Team Maver/Zammataro: het beste witvisteam ooit
RECTIFICATIE: DOOR EEN DRUKFOUT IN BEET-ROVERS JANUARI 2018 ONTRBEEKT 1 PAGINA VAN HET ARTIKEL 'HET BESTE TEAM OOIT'. DAAROM HIER HET VOLLEDIGE ARTIKEL. NAMENS DE BEET-ROVERS REDACTIE EXCUSES VOOR HET ONGEMAK EN VEEL LEES- EN KIJKPLEZIER!
Onder leiding van teamcaptains John Vasse en John Mulder is het Maver/Zammataro Team de laatste drie jaar heer en meester bij het zoetwatervissen in teamverband. De basis werd echter twintig jaar geleden al gelegd; tijd voor een kijkje in de keuken van de crème de la crème van de wedstrijdvisserij!
Binnen de wedstrijdsport staat sinds een aantal jaren het teamvissen centraal. Onder het motto: ‘Met teams naar de top’, richt Sportvisserij Nederland zich duidelijk op wedstrijdvissen als teamsport. De internationale wedstrijden zijn meestal teamwedstrijden waarbij de prestatie van het collectief vooropstaat.
Boven v.l.n.r. Stefan Altena, Bert Eufderhaar, Patrick Broekhuizen en Peter Post. Onder v.l.n.r. Patrick Mulder, Leo Koot, Martijn Bakker en Gert Jan Velders.
Vissen in een team is echter niet zo simpel als het misschien wel lijkt! Het Maver/Zammataro Team greep de afgelopen drie jaar de winst in de Nationale Teamtopcompetitie. Benieuwd geworden naar het geheim van vissen in teamverband besloten wij eens op stap te gaan met teamcaptain John Mulder.
John is een echte Amsterdammer en dat betekent dat we vandaag natuurlijk aan de Bosbaan in Amstelveen gaan zitten. Deze strook water heeft de reputatie een echt karperwater te zijn, vandaag gaan we eens proberen of er ook nog witvis in rondzwemt. Volgens de verhalen is het namelijk een behoorlijk goed witviswater!
En verhalen… Die zijn er genoeg! Onder het genot van een bak koffie steekt John van wal. Veel vis heeft hij nog niet gezien, maar dat is ook niet het belangrijkste vandaag.
EK Boomtak
De meest prachtige anekdotes passeren de revue!
De basis van het team werd in 1997 gelegd door Ad Totem, die John en zoon Patrick Mulder, Leo Koot en Bert Aufderhaar benaderde om samen het Spro team te vormen. Door de samenstelling van het team was toen al meteen duidelijk dat ze hoge ogen zouden gaan gooien. Toen ook, de helaas al overleden, Dick Endeveld tot het team toetrad was wel duidelijk dat het Spro team de komende jaren een factor was om rekening mee te houden.
In de 17 jaar dat het team onder de vlag van Spro uitkwam werd een complete prijzenkast vol eremetaal bij elkaar gevist. In 2014 nam Spro de zakelijke beslissing dat het beschikbare budget anders besteed zou gaan worden, waardoor de leden van het team op zoek gingen naar een andere partij die hen wilden ondersteunen. Met Maver/Zammataro werd een waardig opvolger gevonden van Spro.
Het team kent een lange geschiedenis: uniek!
Inmiddels heeft John het plakboek erbij gehaald en bladert druk door de map. De ene anekdote wordt snel opgevolgd door een volgende. Zo komt het verhaal dat Bert Aufderhaar in 1999 Europees Kampioen werd natuurlijk voorbij.
Voorafgaand aan dag twee van dit kampioenschap moesten Bert en John met een nagelvijltje een boomtak afzagen op de stek van Bert. De tak hing zodanig in de weg dat Bert niet met de matchhengel aan de slag kon. De tak werd met vereende krachten afgezaagd en de rest is geschiedenis: Bert werd Europees Kampioen!
Een Beet verslag van het befaamde EK boomtak in 1999.
Ook de overwinningen van de andere teamleden komen voorbij. Er zijn zoveel wedstrijden gewonnen door de teamleden dat een volledig overzicht dit artikel al snel compleet zou vullen. De King of Clubs, Queen of Hearts of het Wout van Leeuwen Festival heeft meer dan eens een teamlid als winnaar voorbij zien komen.
Gunfactor
“Wat is nu de basis is van het succes”, vraag ik aan John. Hij gaat er eens goed voor zitten. “De kunst is om een team samen te stellen dat bestaat uit teamleden die talentvol zijn, beschikken over de nodige ervaring, beschikken over analytisch vermogen, die tactisch zeer sterk zijn, elkaar het succes gunnen en die ook nog eens bij elkaar passen.” Zoals John het vertelt klinkt het simpel, maar wanneer ik de wedstrijdwereld analyseer, dan is het Maver/Zammataro team toch een van de weinige teams die het is gelukt om zo lang bij elkaar te blijven.
Afgelopen jaren is het team natuurlijk niet ongewijzigd gebleven. Oprichter Ad Totem besloot een jaar of wat terug om het rustiger aan te gaan doen; Dik Endeveld is helaas overleden. Stefan Altena, Peter Post, John Vasse en Patrick Broekhuizen versterkten het team. Naast de teamsuccessen van afgelopen drie jaar wisten Stefan Altena (2016) en Patrick Broekhuizen (2017) overigens ook de individuele titel nog eens naar zich toe te trekken.
Het plakboek waaruit de succeshistorie meer dan duidelijk wordt.
Wat mij na al die jaren opvalt, is dat het team nooit stil blijft staan; ze zijn altijd opzoek naar nieuwe ontwikkelingen en mogelijkheden om een nog beter resultaat te behalen. De visserij is de laatste jaren een stuk schraler geworden en dus moet je steeds meer moeite doen om een netje vis te vangen. Er wordt door de teamleden druk geëxperimenteerd met het gebruik van diverse soorten leem, bosgrond en vijveraarde in hun grondvoer.
Taakverdeling
Ook de taken zijn verdeeld. Iedereen doet datgene waar hij goed in is. Zo zijn John Vasse en John Mulder verantwoordelijk voor de randzaken, zoals het boeken van overnachtingslocaties, officiële verplichtingen, boodschappen doen en het koken van de maaltijden. Alles is zo ingericht dat het team zich alleen maar op het vissen hoeft te richten. Peter Post en Bert Aufderhaar blijken tactisch en technisch de mannen te zijn die het voorwerk doen. Tijdens diverse teammeetings wordt dan de strategie verder fijn geslepen.
Ik heb het team de laatste jaren van dichtbij kunnen volgen en mij is opgevallen dat het tactisch en technisch niet alleen goed voor elkaar is, maar dat het team ook echt een team is. De sfeer zit er goed in en het lijkt er op dat er bijna altijd tijd is voor grappen en grollen. Volgens John is dat ongelooflijk belangrijk. Natuurlijk zijn de resultaten niet altijd top en het opvangen van elkaar na een tegenvallende prestatie is net zo belangrijk als het vieren van een overwinning. Humor is daarbij een onmisbaar instrument. Met een Amsterdammer als John Mulder in de gelederen moet dat geen probleem zijn.
>>> GRUWELSTORY: Tussendoor vertelt John nog een anekdote van een trainingssessie ergens in Noord-Holland. "Ik kreeg beet en ik vroeg me af wat voor groots ik nu aan de haak had. Na een rustige, stevige dril kwam er een hand boven water! Tot mijn niet geringe verbazing bleek mijn haak precies achter de trouwring van een overleden iemand te zijn blijven zitten... Zo’n ervaring vergeet je natuurlijk nooit.” <<<
Ook de bankrunners spelen een onmisbare rol in het geheel. In het hedendaagse wedstrijdvissen heb je gewoon een aantal jongens nodig die langs het wedstrijdparkoers lopen en zien wat er gebeurt. Als wedstrijdvisser ben je immers alleen bezig met je eigen stek en is er vaak niet genoeg zicht op wat de concurrentie doet. Bankrunners als Martijn Bakker, Henk Post en Gert van Veen zijn dan onmisbaar binnen het geheel.
Weg naar de top: viskilometers maken
Het beste team in de geschiedeins van Nederland!
“John, heb je nog tips voor wedstrijdvissers die graag de absolute top willen halen?”. Hij denkt hij even na “het allerbelangrijkste is dat je zoveel mogelijk aan de waterkant moet gaan zitten. Het maken van viskilometers is erg belangrijk. Daarnaast is het onderhouden van contacten met collega-wedstrijdvissers die je verder kunnen helpen erg belangrijk.
Het belangrijkste is dat je samenwerkt met wedstrijdvissers die kennis met je willen delen. Als het meezit en je hebt voldoende talent, dan kun je een heel eind komen”. Van vissen, en vooral vangen, is niet veel gekomen; dat bewaren we voor een volgende keer. In 2018 vertegenwoordigt het Maver/Zammataro Team Nederland tijdens het WK in Hongarije. Wij kijken er al naar uit.
Eigen lokvoer - De Bert & Leo Range
Bert en Leo zijn al jaren bezig met het ontwikkelen van hun eigen lokvoer. Het Bert & Leo Super Voorn en Super Brasem is overigens geen geheim en kan door iedereen aangeschaft worden. Lokvoerproducent Zammataro brengt het op de markt. Het team vist eigenlijk altijd met dit zelf ontwikkelde lokvoer. Beetje melasse en koriander er door heen en Klaar is Kees. Volgens John gaan er verder geen geurtjes of andere additieven bij. Het is maar even dat je het weet.
Dobbermodellen: de Bert en de Mulder
Onder de vlag van Timms dobbers worden de door de teamleden ontwikkelde dobbers op de markt gebracht. De ‘Bert’ en de ‘Mulder’ zijn inmiddels vaste waarden geworden in het wedstrijdcircuit.
Tekst & foto's Gijs Nederlof