Vanaf de kant op snoek! (Deel 17)
Door Sjak Kroet
Het is zondagochtend 6 november. Echt haast heb ik vandaag niet! Ben pas om 08:15 uur opgestaan, wetende dat het zachte weerbeeld van de laatste tijd nu nog in mijn voordeel is om de snoek aan de schubben te komen. Met dit najaarsweer kun je ze nog over de gehele dag vangen. De temperatuur van het viswater komt overeen met de buitentemperatuur die rond de 16 graden Celsius zal zijn.
De snoek wordt op zijn wenken bediend, de witvisjes zijn nog niet eens naar dieper water afgezakt. Sterker nog, ze zwemmen nog vrolijk rond als kleine dienaartjes die de snoek een vette buik bezorgen! De ingevroren sardine zal vandaag kort onder de dobber worden gepresenteerd waardoor het visje aantrekkelijk opvalt, een goede actie vertoont in de stroming van de beek en tijdens een aanbeet van een snoek minder weerstand biedt wanneer de dobber onderploft.
Kort onder de dobber.
Als je vanaf de kant op snoek vist, met kunstaas is of een dode aasvis, probeer dan gedurende de herfst en wintermaanden de witvisjes te volgen, deze wijzen je de weg naar de roofvissen. Zeker als het echt gaat winteren. Wanneer je de witvisjes dan treft, kan het zomaar gebeuren dat je de visdag van je leven meemaakt en verschillende snoeken op dezelfde stek vangt! In principe volgt de snoek gewoon zijn koelkast zoals wij dat ook doen.
Terwijl ik mijn koeltas nog vol aan het stoppen ben met aasvissen en de koffie nog door het filter loopt, vraagt mijn dochtertje Gina: “Pap, zijn die ingevroren sardines niet te koud voor de vissen?” “Nee hoor, de snoek houdt wel van een ijskoud visje, jij lust toch ook ijsjes!?” “Ja, die zijn heel lekker en koud…!” Ik probeer niet te lachen, geef ze een knuffel en laad vervolgens de laatste spullen in de auto. “Tot straks!” De Sprong is een beek die kort bij huis stroomt en waar zelden of nooit op snoek wordt gevist. Het is eigenlijk een boerensloot waar ik ook grote zeelten en kroeskarpers in het voorjaar heb gevangen.
Het slepen vanaf de kant met een dode aasvis onder de dobber is op deze sloot ideaal omdat het heel rustig gaat en het de snoek niet afschrikt. De snoeken zijn op dergelijk viswater erg schuw, je moet echt geen onnodig lawaai maken, want bij het minste geringste geluid schrikt de snoek en zal hij wegzwemmen en elders gaan liggen. Een snoek die in paniek wegduikt, zal die dag niet meer bijten. Vaak zie je dan onder de kant een donkere wolk in het water ontstaan waar zojuist de snoek heeft gestaan!
Het eerste stuwtje…
Als ik de eerste sardine aan de enkele dreg prik en deze achter het eerste stuwtje te water laat, zie ik een dikke rat wegduiken. Het is hier een meter diep en het stroomt hier lekker, dus ik kan rustig achter mijn aasvis aanlopen. De Sprong stroomt door bosrijk gebied met heide en maïsvelden eromheen, een prima jachtterrein waar veel wild wordt geschoten voor de Kerst. Langzaam sleep ik verder. Het eerste stuwtje waar ik gestart ben is al niet meer te zien, een tweede stuwtje nadert. Heel langzaam laat ik de dobber tegen het stuwtje aanlopen. Als er een snoek staat, dan zal hij de sardine scheppen. Helaas is er geen snoek aanwezig voor de tweede stuw. De zin in een kop koffie wordt groter en groter.
De koffie smaakt prima, maar echt honger heb ik niet, dus laat ik de boterhammen ongedeerd in het zakje zitten. Eet ik straks wel op, eerst een snoek! Besluit tot het donker te vissen, wetende dat de vistijd snel terugloopt aan het eind van de middag. De schemering is al in volle gang als mijn dobber in een bocht voor de eerste keer deze dag schokt, het bekende hupje maakt en langzaam wegzakt naar het midden van de sloot. De Sprong is hier breder en ook een stukje dieper, mogelijk net het kleine detail dat tot een aanbeet heeft geleid.
Dan schiet de dobber krachtig naar rechts… Ik haal stevig door, de haak is gezet en de snoek klapt vol door de slip van de molen. Met de lange hengel kan ik de snoek goed afremmen en sturen vanaf de hoge oeverkant. De dril is super zo in de schemering. Een lange visdag wordt uiteindelijk gered als ik het schepnet onder de snoek schuif. Een mooie tachtiger, die al goed rond aan het worden is, kijkt net als ik verbaasd in de lens tijdens het nemen van de foto.
Kijkt verbaasd zoals ik in de lens!
Na het terugzetten van deze rover is de weg terug naar de auto door de schemering nog lang. Het kan me helemaal niks schelen… Sterker nog, die dril had ik voor geen goud willen missen! Zo zie je maar weer: de aanhouder wint en wie weet wat er volgende week zondag op de loer ligt???
