.
Vanaf de kant op snoek! (deel 12)
Door Sjak Kroet
Zondagochtend 2 oktober, het is 06:10 uur en een licht ontbijtje wat de mens van binnen langzaam opgang brengt, passeert mijn maag-darmkanaal. Loop naar buiten om de ontbijtresten weg te gooien. Het is al behoorlijk aangenaam buiten, maar nog wel stikdonker.
Bij de afvalbak aangekomen hoor ik vreemd geritsel! Ik kijk opzij en zie een egel prutsen die ook al aan de ontbijttafel zit en zich tegoed doet van al het lekkers wat rond de afvalbak kruipt. Dan is het toch echt tijd om te vertrekken. De laatste handelingen gaan dan ook supersnel op de automatische piloot. Binnen enkele seconden zit ik in de auto onderweg richting het riviertje de Aa.
Een egel bezig met zijn ontbijt.
Naar een klein half uurtje arriveer ik bij het riviertje. Auto parkeren, vispullen eruit, mobieltje mee in geval van calamiteiten en het vissen kan beginnen. De Aa is een prachtig riviertje waar je prima vanaf de kant kunt vissen en kilometers water struinend kunt zoeken naar snoek.
De brug is meteen een hotspot waar het altijd stroomt, het is hier een metertje diep dus opletten voor vastlopers. Ik hang een witte shad aan de speld van 7cm, met een loodkopje van 5 gram. Door de lichte loodkop kan ik de shad eenvoudig door de bovenste waterlaag laten fladderen, de witte kleur is goed te volgen vanaf de kant, niet meer in beeld is beet!
Ik sta onder de brug en werp geconsenteerd stroomafwaarts. De shad komt tegen de stroming in terug mij kant op. Hoog fladdert de shad door het water, als er snoek huist, kan een aanbeet niet lang uitblijven. Naar nog geen tien minuten sta ik al met een kromme hengel. Even was het contact met de shad weg wat resulteerde in een dreun en een kolk.
Geweldig zoals de snoek ervoor gaat, springend in de stroming van de Aa. Dit doet mij goed, wetende dat ik hier 30 jaar terug ook regelmatig met een kromme hengel stond en mijn eerste snoeken ving. De snoek is uitgeraasd, deze kan ik nog goed in de nek pakken. De enkele haak zit keurig voorin de bek vast, is meteen los. Een snoek van 67cm, die nog wel een stukje groter groeien kan, wordt direct teruggezet. Struinend gaat het zoeken naar snoek verder. De zon begint al goed op te bollen, de brug ligt al zeker een paar honderd meter terug stroomopwaarts. Met de mist die langzaam optrekt zie ik het riviertje in volle glorie!
Het riviertje in volle glorie.
Een smal slootje wat door een pijp het riviertje binnen stroomt, is altijd een plek waar snoek kan liggen, een hinderlaag eerste klas. Hoog laat ik de shad langs de pijp fladderen, zo langzaam als mogelijk probeer ik de shad af te remmen. Dan ineens is er vanuit het midden een gigantische kolk, aasvisjes springen op en voor de tweede keer sta ik met een kromme hengel, snoek! Deze dreun is vele malen zwaarder als de dreun bij de eerste aanbeet. Een verraderlijke sprint kort langs het kantje wordt door mij goed opgevangen. Het moment dat ik de vis voor het eerst zie is indrukwekend: “Wat een kop!”
Wat een kop!
Ik probeer de dril zo kort als mogelijk te houden, maar de snoek duikt opnieuw de stroming van de Aa in. Dan zie ik ze bovenkomen, met de molen in de vrije stand en het vertrouwen in de lange stalenonderlijn, probeer ik de landing in te zetten. Omdat ik heel kort aan de waterkant sta, is de controle optimaal waardoor ik enkele seconden later de snoek achter de kieuwdeksel kan pakken.
Voordat ik boven op de kant sta is het shadje gelost. De snoek is 86 cm, even stabiliseren, als ze met de staart slaat kan ze los. Met grote bewondering volg ik de groene rover, die in de stroming van de Aa verdwijnt, super! Ik besluit terug te lopen naar de brug, wetende dat de snoek hier nog steeds huist, top!
De ochtend is voorbij gevlogen, dan zie ik mijn vrouw en dochtertje bij de auto staan. Ik ben blij verrast. “Zin in koffie? Ja heerlijk”, kan Gina ook nog ff vissen, jong geleerd is oud gedaan! Aankomende zondag trek ik de Peel in, waar velen sloten elkaar kruisen.Sportvissers worden daar zo goed als nooit gesignaleerd, reden genoeg om de snoek daar op te zoeken. Het prachtige landschap is daar kenmerkend voor het kleine water waar ik vis.I k kijk ernaar uit…
