Na een week in de lappenmand gezeten te hebben mocht ik van het weekend weer de hort op! Al snel werd het plan gemaakt om met maatje Sven de snoeken te gaan belagen. Het doel: “Moddervette wintersnoek!” Ik kan alvast verklappen dat het doel meer dan behaald is!
Om een uur of 6 liep de wekker af en een uurtje later kwam ik aan op de plek waar het moest gaan gebeuren. Sven was al iets eerder op de locatie en was zijn spullen al aan het uitpakken. De reden dat we er zo vroeg bij waren was tweeledig. Op deze manier konden we ons plekje veiligstellen en zeker tijdens dit schemeruurtje wil de snoek nog wel eens gretig zijn. Het duurde niet lang voordat er vier dode aasvissen in het water lagen. Het duurde echter wel lang voordat we actie kregen. Al snel spraken we af om nog heel even door te vissen, maar bij geen actie een andere locatie aan te doen. Ik had voor het slapen gaan nog een paar potentiele hotspots opgezocht op Google Maps. Een handige tool die inmiddels onmisbaar is geworden voor de meeste visserijen. Sven had er niet zoveel vertrouwen in, maar besloot het toch een kans te geven….
Hier doen we het voor!
Het duurde niet lang voordat de eerste snoek in het net lag. Een dik exemplaar van een cm of 90 had zich tegoed gedaan aan een flinke aasvis! En niet veel later lagen de nummers 2,3 en 4 ook in het net. De nummers 2 en 3 waren niet noemenswaardig, maar nummer 4 was er weer eentje van de buitencategorie! Na het aanslaan was aan de curve die de hengel aannam al te zien dat het om een goede vis ging! Het bleek om een moddervette snoek te gaan die net de meter niet haalde, maar wel qua bouw de potentie had om een echt monster te worden!
Wat een monster!
Hierna was het tijd om te verkassen naar een stek op loopafstand. Hier wisten we de nodige actie te krijgen en een tweetal kleinere snoeken te kunnen landen. Hier waren we alleen niet naar opzoek en besloten we een nieuwe stek aan te doen. Een prachtige stek met kraakhelder water. Vaak zijn de vissen die uit zulke helder water komen ook prachtig om te zien. Helaas is het vissen in helder water een stuk taaier en dat bleek ook vandaag maar weer. Waar op de ene stek de snoek los was, hielden ze op de volgende stek de kaken op elkaar. Achja, ook dat hoort erbij en de dag was immers nog niet voorbij…
We besloten het roer om te gooien en naar een haven aan een grote rivier te rijden. Hier was net een witviswedstrijdje beëindigd en wij konden nog net de weging meemaken. Kilo’s voorn en andere witvis werden er ter weging aangeboden. Aasvis zat dus… Snel werden onze aasvissen te water gelaten en kon het vissen beginnen. Na de gehele haven te hebben uitgevist bleek de snoek ook hier geen teken van leven te vertonen. Ik was ervan overtuigd dat ze er moesten zitten, maargoed…volgende keer beter!
Een puntgaaf exemplaar!
We besloten weer richting onze bewoonde wereld te rijden. Een prachtige stek waar enorme snoeken rondzwemmen, maar ook hier wordt erg veel gevist en moet je dus echt je best doen om een snoek te verleiden. Ik denk dat het een klein uur duurde voordat ik ineens opmerkte dat een van mijn dobbers onder plopte… Helaas kwam de dobber binnen enkele seconden weer boven en bleef vervolgens verraderlijk stilliggen…Na contact te hebben gemaakt met de dobber voelde ik geen enkele weerstand en wat bleek… de aasvis was van de haak gesnoept, ondanks dat ik altijd een stoppertje gebruik om de aasvis op de dreg te borgen. Ik maak dit regelmatig mee op stekken waar veel gevist wordt. Vervolgens werd er een nieuwe aasvis op de stek gedeponeerd. Ditmaal koos ik ervoor een klein voorntje aan de haak te doen, zodat ik bij de geringe actie al gelijk de haak kon zetten. Het duurde het een minuut of 5 voordat de dobber voor de tweede keer verdween. Na de haak te hebben gezet bleek het om een degelijke snoek te gaan. De vis wist van geen ophouden en bleef op diepte. Toen de vis eenmaal boven kwam bleek het om een prachtig exemplaar te gaan van een centimeter of 90! Sven moest op huis aan en ik besloot nog even bij mij in de buurt een stekje aan te doen…
Weer een metervis uit de “spreekwoordelijke” achtertuin
Op het moment dat ik aankwam begon de schemer al een beetje in te vallen. Wat mij betreft, samen met zonsopgang, het beste moment om de snoek te verleiden. Dat bleek ook hier maar weer, want binnen een minuut of 10 was mijn dobber verdwenen. Door het heldere water kon ik nog net mijn dobber onder de oppervlakte zien die gestaag naar het midden van het water bewoog. Even contact maken en aanslaan! YES! Ik voelde gelijk dat het weer om een degelijk exemplaar ging en toen de vis eenmaal aan de oppervlakte verscheen bleek het weer om een grote vis te gaan. Na wat foto’s te hebben geschoten heb ik de vis nog even langs het meetlint gehouden en deze gaf 101cm aan. Yes! De missie was al geslaagd met een paar moddervette vissen, maar deze vis maakte de dag compleet!
De laatste van de dag in het donker
Na het terugzetten van deze prachtvis begon het al aardig donker te worden. Voor mij geen belemmering voor het vissen op snoek. Mijn maag begon wel al aardig te borrelen, maar toch besloot ik nog heel eventjes door te vissen. En met succes! Zo’n 10 minuten later verdween mijn dobber opnieuw en mocht ik weer een mooie snoek verwelkomen! Uiteindelijk wisten we die dag een snoek of 9 te vangen, waarvan een paar prachtige exemplaren! Ook wisten we een aantal vissen te missen, maar dat is weer een beetje inherent aan het vissen met groot aas.
Ik kan niet wachten om weer een poging te wagen!
Tot volgende week!
Voor vragen kunnen jullie me altijd benaderen op Facebook of Instagram!
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
