Struinen met Jaimy deel 35: Zeebaars in vogelvlucht

Door de aanschaf van een nieuwe woning samen met een flinke verbouwing heeft het schrijven van stukjes even wat minder prioriteit.

Uiteraard wordt er hier en daar zeker wel gevist. Weliswaar wat minder dan normaal, maar door de korte sessies op het juiste moment te plannen zijn de vangsten er niet minder om. Inmiddels is het zeebaarsseizoen in volle gang. Door het koude voorjaar lieten de baarzen even op zich wachten, maar gelukkig viel de vertraging mee. In de eerste week van mei kwamen de eerste maatse baarzen de kant op.


De eerste mooie baars van het seizoen

Na mijn zinnen in de eerste weken van het gesloten seizoen op de zeeforel te hebben gezet, werd het begin mei toch echt tijd om achter de zeebaars aan te gaan. In een week of 6 wist ik welgeteld 5 zeeforellen te vangen… Super blij mee en de geïnvesteerde vistijd zeker waard, maar ik snakte naar die keiharde zeebaars aanbeten. Daarnaast was ik in het bezit van een nieuwe zeebaarshengel. Een HTO N70 Labrax Special van 297cm tot 44gr. De broer van de wat zachter geprijsde HTO Nebula serie die in de afgelopen jaren zichzelf al bewezen heeft voor menig zeebaarsvisser. Om het compleet te maken heb ik ook nog het nieuwste model Shimano Twinpower aangeschaft. Al met al stond deze set al een maand in de kast en ik kon dan ook niet wachten om deze nieuwe set aan de tand te voelen! De eerste sessies begin mei leverde wat scholenbaars op en hier en daar een net maats exemplaar.


Een setje om van te kwijlen!

Halverwege de maand mei ging de watertemperatuur gestaag richting de 15 graden en begonnen de baarssessies succesvoller te worden. Met regelmaat kwamen er mooie baarzen de kant op en sessies met meerdere 60cm+ baarzen waren dan ook geen uitzondering! Ook mijn nieuwe set werd dus uitvoerig getest! Een heerlijke stok en dito molen waarbij het gevoel echt ongeëvenaard is. Vissers die al een met een HTO Nebula hebben gevist begrijpen wel wat ik bedoel. Deze N70 serie is nog net even wat lichter en gevoeliger in combinatie met een goede ruggengraat om ook de dikke baarzen te kunnen mannen! Ook Shimano zit niet stil en voorziet een deel van haar molens nu met een slinger die uit één deel bestaat. Dus geen slinger meer die kan scharnieren bij het los draaien, maar een vaste slinger waardoor de speling gereduceerd wordt en dit weer het gevoel met het aasje aan de andere kant van de lijn bevorderd!


Prachtige baars tijdens de regen

Het overgrote deel van de zeebaarzen werd dicht tegen de bodem aan gevangen met shads op de vele stekken die de Waterweg rijk is. Hier en daar wat exemplaren op de hardbaits en zelfs in het begin van het seizoen al een paar enkele exemplaren op de oppervlakte plug. Echter gaat mijn voorkeur uit naar het vissen met shads in de volle getijden stroming. De aanbeten zijn vaak keihard en blijven gewoon verslavend. Hier kan wat mij betreft geen andere manier van vissen of andere visserij in Nederland tegen op!


Een dikke baars tijdens de schemering

Zo halverwege de maand juni waren eindelijk de grote wolken speldaas weer overduidelijk aanwezig. Meestal een periode waarin het verleiden van de zeebaars wat lastiger wordt, maar hier was helemaal niets van te merken. Wat opviel was dat er ook enorme scholen zoetwatervis aanwezig waren in de vorm van baarsjes, voorntjes en windes. Het leek er sterk op dat de zeebaars zich ten goede deed aan deze zoetwaterbewoners. Opmerkelijk was dat wanneer deze zoetwatervissen niet in de monding van de Waterweg te vinden waren de zeebaars zich ook niet in grote getalen lieten zien. Indien dit het geval was verkasten we naar stekken die meer landinwaarts lagen en met regelmaat kwamen we hier dan ook de zeebaars tegen!


Keer op keer heerlijke sessies!
 
Ook het begin van de maand juli was top. Vervolgens kwam er de hevige regenval waardoor het water binnen enkele dagen in een bruine massa veranderde… Ik was op dat moment druk bezig met de verbouwing dus besloot het zeebaarzen even voor een paar dagen te laten wat het was. Na een paar dagen begon het toch weer behoorlijk te kriebelen en tegen beter weten in besloot ik toch naar de Waterweg te rijden. Even twijfelde ik om het verder in de Europoort te zoeken, omdat stekken als het Calandkanaal minder gevoelig zijn voor het bruine regenwater. Toch besloot ik de Waterweg op te zoeken, weliswaar dicht bij de monding door het lagere zoutgehalte hogerop in de Waterweg.


3 x raden wat mijn favoriete kleur is….

Eenmaal aangekomen op de stek, dacht ik; “Wat doe ik hier!?” Toen ik mijn shadje liet zakken was deze na zo’n 10cm al niet meer zichtbaar… Maargoed we waren er nu toch. Ik geloof dat het de 3e worp was waarin mijn minnow al heel subtiel gegrepen werd. Ik verwachte een ondermaats baarsje en besloot niet eens te reageren… Kort daarna liep mijn lijn strak en besloot ik toch maar de haak te zetten! Wat resulteerde in een tot in het handvat kromgetrokken hengel met een dikke baars van eind 60 tot gevolg! Yes!!! Joop schreef het al onlangs in een van zijn stukjes, maar van pure zichtjagers is bij de zeebaars geen sprake, want ook in dit donkerbruine water wist ik in een aantal sessies toch meerdere mooie baarzen te landen. Uiteraard zal je in dit donkere water wat meer worpen moeten maken om de baars tegen te komen, maar heb je ze gevonden dan vormt dit dus geen enkele belemmering!


Nachtbraken...

Normaliter is de maand augustus vaak een wat moeilijkere periode om de baars aan de schubben te komen door het vele aanwezige aas. Ook hier weten we wel raad mee, want dan gaan we gewoon met natuurlijk aas onder de dobber aan de slag. Vooralsnog is dit niet aan de orde, want ik weet ze nog steeds met kunstaas te verleiden. Wellicht komt hier snel verandering in. We gaan het meemaken!


De kers op de taart!

Tot volgende keer!

Voor vragen kunnen jullie me altijd benaderen op Facebook of Instagram!