Snoekbaarsjager (deel 14)
Wat moeten we verder weten over onze geliefde glasogen?
Het ‘keren’ van het water in de late herfst heeft een grote invloed in de diepe meren, de bijna stilstaande waters in de estuaria van grote rivieren, maar dit fenomeen heeft weinig of geen invloed op de plaatsen waar snoekbaarzen zich bij voorkeur ophouden in stromende rivieren.
De vissen zakken naar dieper water op de grotere estuaria van het Haringvliet en Hollands Diep, waar glasogen zich nu ophouden in diepe putten in hun rusttijd tijdens de koudwaterperiode. Bij stabiel en zonnig weer zijn snoekbaarzen nog te vangen mits een zeer trage aasaanbieding.
Bij vuil, troebel water, veroorzaakt door overvloedige regen of door water van hoger gelegen gebieden, zal snoekbaars jagen op zijn zijstreepwaarneming en op zijn scherpe reukzin. Hevige kleuren en sterk vibrerend kunstaas en eventueel een vers dood aasvisje met een sterk reukspoor zijn nu troef.
Schuin verticalen, al backtrollend.
Wanneer ik vis op twee ankers om onder de boot te vissen zal ik nooit mijn sonar aan laten staan. Ik wil elk storend contact met de grote glasogen vermijden. De minst beviste gebieden en de zones waar azende snoekbaarzen vangbaar zijn vind je in de ondiepe oeverzones. Vissen met de Drachkovitch-takel of werpend met een jig zijn hier doeltreffende technieken.
Na de paai, als het snoekbaarsbroed groeit tot speldaas en jaarling, dan vormen ze een makkelijke prooi voor de grotere snoekbaarzen. Voor hen is het voedsel en dan zijn ze door ons ook veel moeilijker te vangen. We zitten dan wel al in volle zomer.
Scholen baars en snoekbaars liggen apart maar dikwijls in eenzelfde gebied. Baarzen en snoekbaarzen wijken uit het territorium van Esox Lucius wanneer deze gaat azen. Het gebeurde vaak dat aanbeten stopten en dat we daarna een mooie snoek haakten op ons aas bedoeld voor snoekbaars.
Albert met een zwarte nestbewaker.
De snoekbaarzen met een donkere, bijna zwartgekleurde buik, vang je elk jaar weer na de paai in de paaizones. Het zijn de mannetjes, nestbewakers. De vechtlust van glasogen verschilt sterk van seizoen tot seizoen en van water tot water. De echte riviersnoekbaarzen, die in stromend water leven en welke ook meestal ondieper gehaakt worden dan hun soortgenoten op de meren, zijn veel grotere vechtjassen in de dril.
Zware snoekbaarzen blijven meestal terplekke liggen na aanbeet en gaan dan zwaar ‘kopstoten‘ na het zetten van de haak. Je vis rustig drillen op diepte is dan de boodschap. Ik zag reeds menig hengel breken doordat de snoekbaars te snel naar de oppervlakte werd gebracht en nog een ultieme duik nam onder de boot door!
Jean Claude vist met het balletje. (De montage van het ‘balletje’ en ‘bolletje’ komen later uitgebreid aan bod).
Gevolg: hengel in een onmogelijke hoek, slecht afgestelde molenslip en pats…hengel gebroken. Uiteraard is een perfecte afstelling van molenslip altijd noodzakelijk om dergelijke ongelukken te helpen vermijden en uiteraard ook om bijvoorbeeld de brute kracht van een wegschietende metersnoek te pareren.
**************************************************************
Een woord van Albert Drachkovitch
Ik voel mij vereerd als bekende Franse visser iets te schrijven over het jagen en vissen op snoekbaars in het boek van Jan van de Linde.
Onze vriendschap begon lange tijd terug en ik herinner mij nog dat hij in het prille begin van ons “samen vissen” mijn manier van vissen zeer nauwlettend observeerde en dit niettegenstaande dat hijzelf toen al een rijke viservaring had met verschillende systemen waarmee hij veel vis ving. Zijn visgronden in Nederland zijn natuurlijk veel rijker dan de onze in Frankrijk.
De onze werden met de jaren armer dan deze van Jan waar hij gedurende de volgende jaren zijn technieken kon delen en verbeteren, samen met zijn visvrienden. Hij ontwikkelde en verbeterde een aantal vangende technieken en dit met een uitzonderlijke aandacht voor het “volgen” van snoekbaarzen in hun omgeving, in de verschillende periodes van het jaar, onder verschillende weersomstandigheden, in zijn waters.
Snoekbaars blijft voor mij de meest onvoorspelbare roofvis van alle roofvissen welke ik over de ganse wereld zowel in zoet als op zout water mocht bevissen met mijn takel en… vangen!
Schitterend werk van mijn vriend Jan, spijtig voor onze geliefde rover, de snoekbaars! Bravo Jan van de Linde.
Uw vriend, Albert Drachkovitch
**************************************************************
Volgende week deel 15!
Mocht u vragen hebben aan de auteur, dan kunt u die mailen via info@totalfishing.nl
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
