Door Fishing Guide Johan.
Een eerdere afspraak in oktober had helaas geen doorgang kunnen vinden. Nu moest het wel gaan lukken, hoewel de vooruitzichten wat de vangsten betrof niet hoopgevend waren. Twee dagen eerder viel de kou echt in en wilde het niet lukken om behoorlijke vangsten te boeken.
Ik had Darek hierover ook geïnformeerd, maar het mooie weer trok ons desondanks over de streep. De locatie was nieuw voor hem, maar dat nam niet weg dat hij ruimschoots op tijd op de afgesproken plek was. De weinige spullen die hij had meegebracht waren snel overgepakt en toen gingen we al gauw van wal.
Één van de dertien beauty's van deze dag.
Darek pakte één van zijn hengels uit en legde de hoes weg en deze bleef aan het einde van de dag ook weg. Waarschijnlijk ongemerkt overboord gewaaid, want de hoes kwam niet meer "boven water". Één van de offers van deze dag.
Hoewel mijn gast een ervaren visser is, had hij geen ervaring met verticaal/diagonaal vissen. Gaandeweg de dag merkte ik echter niet meer dat deze ervaring ontbrak. Hij voelde precies aan wat er gebeurde en werd af en toe opgeschrikt door kneiter harde aanbeten, waarbij de hengel helemaal krom sloeg.
Wij startten op een rustig stuk water. Onderweg hier naartoe zijn we kano - en bellyboat vissers gepasseerd. De bellyboten worden ook gebruikt om oevers te bereiken waarvoor je anders zou moeten zwemmen. Iets wat in dit jaargetijde en bij watertemperaturen rond de 6 graden niet erg is aan te bevelen. In ieder geval zijn de echte bikkels nu aan het vissen en daarbij voelen wij ons thuis.
Ik gaf Darek een verticaalhengel en legde hem uit hoe het werkt. Een klein stukje boven de bodem laten zwemmen en vooral niet te veel bewegen. De varende boot doet eigenlijk het werk al en in combinatie met een shad met de juiste actie moet het voldoende zijn om actieve roofvis te verleiden tot een aanbeet.
Deze moest toch echt even poseren toch!
Al snel meldde de eerste gegadigde zich aan mijn hengel. Bijna op dezelfde stek als twee dagen geleden. Is dit een goed of een slecht teken? Wij weten het niet en gaan rustig door. Toch bleef het nu verder stilletjes. En daarom verkasten we om de volgende stek af te tasten.
Hier kreeg Darek al snel een mooie aanbeet en die wist hij ook te verzilveren. Zo dat is lekker. Op naar de volgende vis dus maar en deze keer lukte dat ook. Een heel stuk verder haakte ik opnieuw een mooie snoekbaars. Direct na de landing mocht deze ook weer terug. Hopelijk zou er nog eentje langs komen voor de foto.
We voeren een flink stuk om de derde stek aan de tand te voelen. Het leek er in eerste instantie niet op, totdat er een hele flinke snoekbaars op ons aasje dook. De dril mocht er zijn en het resultaat ook. Deze moest dus wel op de foto, hoewel Darek niet stond te popelen. Hem maken die foto's niet zo veel uit. Voor de illustratie van de verslagen heb ik wel graag enkele mooie beelden. En zo ging hij dus toch met de vis op de foto.
Alleen de temperatuur is niet zomers. Voor de rest alles dus wel.
Ook hier kwam nog een tweede vis in de boot. Heerlijk hoor als het een beetje doorloopt. Geen nesten vol vis waar je uit kunt blijven plukken, maar gewoon af en toe een mooie vis, waarvoor je hebt moeten werken. De voldoening is dan groter en het maakt vissen bovendien echt vissen.
De volgende stek, die we ook alweer geheel voor ons zelf hadden, was zo mogelijk nog productiever.
Ik haakte er een vis, waarbij de aanbeet het formaat niet prijs gaf. Toen de haak eenmaal was gezet bleek het direct om een grotere vis te gaan en dit leverde dan ook een lange en spannende dril op. Het net ging eronder en het paste maar "net".
Deze moest natuurlijk echt wel op de foto en zo geschiedde. Tjonge wat een andere dag dan twee dagen geleden. Nu stak de wind ook wel op en werd het dus kouder, maar niet zo als toen. En de vis was nu wel bereid ons aas te grijpen. Van deze stek kwamen nota bene drie mooie vissen. Allemaal een stukje buiten de stroming.
Omdat ik iets meer luwte wilde, vertrokken we naar een stuk rustig water, waar we ook even de tijd namen voor de lunch. De soep die ik had meegebracht was helaas niet aan Derek besteed, evenmin als de appelflappen. Zelf nam ik wel soep, omdat dit in deze tijd van het jaar ook lekker verwarmend werkt.
De vis was op deze stek evenwel nauwelijks te vangen. Ik toverde slechts één kleine snoekbaars boven water. Daarom besloten we als snel om het stromende water weer op te zoeken. Daar lieten we de boot mooi meenemen door de stroom. Terwijl wij zaten te praten en ik me naar Darek had toegedraaid, zag ik hoe zijn hengel met een klap naar beneden werd getrokken.
Keiharde aanbeten en spannende drils waren ons deel.
De vis hing en in no time werd de vis in de oppervlakte getrokken, waar ze helaas verloren ging. Wat ik vaker zag gebeuren is de snelle dril en het te ver binnen draaien van de lijn. Begrijpelijk als je let op de korte verticaalstok en de geringe diepte van het water en daarmee de afstand tot de vis. Dit is nog wel een leerpuntje: forceer de dril niet, want dit is absoluut niet nodig en laat voldoende lijn uitstaan om de vis op te kunnen vangen en het scheppen makkelijker te maken.
Maar goed, wat wil je als iemand dit voor het eerst doet en desondanks vele mooie vissen weet te verschalken. Omdat we niet alleen verticaal visten, had Darek ook een hengel om mee te werpen in gebruik genomen. Het jiggen ligt hem wel, had ik tijdens eerdere trips geconstateerd.
Helaas wilde het vandaag niet lukken. Toen hij de hengel bovendien even had weggelegd en deze onder een kikker op de rand van de boot had geschoven, ging het helaas mis. Hij pakte de hengel op en we hoorden een droge "krak"! En ja hoor, de hengel was gebroken. Aan het einde van de dag bleek de bedrijfsschade te bestaan uit een verloren hengelhoes en deze gebroken hengel. Dit kon de pret niet drukken, gelet op de titel van dit verslag: een citaat uit een een mail achteraf.
Wij zochten verder en het duurde enige tijd alvorens we weer succes hadden. Op een plek waar we eerder hadden kunnen scoren, lukte het nog twee maal. Mooie gezonde en dikke vissen kwamen in de boot. En terwijl we bezig waren, zag ik een andere boot op eveneens een gekende stek, die ik ook nog wel even had willen proberen. Het bleek om Ann-Christin en Jöran te gaan, die de middag nog even wilden benutten. Ze kwamen ons nog even gedag zeggen.
Ook nu ging de dag weer te snel voorbij en moesten we richting helling. Toch pakten we onze eerste stek van deze dag nog even mee. Hoewel het er niet van leek te komen, kwam die keiharde aanbeet toch en mocht Darek de laatste vis van deze dag binnen halen. Het was andermaal een prachtig exemplaar dat we in het licht van de ondergaande zon lieten poseren.
Ondertussen schoven Ann-Christin en Jöran ook aan. Zij wilden deze dag ook hier beëindigen. Ik voer nog even naar hen toe omdat ik iets kwijt wilde en overhandigde de appelflappen, die bij mij onbenut waren gebleven. Zodoende kregen ze toch nog een goede bestemming.
Zo eindigde het seizoen van 2019 op een passende manier en ruimden we alle spullen op, alvorens naar de helling te varen. Voor de laatste keer dit jaar ging de Tomasco op de trailer en konden we vertrekken. Wat een dag zeg, met 13 schitterende vissen in de boot. Daar zat ook nummer 900 van dit jaar bij. Het resultaat van 79 trips, waaronder één blank.
Ik kijk tevreden terug en weet inmiddels al dat ik vele gasten van de achterliggende jaren in het nieuwe jaar opnieuw welkom mag heten. Een mooiere erkenning kan ik me niet wensen.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
