TotalFishing

Tips'n'Trics

Wattenstaafje voor rubber (Deel 1)

Door Berthil Bos

Wattenstaafje? Ja, jullie lezen het goed, het gaat deze keer over dat dingetje dat je gebruikt om ------ laat maar zitten. Ik gebruik ze de laatste tijd veelvuldig tijdens het vissen en niet om meer uit de omgeving op te vangen.

Ik mag ontzettend graag met rubber op pad gaan en de snoek proberen te foppen. Vooral in deze periode zie je mij vaak in de polder, op zoek naar snoek. Tijdens deze zoektocht vanaf de kant is het een noodzaak om zo weinig mogelijk ballast mee te nemen. Een mapje met wat kunstaasjes, een kniptang en een tang om te onthaken, wat onderlijntjes moeten het doen een dergelijke dag.

Hierdoor kies ik vaak voor de shad, omdat deze op diverse manieren te vissen is. Vaak gaan er twee verschillende grote mee en in maximaal twee kleuren. Hierdoor zit het mapje snel vol met het gevolg dat als ik de shad van de dag kwijtraak, ik gedwongen met een andere grote of kleur moet doorgaan.

Vaak is dit geen probleem, omdat de snoek niet zo kieskeurig is, maar er zijn van die dagen dat hij begint te lijken op een karper. Rubber is zacht en kan er behoorlijk van langs krijgen tijdens de aanbeet en de dril. We weten ook allemaal dat de snoek graag met zijn kop mag schudden, om dat vervelende ding te lozen.

Tijdens deze capriolen gebeurt het vaak dat de shad uitscheurt. Doorvissen met een dergelijke shad is vaak geen optie, omdat de balans en rollende beweging grotendeels weg is. Secondelijm om het te repareren kan wel eens helpen of een aansteker, maar het beste is om dit uitscheuren te voorkomen.

En nu komt het wattenstaafje om de hoek kijken. Omdat de haakbocht en steel erg dun zijn, kan deze gemakkelijk door de rubber snijden, vooral als het om soepele shads gaat. Dikkere haken gebruiken doen we natuurlijk niet, omdat we graag in die harde bek van de snoek willen penetreren.

De dunne haaksteel moet dus tegengehouden worden. Als ik de loodkop goed geplaatst heb, zodat je met je vinger tussen de rug van de shad en de haakpunt kunt komen, pak ik het holle buisje van het wattenstaafje, waarvan ik het gedeelte waar de watten zitten heb afgeknipt. Aan één zijde een puntje knippen om gemakkelijk door het rubber te prikken.

Vervolgens zoek ik de plaats waar de bocht van de haak begint en prik dan net boven deze plek het staafje naar binnen. Ik steek hem nu door, totdat deze een stukje uitsteekt aan de andere kant van de shad. Nu een druppeltje secondelijm op dit stukje plaatsen (is niet een must) en weer terug trekken in het rubber.

Als je beide zijden netjes afknipt zal dit buisje niet meer van zijn plaats komen en de haak keurig vastzetten. Hij kan niet meer naar boven en het uitscheuren behoort tot de verleden tijd. Als je dit vastzetten goed hebt gedaan zal je ook zien dat de loodkop goed tegen de shad zit gedrukt en is het fixeren d.m.v. bijvoorbeeld secondelijm niet meer nodig.

Natuurlijk kan je ook andere materialen hiervoor gebruiken, al is een hol plastic buisje lekker licht. Sinds ik dit buisje gebruik is het gedaan met het uitscheuren en de andere (bijt)schades zie ik graag. Op de onderstaande foto’s laat ik even zien wat ik beschreven heb.

Een uitgescheurde shad is niet meer voor de volle 100% in balans.

Met deze twee hulpjes voorkom je uitscheuren.

Knip met een schaar een scherp puntje aan het buisje.

Prik het staafje door het rubber net bij het begin van de haakbocht.

Na een druppeltje secondelijm trek je het staafje iets terug en knip je het netjes af.

Het buisje is licht maar sterk genoeg om het uitscheuren te voorkomen.