Met twee kantvissen gevangen en een misser net voor de schemering, komt een prima visdag tot zijn einde. Als de winterse activiteiten erin blijven zal ik voorlopig met mijn shadhengel en de shads op pad gaan. Dit kan vroeg of laat wel eens een ‘top-kantvis’ opleveren. De trend is gezet en met een positief gevoel verlaat ik de waterkant.
