TotalFishing

Terugblik 2010 - deel 1

door Jelle Westerhuis

Wederom een seizoen dat té snel voorbijgevlogen is. Met de donkere avonden van nu een uitgelezen moment om eens lekker terug te duiken in het afgelopen jaar. Lekker foto’s terugkijken, herbeleven wat je allemaal hebt uitgevreten in die (vliegvis)avonturen… En daarna? Daarna gaan we weer nieuwe plannen bakken!

Waar zullen volgend jaar de waadpakken nat worden, de lijnen zich strekken en gaan de vliegen door het water gevoerd worden in de hoop op…? Nog even terugblikken en dan weer plannen maken voor het nieuwe seizoen!

2010 Was zeer zeker een jaar waarin alles vismatig net even anders startte dan eerdere seizoenen. Kreeg begin april nog ‘koude’ afbeeldingen op de mail binnen vanuit Denemarken. Compleet dichtgevroren fjorden en hoge stapels ijs langs de kustlijn werden in het bericht getoond… ‘This is no global warming…’, schreef onze Deense vriend Jesper in zijn mail bij de ijzige plaatjes, ‘This is Ice Age dude!’

‘This is no global warming… This is Ice Age dude!’ (foto: Jesper Havshoi)

April kwam eraan en we wilden weer weg, terug naar Denemarken om een weekje te vissen op de door ons zo geliefde zeeforel.

Denemarken
Die aprilmaand, die normaliter top is voor de zeeforelvisserij, bleek nu een heel andere te zijn; het seizoen was tenminste 4 tot 6 weken vooruitgeschoven. De eerste hoos aan matige tot zeer slechte berichten kwam binnen, een (gelukkige?) uitzondering daargelaten.

Velen waren te vroeg naar Denemarken afgereisd en ervoeren de gevolgen van de strenge en lange winter. Zo ook wij. Waren dan nog wel redelijk in de vis gekomen, maar we hadden dan ook één van de betere weken getroffen bleek achteraf.

Dagelijks wel wat actie te beleven, echter maar zeer weinig vangsten van maatse tot knap formaat vis. Soms had je dan ook het gevoel dat je in een compleet lege bak stond te vissen.

Vrienden van ons, die een week later Denemarken zouden bezoeken, beleefden het avontuur toch duidelijk anders… Knetterende sneeuw- en regenbuien kregen ze meermaals vol over hun dak. Vissen werd daardoor vaak nagenoeg onmogelijk en opdrogen en opwarmen werd belangrijker dan vissen.

Zo sta je de ene week nog lekker tot in de avond te vissen, de andere ben je blij dat je überhaupt een paar uren kúnt vissen!

Een aantal weken later, eigenlijk nog steeds te vroeg en puur om de gemoederen te sussen, zijn we teruggegaan en het was stukken beter, maar nog niet top. Heb mogen genieten van een beer van een zeeforel die aan m’n vlieg verscheen. Dat was een fantastische en lang gekoesterde wens die in vervulling ging. Maar desondanks was het was allemaal toch wel behoorlijk wat taaier en anders dan eerdere jaren.

Na een aantal jaartjes zeeforelvissen in Denemarken dan eens zo’n vis mogen vasthouden, dat is geweldig! Alle uurtjes smijten, twijfelen, verkassen, gissen, enzovoorts, zijn plots vergeten…

Gedurende de zomer hebben de Deense zeeforelwateren zich verder best heel goed ontwikkeld; vangsten waren geregeld beter in vergelijking met dezelfde periodes van eerdere jaren. Het najaar werd in eerste instantie weer een domper en de zeeforelvisserij ging weer richting het typisch taaie niveau met een opsteker in september en oktober.

Noemenswaardig is dat de Deense rivieren dit jaar een geweldige zalmtrek hebben laten zien. De aanpassingen in de rivieren voor de zalm blijken hun vruchten af te werpen. Verschillende riviersystemen zijn ontdaan van obstakels waardoor de Atlantische zalm weer haar normale paairitueel kan volgen. Heel positief dus!

Een extreem magere Deense zalm vanuit de Skjern. Voor deze vis was het de hoogste tijd om terug te zwemmen naar het zoute om daar het restaurant in te duiken en zich aan te sterken.

De vangsten bij de opening van het seizoen - begin april - waren bijzonder goed te noemen. Zelfs een opmerkelijk aantal zalmen van tussen de 16 en 21 kilo werden gevangen! De Deense digitale media werd door ons dan ook op de voet gevolgd en we denken dat Denemarken wel eens een bijzonder goed zalmland kan worden, alhoewel de visserij wel wat anders is dan op de Noorse rivieren.

Deen Kasper wist een trophy te vangen en was terecht als een klein kind zo blij. Denemarken gaat qua zalmvissen wellicht nog wel eens een heel interessant land worden in de komende jaren.

Ook de catch & release-maatregelen worden verder doorgevoerd op veel rivieren. Zo zijn er nu rivieren die het toestaan om maximaal 1 vis per persoon, per seizoen mee te nemen, waarna iedere volgende vis teruggezet dient te worden, uiteraard met de bedoeling om de trek verder te stimuleren. Het zal misschien wel kiezen worden in 2011: ‘Weekje Denemarken?… Op de zalm of op de zeeforel…? Of voorlopig toch nog maar even combineren!?’

We zullen wel zien waar in 2011 de lijn zal komen te liggen.

Noorwegen
In de hoop dat we dit jaar weer eens terug zouden gaan naar Noorwegen, hielden we diverse websites bij waar vangststatistieken te vinden waren. We werden er niet vrolijk van… Vangsten lieten op tal van rivieren een verder zakkende lijn ten opzichte van eerdere jaren zien. Blijven volgen dan maar…

Zuid Noorwegen was echt slechter geworden. Dit jaar gemiddeld veel kleinere vis. De Mandalselva, de meest zuidelijke zalmrivier van Noorwegen, produceerde veel zalmen van rond de kilo. Midden Noorwegen verging het niet geweldig veel beter, vertoonde nachtkaarssyndromen; een lastige en koude start met een kort explosief tussenmoment, waarna een naseizoen volgde met veelal te laag water.

Rare ontwikkelingen wat dat betreft in de Mandalselva. Jarenlang nauwelijks kleine vis op de rivier, en dan opeens een explosie van kilovissen.

Noord Noorwegen stak qua vangsten af ten opzichte van de rest van dit prachtige land. Hier was de statistiek in ieder geval stabiel of stijgende. Opmerkelijk in vergelijking met die van het zuiden. Ook hier worden op veel rivieren, net als in Denemarken, steeds meer maatregelen getroffen om de zalmstand te bevorderen.

Steeds meer maatregelen worden getroffen om deze prachtige vis te redden van de ondergang.

We mochten dit seizoen terugkeren naar een noordelijk gelegen rivier waar we weer eerder hebben mogen genieten van prachtige visserij in een fantastische omgeving. Vorig jaar weliswaar al een superweek gehad, maar hoe zou dat dit jaar vergaan? Je zult altijd weer zien dat je net in die ene mindere week terechtkomt. De statistieken geven dan wel een bepaald beeld, maar vinden én vangen moet je altijd nog wel zelf doen!

Terug in een rivier die je een geweldig gevoel geeft; het gevoel van goede kansen en mogelijkheden hebben!