Persbericht Sportvisserij Nederland
Twijfels rond duurzaamheid waterkracht.
De geplande uitbreiding van het aantal waterkrachtcentrales in Nederland levert slechts een geringe bijdrage aan de energieproductie, maar brengt wel grote schade toe aan kwetsbare en bedreigde vissoorten als de aal en zalm.
Oud-politicus en energiedeskundige Jan Terlouw roept daarom op tot bezinning bij het aanwenden van waterkracht voor de energieopwekking in Nederland.
“Duurzaam opgewekte energie is mooi, maar je kunt grote vraagtekens plaatsen bij het groene karakter van waterkracht in Nederland. De opwekking van elektriciteit uit waterkracht in ons vlakke land is discutabel gezien de geringe bijdrage aan de energieproductie en de grote schade die wordt toegebracht aan (reeds bedreigde) vissoorten”, zegt Jan Terlouw.
Als voorzitter van de landelijke Projectgroep Aalherstel en het Nederlands Zalmplatform is hij nauw betrokken bij de obstakels die migrerende vissen op hun trekroutes tegenkomen. Waterkracht is er daar één van.
Jan Terlouw zet jonge zalmpjes in Duitsland uit.
Waterkrachtcentrales veroorzaken een enorme schade onder kwetsbare en bedreigde trekvissen als de aal en de zalm – vissoorten waarvoor herstelprogramma’s zijn opgezet om ze voor uitsterven te behoeden of weer terug te laten keren in onze wateren. In Nederland staan momenteel zeven kleine waterkrachtcentrales die jaarlijks in totaal voor circa 108 gigawattuur aan elektriciteit kunnen opwekken.
Daarmee voorzien ze in slechts één promille van de Nederlandse jaarlijkse energiebehoefte (107.000 GWh). De ambitieuze plannen om het aantal waterkrachtcentrales uit te breiden (met minimaal vijf en maximaal negen) zou dit hoogstens verdubbelen tot twee promille.
Terlouw roept gezien de marginale energieopbrengst en grote schade aan bedreigde vissoorten op om de afweging te maken of waterkracht als duurzame energiebron zou moeten worden ingezet in Nederland. “We moeten ons serieus afvragen of waterkracht in ons land de oplossing is voor de groeiende vraag naar energie en het klimaatprobleem.” Liever kijkt hij naar hoe er in Denemarken – qua hoogteverschillen en klimaat goed met Nederland vergelijkbaar – met deze problematiek wordt omgegaan.
Daar is een kosten/baten analyse tussen energieopwekking en schade aan de natuur gemaakt en worden in de komende jaren de drie grootste waterkrachtcentrales stilgelegd. Hun rol zal worden overgenomen door windturbines. In plaats van in één waterkrachtcentrale, zou men in de Nederlandse situatie ook in drie windmolens kunnen investeren.
Projectgroep aalherstel 2009.
De projectgroep aalherstel 2009 is een initiatief van: Wereld Natuur Fonds, Natuurmonumenten, Sportvisserij Nederland, RAVON, Stichting de Noordzee, Greenpeace, Unie van Waterschappen.
Voor meer informatie: Sportvisserij Nederland
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
