Snoekbaarsjager (deel 10)
Is een visserij patroon repetitief elk jaar ?
Zeker weten, maar niet volgens onze kalender, enkel volgens de ‘snoekbaars-natuurkalender’ en die is verschillend van streek tot streek. Het is duidelijk dat snoekbaars in Spanje veel eerder paait dan bij ons. Dus op alle vlakken is hier een andere ‘snoekbaarskalender’ van toepassing.
Je dient in de natuur bepaalde dingen op te merken en die moet je associëren met je snoekbaarsvisserij. Zo stel je een snoekbaarskalender samen voor een water. Bijvoorbeeld botten van bepaalde bomen, bloeien van sommige bloemen, bloesem op fruitbomen.
Zo’n patroon is elk jaar repetitief en komt dus zeker weer terug en fungeert als een klok die het biologisch ritme aangeeft in de natuur welke ook van toepassing is op het snoekbaarsgedrag.
Gevangen op een ‘vaste’ avondstek.
Watertemperatuur is een heel belangrijk en bepalend gegeven om de gedragingen van glasogen te volgen. Koop dus steeds een visvinder met gekoppeld hieraan een oppervlaktewaterthermometer en noteer deze gegevens zeker bij elke belangrijke visuitstap.
Ook de beschikbaarheid van een bepaald type voedsel maakt in deze natuurkalender uit waar de glasogen te vangen zijn. Bijvoorbeeld de massale aanwezigheid van kreeftachtigen, spiering, zeebliek of ansjovis kort bij sluizen van zoet naar zout.
En wat te denken van de lichtinval en de lichtsterkte bepaald door de zonnestand in de verschillende seizoenen? Zeker niet onbelangrijk. Dus noteer ook de beste uren van je vangperiodes tijdens elke belangrijke visuitstap. Je zal merken dat sommige plaatsen enkel goed zijn bepaalde uren van de dag. Snoekbaarzen volgen bepaalde routes net zoals karpers en de vaste pleisterplaatsen zijn ook zeker vaste gegevens.
De belangrijkste drijfveer voor onze glasogen om op een bepaalde tijd op een bepaalde plaats te komen is zeker de aanwezigheid van voedsel: aasvisjes, garnalen, mossels. Ook de rustplaatsen van de kooien snoekbaars zijn vaste gegevens. De vissen zijn dan meestal echt apathisch en niet jagend.
Onder de buik.
Ik vermeldde reeds mijn ervaringen waarbij glasogen gewoon geïrriteerd zich boven op een aangeboden aasvisje leggen of dit aasvisje gewoon een staartslag of een kopslag geven waardoor je de vis dikwijls haakt op de meest onmogelijke plaatsen, maar niet in de bek.
Het jaarlijks rendez-vous, eind mei, met de snoekbaarzen bij de seizoensopening, verschilt van jaar tot jaar. Heb je een koud voorjaar gehad na een lange winter, dan tref je met veel kans nog grote concentraties glasogen aan op de paaiplaatsen.
Waar heb je dergelijke paaiplaatsen? Bijvoorbeeld in de ondiepe zones links en rechts in de arm van het Schelde Rijn kanaal naar Bergen op Zoom, voor de ankerplaats van de gastankerschepen, of vooraan in het Schelde Rijnkanaal links wanneer je vanuit de Heen op dit kanaal komt.
Toch blijven goede stekken niet altijd even goed! Vervuiling door bijvoorbeeld aanslibben van de rotsige ondergrond, het afsterven van planten en mossen en algemeen een te sterke eutrofiering zijn oorzaken dat glasogen deze vroegere superstekken weinig of niet meer bezoeken.
Met de Drachko in de zijarm naar Bergen op Zoom.
Er bestaan op stromend water van rivieren ‘top’ hinderlagen waar je steeds weer snoekbaarzen kan vangen. Zelfs wanneer je denkt ze op een bepaalde dag allemaal gehaakt te hebben, vind je de volgende dag een nieuwe serie glasogen op dezelfde stek. Het zijn de restaurants voor onze snoekbaarzen!
**************************************************************
Een broeder van mij in Petrus: Albert Drachkovitch
Is in de eerste plaats visser maar ook een begenadigd kunstschilder. Als visser leeft hij met een meteorologische kalender en weet als geen ander dat je de natuur niet kan forceren. Met zijn takel is hij ongeëvenaard! Hij kan de bodem lezen als geen andere visser.
Albert Drachkovitch
Ik herinner mij een topstek uit het Haringvliet waar ik weken had gevist vooraleer ik de exacte bodemstructuur door had en de beste manier had gevonden om de twee geulen in de onderwaterberg te bevissen zonder al te veel vast te hangen in de mossels . Albert beschreef mij na een kwartier en een aantal worpen exact deze plek en ving er gezwind de nodige dikke snoekbaarzen!
Hij straalde rust uit en beheersing van zijn techniek en ving steeds de meeste snoekbaarzen op al de waters waar ik met hem en nog vele anderen heb gevist! Hij is nu bijna tachtig maar ik ga nog graag met hem het water op als de kans zich voordoet.
We visten ondermeer samen in Mequinenza en ook daar kwam zijn klasse boven in vergelijking met alle andere cracks. Het was super moeilijk vissen tussen de takken van de ondergelopen olijfbomen. Hij voelde zijn aasvisje aan het minste takje hangen en kwam los om het verder te laten vallen in de muil van de grove snoekbaarzen die daar huisden. Wij allemaal vingen minder vissen dan Albert en verspeelden beduidend meer materiaal! Bedankt Albert voor de lessen!
**************************************************************
Volgende week deel 11!
Mocht u vragen hebben aan de auteur, dan kunt u die mailen via jan.van.de.linde@telenet.be
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
