Stormachtig...
Door Daniel van der Post
Het is zaterdagochtend 15 februari 2014 als er voor de zoveelste keer deze winter een stormdepressie langs Nederland trekt die voor veel wind zorgt. En zo langzamerhand zou je bijna beginnen te denken dat er daar boven iemand ons aan het treiteren is want het gebeurt telkens in het weekend.
Gelukkig hebben we een mooi stekje waar we ook met windkracht zeven nog redelijk goed met de kajaks kunnen vissen zodat we er toch telkens weer op uit kunnen trekken om de diverse rovers te belagen met ons kunstaas.
Zo ook dus deze zaterdag en zo zaten mijn vismaat Ronald en ik weer vroeg in de morgen in onze kajaks op het water. Vanwege de winderige condities koos ik ervoor om niet met de lichte loodkoppen te gaan werpen maar om een 18 centimeter lange Fox shad gemonteerd op een 15 grams loodkop zeer traag langs de kantjes te gaan diagonalen/slepen.
Hierdoor kan ik met de hengel in de hand mijn shad zeer nauwkeurig aanbieden en hopen op die oh zo gewilde dreun. En die dreun kwam al heel snel vandaag….na amper tien minuten was er al een dikke snoek die mijn shad wel zag zitten.
Na een mooie dril duurde het toch even voordat ik haar met de kieuwgreep kon pakken. Door een combinatie van de harde wind en stroming was het lastig manoeuvreren. Maar uiteindelijk mocht deze prachtige meter snoek (108 centimeter) even poseren voor de camera voordat ze haar vrijheid weer terug kreeg.
Prachtige dikke dame van 108 centimeter.
Je begrijpt het al, mijn dag was al geslaagd op dat moment. Binnen 200 meter is het nog tweemaal raak, ditmaal zijn het echter beduidend kleinere snoeken. 75 en 60 Centimeter: het belooft veel voor vandaag.
Maatje Ronald had werpend met licht materiaal al een paar snoekbaarzen gefopt dus ook die hadden er zin in. Toch duurde het hierna een tijd voordat ik weer wat actie kreeg in de vorm van een leuke snoekbaars. Maar wild was het niet meer en er moest wat meer voor worden gewerkt en dat maakt het natuurlijk alleen maar meer uitdagender.
En daar houden we van….nog scherper vissen was het motto en dit werd bij mij beloond door een mooie 70+ centimeter snoekbaars die de 18 centimeter lange shad probleemloos weg werkte.
Mooie lichtgekleurde 70+ centimeter snoekbaars.
Vervolgens kwamen we op een stuk water dat wat meer beschermd is voor de nog altijd stevige zuidwester. We besloten om hier wat langer te blijven en dit stuk water eens goed te gaan uitgooien met rubber.
Dit leverde mij twee snoeken op en een voor maatje Ronald qua lengte zaten ze alle drie rond de 70 á 80 centimeter.
Kleinere maar fraaie snoek van 80 centimeter.
Vervolgens bleef het op een mini na bij mij een tijdje stil en was ik inmiddels al een heel eind terug gevaren…...Onderweg had ik een paar aanbeten gemist…waarschijnlijk snoekbaars. En toen gebeurde het tóch.
Een harde aanbeet en ik voelde even een flink gewicht……Echter, ik maakte een scherpe bocht met de kajak. De wind hielp een beetje mee en de lijn bleef steken achter het roer.
Dus gauw de beugel van de molen opengezet en met het nodige kunst en vliegwerk lukte het om de lijn te bevrijden van het roer.
Dit alles duurde toch al gauw een minuut en ik had de snoek in de tussentijd niet meer gevoeld. Ik vreesde dat ze was ontsnapt….Bij het strak draaien van de lijn bleek ze recht onder mijn kajak te liggen net alsof ze mijn gestuntel netjes had afgewacht om daarna het gevecht aan te gaan.
Het was een mooie dril en ze deed er alles aan om aan de haak te ontkomen (nu wel! ) Gelukkig zat deze goed gehaakt en kon ik haar even later met de kieuw greep pakken. Geen meter dame maar met 95 centimeter en tonnetje rond wel een zeer mooie vangst.
Dikke dame klaar voor de paai.
Het was inmiddels al vrij laat en bleek ze een mooie afsluiter van deze dag te zijn. Aan het einde van de dag konden we tevreden terug kijken met beide 10 vissen op de teller.
Op naar het volgende avontuur…..