Snoekbaarsjager (deel 11)
Goede stekken: diep of ondiep?
Snoekbaarzen zitten zeker niet altijd op diepere stekken tegen de bodem. Integendeel! Heel vaak zitten glasogen, en zeker niet de kleinere vissen, in ondiepe oeverzones. Vergeet ook niet dat snoekbaarzen in deze ondiepe oeverzones azende vissen zijn en dus zeker vangbaar!
De echt jagende rovers hangen bij warm weer dikwijls een halve tot anderhalve meter boven de bodem, ja, soms nog veel hoger. Om deze hangende rovers te vangen moet je echt boven de bodem vissen.
Snoekbaars aan de lange combihengel.
Hoe dikwijls heb ik niet meegemaakt dat slepend vissen geen stoot opleverde maar dat hangend vissen, één meter boven de bodem, beet op beet gaf! Snoekbaars jaagt op voedsel dat zich op gelijke hoogte of boven hem of haar bevindt. Dus wanneer hij of zij zich een stuk boven de bodem bevindt, jaagt hij of zij niet naar de bodem toe!
Snoekbaars bevindt zich dikwijls veel ondieper dan je denkt. In de troebel waterzone, langs de oever die opgewoeld wordt door de wind, of tussen de stenen vinden ze azende visjes welke voor hun een gemakkelijke prooi zijn. Aanbeten volgen direct op het vallen van het aas in die zone.
Gevangen op 50 centimeter water aan de windkant.
Dit is een ideale aanvalsbasis om te bestoken met een drachkovitch takel of met een jig. Uiteraard is hier het vissen met zo licht mogelijk loodgewicht van je jigkop of je takel belangrijk. Het vertraagt de val van je aas, vermindert de kans op vasthangen en verhoogt je vangstkansen.
Net gehaakt.
In stromend water ga je dit fenomeen van hoger zwemmende snoekbaarzen nauwelijks ervaren. De glasogen zitten hier dan dichtbij of echt op de bodem achter stenen en andere obstakels of net uit de stroom. Allemaal perfecte omstandigheden voor hen om het voorbijdrijvend of voorbij zwemmend voedsel te vatten.
Warmt het water op in de zomermaanden, dan volgt de school snoekbaarzen ook zijn eten. De aasvisjes, welke nu plankton en andere kleine organismen eten in hogere, door de zon opgewarmde waterzones. Dit kan soms vele meters boven de bodem zijn! Volg ook hier deze concentraties aasvis met je visvinder.
Wanneer we met enkele boten samen vissen, dan eten we ’s middags samen terwijl we onze boten laten afdrijven. Regelmatig haakten we zo kapitale snoekbaarzen aan speld of hangende aasvis, afgesteld op een diepte van tien meter en drijvend over water tot achttien meter diep!
Voor mijn eerste ‘oevervisserij’ in de ondiepe oeverzones in het voorjaar kies ik de kant waar de zon het meest op schijnt en liefst op een winderige dag wanneer die oever wordt opgewoeld. Er zit veelal aasvis en dus ook snoekbaars in de nabijheid, dikwijls achter de eerste hellingrand gezien vanaf de oever. Bij warm weer in maart doe ik deze visserij zeker al in maart, anders is het voor eind mei.
Februari-snoek uit de zonnekant.
Bij het bevissen van kanalen zoek ik eerst de diepte op waar ik aanbeten krijg. Met een lekker windje in de lengterichting ga ik driften in de ‘vangzone’. Ofwel met de shad ofwel met de speld met een zo licht mogelijke erie jigkop, liftend met elke golf het aas heffend van de bodem waarbij ik tracht even boven de bodem te blijven ‘hangen‘ vooraleer terug bodemcontact te nemen.
De aanbeten zijn snoeihard en je vangt zo regelmatig heel zware vissen. Je vist ook zeer traag en je vistijd is optimaal, namelijk honderd procent doordat je niet telkens dient in te werpen en omdat je aas steeds in de vangzone is. Uiteraard corrigeer je de drift met je elektromotor.
Opperste concentratie met de shad.
Nog een voordeel bij driftend vissen is dat je regelmatig kleine superstructuren ontdekt zoals kleine mosselbanken. Tik onmiddellijk deze hotspots in je gps en ga ze later eens grondig bekijken. Er zitten zonder twijfel echte snoekbaarsmagneten tussen.
Wordt het water koud (beneden 8 graden Celcius), dan zakken de glasogen naar diepe stukken. Voor mij steeds onder tien meter, dikwijls tussen twaalf en vijftien meter op het Volkerak, Haringvliet, Hollands Diep en Zoommeer. Het zijn nu bijna statische aanbiedingen van je aas of kunstaas die succes geven. Ook is dit het seizoen bij uitstek om kapitale baarzen tussen 40 en 50 cm in die diepe gebieden te haken.
In de warmwater periodes zie je de actieve snoekbaarzen los van de bodem of kort bij de hellingen. Hierop vissen is gegarandeerd succesvol. De veelal passieve vissen in rustfase liggen nu stijf tegen de bodem.
Waar je zeker snoekbaars vindt tegen de bodem is in de zeer uitgeholde, geribbelde structuur op snel stromend water zoals op het Spui waar dit water uitmondt in het Haringvliet. Bij veel en vuil water in stromende rivieren rond de jaarwisseling zitten er heel wat glasogen achter de kribben of achter de brugpeilers in de luwte en in de inlopende kleine kanaaltjes.
**************************************************************
Een broeder van mij in Petrus: Jackie
Komt uit de champagnestreek en zorgt voor het aperitief op onze talrijke visuitstappen. Toen hij naar Nederland kwam vissen, kreeg hij les van Geert Trompetter in het vissen met aas, meestal spiering, onder de snoekbaarspen of liggend en slepend over de bodem.
Jackie vond zijn ware roeping pas later, vissend met kunstaas en ontpopte zich tot een super shadvisser. Hij experimenteert systematisch tot hij de juiste vorm, kleur en presentatie gevonden heeft die succesvol is. Vandaag de dag is hij onklopbaar met de shad wat het aantal gevangen vissen per visdag betreft, en dit in vergelijking met alle andere shadvissers die ik ken.
Hij introduceerde deze manier van vissen in Frankrijk ook ondermeer op de zeebaars en heeft een eigen bedrijf AMS Fishing met internetsite. Zijn vaste vismaat Jean-Claude Lebrun, met wie ik ook samen op het water ging, vist meestal trager dan Jackie en ook meer met vers dood aas en vangt dikwijls in dezelfde boot de grotere glasogen!
**************************************************************
Volgende week deel 12!
Mocht u vragen hebben aan de auteur, dan kunt u die mailen via info@totalfishing.nl
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
