Tonijnvissen Kroatië  Tweede dag: stijgende lijn met veel soorten

Tonijnvissen Kroatië 

Tweede dag met veel soorten 

Door Marc Borst

De tweede dag breekt aan. Gaat het dan vandaag gebeuren? Het is zaterdag en dat is ook op het water te merken. Als we aankomen liggen er al tien boten op de stek, de kop van het grote rif.

Snel zet Lex de hengels klaar, alvast beaasd met een horsmakreeltje van gisteren. Vandaag is er weinig van te merken dat het slecht zou gaan met de visstand in de Adriatische Zee. De dieptemeter laat de hele dag vanaf de bodem op ruim 80 meter diepte tot 20 meter onder het oppervlak scholen (jonge) vis zien.


Er liggen al een paar boten als we aankomen.


Het vangen van aasvis gaat dan ook voorspoedig. We vangen horsmakreel, makreel, maar ook prachtige visjes zoals de vlagbaars. De hengels worden voorzien van een levend horsmakreeltje.


Horsmakreeltjes in overvloed.


Ook bij de andere boten om ons heen zien we regelmatig vis(jes) bovenkomen. Niemand echter hoeft in het biggame harnas. Het rustige weer laat ons de hele dag rond de hotspot vissen.


Vlagbaars, prachtig toch?Jammer dat ze niet groter worden.

 
We moeten halverwege de dag wel een stuk opschuiven omdat een beroepsvisser het nodig vindt het hele rif te omringen met zijn netten.


De beroepsvisser legt zijn warnetten rond de hele kop van het rif.

Omdat de blauwvintonijn zich niet laat zien, beginnen we al snel met aas op de bodem te vissen. Het is zakken en beet. Vangen is een ander verhaal, het aas (stripje makreel en stripje inktvis) is zeer snel van de haken gegeten.

Dan krijgt Lex een andere aanbeet die de hengel flink doet krommen. Het blijkt een congeraal.


Lex met de eerste congeraal van de dag.

Even later blijkt aan een andere hengel een tweede conger te zitten zodat ik die ook op m'n soortenlijst mag noteren.


Marc met zijn eerste conger.


Eelco pakt een jighengel met een banaanpilker en bewijst dat je ook paling aan een pilker kan vangen. Een mooie aanbeet en de pilker zit voor in de bek.


Eelco vangt zijn eerste conger aan een banaanpilker.
Lex had dit nog niet eerder meegemaakt.

Af en toe zien we een grote schim op de dieptemeter ("We got a marker!"). Maar de tonijnen stijgen niet naar hogere waterlagen.

Aan het eind van de dag zien we wel activiteit aan het oppervlak. Een boot gaat er op af en we zien 'm dwars door het gespetter varen. We zijn het eens dat dit niet de goede manier is. Lex zet twee hengels uit om met pluggen te trollen en we varen langzaam richting de huishaven. Een uurtje later is het raak.


De Little Tunny ging voor een plug.


Een Little Tunny heeft de Rapala plug gepakt en ik mag 'm drillen. Het is geen grote vis, maar ook deze mag op het soortenlijstje.

Nog één dag te gaan. Hopelijk zet de stijgende lijn door...