Streameren van kerst tot maart

Streameren van kerst tot maart

Door Michel Verlaak

De vroege herfstmaanden zijn bij uitstek geschikt om met tal van gevarieerde technieken de snoek te belagen. Zolang de waterplanten heer en meester zijn over de ondiepe plateaus, verheugt Michel Verlaak zich telkens weer om met kunstaas aan de slag te gaan!

En als in het najaar de eerste koude tik wordt uitgedeeld en het fonteinkruid drastisch begint in te korten, is voor hem het slepen met een sardientje ongekend spannend, waarna van kerst tot maart het vissen met een streamer zich aandient.

Als eindelijk de dagen weer beginnen te lengen en de winter traag plaats maakt voor de lente, begint voor mij misschien wel de meest verheugende periode. Niettemin zal de koude temperatuur mij nog wel even flink blijven prikken! Die magere bomen over de grauwe velden doen het niet vermoeden, maar de snoeken geraken stilaan behoorlijk druk in de weer! We zijn immers alweer een jaarwisseling ouder en de snoek zoekt, naar jaarlijkse traditie, het ondiepe op.


Streameren: lekker eenvoudig en relaxed het drukke visseizoen afronden.
 

Hét uitgelezen moment om lekker eenvoudig en relaxed het drukke visseizoen af te ronden. Geen werptuig kan hieraan beter invulling geven dan de vliegenhengel! Al wapperend met een vliegenhengel kom je naar mijn mening compleet in harmonie met de oeroude essentie van het vissen!

Het heeft iets primitiefs en je handelt eindelijk weer eens verstandig door niet opnieuw te gaan zeulen met die bergen kunstaas! Een enkel etuitje met een handvol streamers, wat onderlijntjes en een goed onthaaktangetje volstaat om grootse avonturen tegemoet te gaan. Ben je dan ook nog in gezelschap van een vismaat die op dezelfde golflengte zit, dan krijgt zo’n dag vanzelf een gouden randje.

Maar waar en hoe wordt er dan gevist? Heel eenvoudig. We mijden nu de diepere delen van de plas. De ondiepe oeverzones met rietkragen of obstakels als paaltjes en takken in het water zijn nu duidelijk favoriet! Vergeet ook niet die kleine haventjes die in verbinding staan met het grote water. Vaak liggen die temidden van een gebied dat bezaaid ligt met ondiepe poeltjes en tochten die zo een heel netwerk vormen. Dit zijn nu absoluut dé plekken waar je magische momenten met de streamer kunt beleven!

Je dient wel je aanpak enigszins te herzien, want anders dan de snoek die enkele maanden eerder vanuit een groen waterbos gretig je kunstaas attaqueerde, is deze vis nu erg berekend en kent een matige eetlust. Het paaiproces is immers in volle voorbereiding en de voortzetting van het snoekengeslacht is het enige dat hem bezighoudt! Als je dan toch die hoogzwangere snoekdame te grazen wilt nemen, moet je geduld hebben en vooral niet te jachtig vissen.

Secuur uitkammen
Neem dus nu je tijd. Ik doe dit door geregeld mijn bootje te ankeren zodat ik zeer gedetailleerd het water in waaiervorm optimaal kan dekken. Een absoluut voordeel bij het ankeren is dat je de snoek meerdere kansen geeft om toe te slaan. Een extra worp op datzelfde plekje kan net de goede zijn om een forse snoek uit de tent te lokken! Doordat ik ongeveer 20 meter lijn aan mijn anker heb, kan ik telkens in één rechte lijn met het windje mee mijn werpzone met korte stukjes verlengen. Deze methode is vooral succesvol als er een harde wind staat en het driften te haastig verloopt.

Vergeet niet dat een drift op het grote water over uitgestrekte fonteinbedden iets anders is dan peuteren in hoekjes met beperkte omvang! Bovendien neemt een worp met de vliegenhengel nu eenmaal meer tijd in beslag dan een korte uithaal met de baitcaster. Tracht dus iets langer te blijven hangen met je boot. Als dan toch resultaat uitblijft, valt jezelf niets te verwijten. Vergeet echter niet tijdig het anker op te halen, indien er plots bedrijvigheid rond je boot ontstaat! Anders krijg je alleen maar narigheid! Aarzel niet om de streamer tot dicht tegen de kant te plaatsen.
 


Echt, je verbaast je telkens weer over die haast onmogelijke aanbeten! Niet zelden vergezeld met het nodige visuele spektakel! Toch machtig mooi als een buffel van een snoek op nog geen meter water met een woeste kolk even laat weten dat hij thuis is! Hoe dan ook verdient het aanbeveling om een vliegenlijn te gebruiken met een langzaam zinkende tip. Je streamer hoeft daardoor niet te zwaar te zijn en dat werpt niet alleen vlotter, je stelt bovendien de streamer in staat om in alle rust met zijn verleidelijke dans de snoek te prikkelen. En hier is het precies om te doen!
De sinktip dirigeert de streamer vanzelf wel naar de diepte. Een bijkomend voordeel van een lichtere haak, pakweg tot maatje 6/0, is dat deze makkelijker wordt opgezogen door de snoek. Als lijn voldoet bijvoorbeeld de Outbound AFTMA 10 van Rio prima. Hoewel deze taper razendsnel kan schieten, is hij toch kwetsbaar en bovendien kinkgevoelig. De Guideline WF10 INT/SINK3 is een lijn die me inmiddels beter bevalt. Schiet soepel als een raket en lijkt beter resistent tegen slijtage!Vergeet niet dat het aantal aanbeten eerder beperkt is en dus dient het bij de eerste aanslag meteen goed raak te zijn!

Daarom geef ik de voorkeur aan soepel geplastificeerd staaldraad als onderlijn, omdat ik van mening ben dat de streamer daardoor de minste weerstand ondervindt wanneer de snoek deze naar binnen slurpt. Het Amerikaanse merk Mason levert ondermeer een 20-ponds uitvoering met zwarte plastic coating die me prima bevalt! Is er iets mis met titanium onderlijnen? Helemaal niet, het is een louter smaakgevoelige kwestie. Toch nog een bijkomend detail? Ik bevestig mijn leader aan de onderlijn met behulp van een simpele dubbele lusverbinding. Geplastificeerd staaldraad heeft doorgaans een grotere diameter dan het ragfijne en dus messcherpe titanium.

Hierdoor zal mijn nylon leaderlus niet te diep ingesnoerd worden, zodat enige vorm van beschadiging uitgesloten is. Het wisselen van een streamer verloopt trouwens erg snel met dit type verbinding. Zeker als je streamers vooraf reeds voorzien zijn van een onderlijntje met lus. Ach, ik hou me graag bij een montage die haar deugdelijkheid al heel wat jaartjes heeft bewezen. Maar je kunt uiteraard volop experimenteren. Hou het daarbij wel zo simpel en doeltreffend mogelijk!

Als de hormonen spelen
Maar al te vaak krijg je een mep van jewelste op je vliegenhengel om kort daarop toch een slappe lijn binnen te strippen! Ze zijn vooral in deze tijd van het jaar erg geraffineerd, die groenjassen! Maar ja, dat is nu net de toegevoegde waarde van het hele spelletje. Langzaam en nietsvermoedend staan te harken en dan…whamm! Tegen de kant? Of wat te denken met een knots tegen de romp van je boot! Totale onvoorspelbaarheid! Missers herinner je vaak langer dan de gehaakte exemplaren. Toch?


Deze dame speelt voor de toekomst een kapitale rol!
 

Recent nog die bewuste dag met Henk Rusman bijvoorbeeld. Een unieke vismaat die door zijn ontzaglijke ervaring en kennis donders goed weet hoe het kunstje werkt om een grote snoek met de streamer te verleiden! Alles verliep weer gesmeerd, Henk met linkshandige worpen en ik parallel langs rechts, met een rustige drift over een strook waar we samen reeds vaker succes hadden. En dan was er plots die enorme dreun op mijn stok die niet onopgemerkt bleef!

Dit oergeweld was echter ontembaar en loste onmiddellijk. Amper bekomen kon ik nog de gigantische kolk zien die bijna de hele poel in haar greep nam! Het duurde niet lang of Henk had al een nieuwe worp geplaatst, terwijl ik nog verdwaasd zat te kijken naar mijn zwaar gehavende streamer die door het enorme tandengeweld herleid was tot een verfrommeld, harig ding! Blijkbaar had de streamer van Henk meteen een nieuwe reactie uitgelokt bij diezelfde vis! “Hebbes!”, hoorde ik hem jubelen. En hangen? Jawel hoor! Na luttele seconden was het echter al weer over met de pret. Los! “Toch een taaie tante, hé Henk?”, voegde ik er nog fijntjes aan toe. Maar wat vlak daarna volgde trof me pas echt.

Het enorme beest schoof als een sluwe torpedo uiterst traag achter de streamer aan, tot vlak bij de boot! Zeer behendig liet Henk daarop de streamer opzettelijk versnellen om de snoek te triggeren. En het plannetje lukte! Dan toch een plaatje maken? Ik kreeg niet eens de kans om mijn camera uit de tas te grijpen! De vis nam, na het laatste trucje van Henk, de streamer slechts flauwtjes tussen de twee uiterste puntjes van de enorme bek om zich vervolgens rond de lengteas van zijn lijf te wentelen! We stonden zowaar te kijken naar een snoek met krokodillengedrag! We hebben de vis daarna niet meer gezien. Deze en nog vele andere rariteiten leren je, mede door deze techniek van vissen, het soms bizarre gedrag van de snoek te doorgronden.

Felle contrasten
Om zo optimaal mogelijk mijn streamer te presenteren, tracht ik vooral felle, contrasterende kleuren te gebruiken. De combinatie van zwart en rood of zwart en oranje doen het vaak erg goed. Over kleuren kunnen we eindeloos filosoferen – erg leuk trouwens! Ik beperk me voorlopig tot mijn eigen ervaringen en daardoor acht ik ze betrouwbaar genoeg om voorzichtig ‘wijzerig’ te verkondigen. Niet zelden moet men, met name in de maanden januari en februari, rekening houden met grillige weersomstandigheden, zoals perioden met felle windstoten! Hierdoor zal het onrustige water makkelijker vertroebelen.


Om zo optimaal mogelijk mijn streamer te presenteren, tracht ik vooral felle, contrasterende kleuren te gebruiken.

Zeker op de ondiepe plaatsen waar nu gevist wordt merk je dit meteen! Een bijkomende reden dus om de snoek genoeg tijd te gunnen om je streamer in het vizier te nemen! Die felle contrasten in kleuren helpen volgens mij daarbij. Ik ken een plas waar dit vooral goed werkt als een zonnetje van de partij is. Alsof het onder water dan even opklaart en alles een beetje gunstiger uitvalt. Hoe je de streamer bindt, doet er in feite weinig toe. Als je toch een zware haak prefereert, kun je hem beter anti-wier binden, anders pik je te vaak vuil op van de bodem!

Dus simpel gezegd: een niet te zware haak met een breed lijfje van uitstaande lange toefjes bucktail en een staart van konijnenbont werkt uitstekend! Ik geef nog steeds de voorkeur aan bont in plaats van synthetisch materiaal. De dichtheid van bont is groter en dat vergroot alleen maar de zichtbaarheid die nu broodnodig is! Bovendien is er nauwelijks ander materiaal te vinden dat, tergend langzaam gevist, zoveel leven vertoont in het water. Om te vermijden dat de staart geregeld rond de haakbocht draait tijdens het werpen, maak ik gebruik van een niet al te dun stripje leder. De konijnenstaart lijm ik namelijk vast met tweecomponentenlijm op het even brede ± 3 cm lange lederen stripje.


De combinatie van zwart en rood doet het vaak goed.

Dit stripje bind ik vooraf mooi vast, horizontaal in het verlengde van de haaksteel aan het begin van de bocht. Het uiteinde van het stripje wijst zo in de tegenovergestelde richting van de haakpunt. Zorg er wel voor dat het ruwe kantje van het leer naar boven gericht is, dan hecht de huid van de konijnenbont net iets makkelijker. Als extraatje voorzie ik het kopje van oogjes die ik in een helder bolletje van epoxyhars laat uitharden. Niet zozeer om de streamer voor de snoek aantrekkelijker te maken. Die maakt zich heus niet zo druk over uiterlijkheden als wij! Ik doe dit echter wel om het kopje te helpen naar beneden te kantelen, waardoor de streamer sneller onder het wateroppervlak verdwijnt.

En natuurlijk wil het menselijk oog ook wel wat, dus waarom niet? Verder overdrijf ik niet graag. Het enige blinkende spul dat er nog net bij kan, is een tinseltje van Fly Scene met omschrijving: Saltwater Lazer Mirage Opal. Wellicht alweer overbodig, maar in soms niet te helder water waarschijnlijk dan toch een pluspunt? Dit tinsel vind ik bijzonder omdat de lintjes redelijk breed zijn uitgesneden en vrij taai -dus duurzaam- zijn. Niet onbelangrijk indien het onbeschadigd uit de maalmachine van een snoekenbek dient te worden verwijderd.

Rustige aanpak

Durf te selecteren wanneer je deze nogal tijdrovende aanpak hanteert. Vaak wordt je overdonderd door hoekjes en kantjes die er erg snoeknamig uitzien! Laat je echter niet gek maken! Vluchtig zomaar wat rondscharrelen met de nodige haast is echt niet doeltreffend! Zeker als je geregeld op eenzelfde plek een buffel treft, verdient deze hotspot extra aandacht. Investeer tijd in deze plekjes. We kunnen op zo’n visdag het hectische van alledag eindelijk een tijdje ontvluchten, dus geen gedoe met oogkleppen en wedstrijdstress a.u.b.!


Vlug een plaatje en dan terug .
 

Een goede gedetailleerde waterkaart kan veel opheldering brengen. Trouwens, het is erg spannend om thuis voor een visdag te lekkerbekken met een kaart onder je neus, die nieuwe plekjes openbaart om vervolgens nog meer avontuurlijke vliegvisplannen te kunnen smeden!Bestaat er eigenlijk wel een andere werptechniek waarbij je arm zo innig in verbinding staat met je hengel?

Ik durf het te betwijfelen! Je stuurt niet enkel een pluk haren de lucht in, je ondergaat ook alles wat die zal aanrichten onder water buitengewoon intens! En dat een streamer ook in het koude voorjaar iets los maakt, zul je snel genoeg ervaren! Zolang je maar jezelf voldoende tijd gunt om vertrouwen op te bouwen met deze aanpak. Bewonder die sierlijke elegantie van je zelfvervaardigde streamer en besef hoe nietig je bent als je wordt overmeesterd door een bloedstollende aanbeet!

En blijft zo’n snoek dan hangen, dan behandel je die geweldige vis uiteraard met het nodige respect. Logisch, want je hebt zomaar een kapitaal in je handen dat garant staat voor een toekomst met nog veel meer visgenot!


       Deze reportage en diverse andere opnieuw 

        weer zeer 
lezenswaardige artikelen 
 
        zijn
 terug te vinden in nummer 70 

         van Dé Roofvis, dat verschijnt rond 

         23 februari  2009.

 


 

Voor meer informatie over o.a. aantrekkelijke  abonnementsaanbiedingen:  Klik hier!