TotalFishing

Terugblik op 2004

Door Frank Avezaat

Een seizoen van uitersten…
Met een bakje warme chocolademelk in de hand zet ik de diaprojector aan… Een felle bundel brengt de vele aspecten van de visserij aan het licht. Mooie herinneringen, tegenslagen, koude, hitte, natuur en uiteraard vissen. Maar als belangrijkste: de inzet en humor die ik aan deze hobby beleef. Gestaag lopen de dia’s er doorheen en bij iedere nieuwe plaat komt in alle levendigheid een herinnering op. Ik steek nog maar eens een lolly in m’n mond (dat stoppen met roken wekt andere verslavingen op!) en geniet van het geviste seizoen.

Door een nieuwe baan en een verhuizing naar Amsterdam had ik gedurende de eerste maanden van 2004 praktisch geen tijd om me echt op het vissen te richten. Ik viste sporadisch een keertje met de pen in de Amsterdamse grachten en wanneer mogelijk een keer op de Sloterplas. Echt serieus was het allemaal echter niet en de resultaten waren daar dan ook naar. Diverse beurzen werden aangedaan en tijdens één van die evenementen bracht Bob mij in contact met de distributeur van Ocean Fresh (karperbaits). Na een kort gesprek verliet ik de beurs met een paar zakken Oily Crab boilies en een voor mij uitstekende afspraak omtrent het testen van dit aas. De Oily Crab zou gedurende de eerste maanden van mijn visserij de geviste boilie worden en al vrij snel wist ik mijn eerste vissen erop te landen.
Die eerste gevangen vis kwam trouwens uit de Amsterdamse grachten, een geweldig leuk projectspiegeltje onder de pen, die praktisch onder mijn balkon werd gevangen. Deze vis gaf toch weer hoop en er werd weer meer gevist. Begin april behaalde ik mijn fel begeerde roze papiertje en tegen het begin van juni had ik mijn eigen auto. Een stationuitvoering met een verbouwde achterruimte; geen plek voor passagiers, enkel voor de hengels, and that’s the way I like it!
Deze auto werd later in het jaar trouwens bewerkt door de enige echte stylist Felix, die van mijn auto een rijdend aquarium maakte. Het op deze manier laten spuiten van je wagen brengt trouwens voor- en nadelen mee, waarover je tevoren goed na zult moeten denken! In juni begon mijn seizoen serieus te worden. Ik viste meer uren en ving ook meer vissen op mij verder nog onbekende wateren. Een korte overnachting aan een nieuw watertje in gezelschap van Kees bracht echter een serieuze kandidaat op de kant. De ijsbaan
Door een mazzeltje in mijn werkrooster had ik de mogelijkheid om eindelijk weer eens 48 uren te vissen. Ik besloot de eerste nacht op vertrouwd terrein in de buurt van mijn oude huis te vissen en wist al snel twee vissen te landen uit het met wier gevulde water. Beide vissen hadden de afgelopen jaren al diverse malen mijn schepnet gevuld en bij het ontwaken besloot ik dan ook dat ik de tweede beschikbare nacht elders door wilde brengen. Ik zocht wat namen op in mijn telefoonlijst en begon deze mede-vissers ‘spontaan’ te bellen om te vragen of ze wat te doen hadden. Een van de eerste vissers die ik belde was Kees en hij bleek net vakantie te hebben. Dat kwam ontzettend mooi uit, want een afspraak tussen ons stond al heel lang en zo konden we die eens een keer nakomen.
Het zou dus een gezelligheidssessie gaan worden, met het oog meer op de lol van het samen vissen, dan op het daadwerkelijk vis vangen. Mede daarvoor werd uit de beschikbare wateren juist het moeilijkste verkozen, niet geschoten is altijd mis hè... Na een rondje om het betreffende water te hebben gelopen, werden vergunningen gehaald en de spullen opgezet. We waren alleen en gezien de grootte van het water konden we dat ook wel gebruiken.
Ik plaatste mijn linkerhengel strak tegen een van de eilanden en voerde een handje verkruimelde boilies vanaf de kant tot onder het bosje waar de rig lag. Hier overheen verspreide ik nog een handje
18 mm Oily Crab’s en zo was het feestmaal compleet. De rechterhengel plaatste ik strak onder de kant tussen enkele plukken riet en een paar leliebladen.
Kees viste tegen een ander eiland, maar onze tenten stonden wel naast elkaar. Het was al een tijd donker, toen ik mijn ogen heropende en de felle blauwe led van de Fox vol in m’n gezicht scheen. Me nog niets realiserende, lag ik de eerste seconden vanaf de stretcher naar de hengel te staren, maar toen Kees (op schreeuwende toon) vroeg of ik die hengel niet eens zou pakken, drong alles pas door! Opeens hoorde ik het piepgeluid harder worden en merkte ik bovendien dat de spoel als een razende liep. Verdr…, dat was de eilandstok en ik werd niet eens wakker!
Ik greep de hengel en voelde direct de wegspurtende vis. Waarschijnlijk zal bijna iedere vis daar de takken induiken, maar juist de eerste vis koos het open water, wat een geluk! Na enkele minuten stevig drillen, zette mijn kompaan het net onder een lange schubkarper. Twee minuten later werden er twee handen geschud en felicitaties uitgesproken. Een prachtige dikke vis verdween voor enkele uurtjes in de bewaarzak en de grijns op mijn gezicht bleef minstens even lang te zien.
Bij de eerste zonnestralen werd de vis op dia vastgelegd en kort daarna werden de spullen ingepakt. Met een voldaan gevoel keerde ik terug naar huis en 180 km verder werd er een biertje gepakt op de overwinning.

‘Een beetje de trend van het seizoen: stek bevissen, vangen en opzouten’

Kort na deze succesvolle sessie besloot ik eens enkele nachten op de Sloterplas in Amsterdam te gaan vissen, alwaar ik een mooie afgelegen hoek vond die in directe verbinding staat met de plas. Na enkele dagen voeren met de hierboven beschreven boilies nam ik de gok. Het duurde even voor de eerste actie zich aandiende, maar in één nacht tijd ving ik daar maar liefst vijf karpers. Daarnaast verspeelde ik er één op een rietpol, die niet wenste mee te werken. De karpers waren zeer verschillend van bouw en soort; zo ving ik een volschub, een rijenkarper, een lederkarper, een spiegelkarper en een schubkarper. Een grotere diversiteit aan karpersoorten kan je niet verwachten en totaal in mijn nopjes met het behaalde resultaat besloot ik ook deze stek weer met rust te laten. Het werd een beetje de trend van het seizoen: een stek bevissen, vangen, en opzouten. Dit gedeelte uit het lekker weglezende artikel “terugblik op het vorige seizoen” is slechts één van de opnieuw weer uiterst lezenswaardige en praktische bijdragen in het nieuwe nr. 43 van Dé Karperwereld, dat rond 19 juli 2005 voor € 8,75 te koop is bij uw hengelsportwinkelier en in de kiosk.

‘En geniet nog maar eens van het afgelopen seizoen’