Silverdropshotten voor beginners (deel 4)

Door Bart Debaes

 

Qua molen wil ik niet echt moeilijk doen. Als ik dan toch moet helpen kiezen, dan ga ik voor een kleine lichte molen, die echter wel moet beschikken over een smeuïge slip. Daar ik vaak aan de gang ga met 10 honderdste lijn, wil ik hebben dat bij het aanslaan op een grotere vis, ik ten volle op die slip kan betrouwen. 

 

Het moge duidelijk wezen dat zelfs de minste hapering hier funest kan zijn. Ik silverdropshot meest in de winter, en het valt me op dat bij sommige modellen molens de slip na een tijd vissen, uit zichzelf vaster begint te lopen. Naar de avond toe herhaalt dit fenomeen zich, dit telkens naarmate de temperatuur daalt. 

 

Winters koud silverdropshotten in de haven.

 

Waarschijnlijk is de krimp van de materialen hiervan de oorzaak. Heb je dit ook voor met uw molen, dan moet je regelmatig nazien als de slip nog op de juiste slipkracht staat ingesteld. Daar we aan de gang gaan met echt dunne dyneema, is ook de manier van opspoelen hiervan van belang. 

 

Prima opgespoeld. 

 

Het kan niet de bedoeling zijn dat de lijnwindingen onderling in elkaar getrokken worden zodat ook zo moeilijker lijn kan worden gegeven als de slip moet bijspringen. Een brede spoel waar de lijn wijd op wordt gekruist is hierbij alvast een pluspunt.

 

Hier een paar voorbeelden van molens die ik hiervoor graag gebruik: 

 

Vier goede molens in een vierkant.

 

Shimano Stradic 2500 FB kost ongeveer 200€

Shimano solstache 2500 FI ongeveer 50€

Shimano hyperloop 2500 zowat 23€, onder zijn plastic uiterlijk zit toch een behoorlijk binnenwerk

De SMA 1000FD van Arca, samen met de laatste hengel aangekocht voor zoon Dries. Ik heb sterk de indruk dat die laatste voor zijn 33€ waarschijnlijk wel de beste prijs/kwaliteit levert.

 

Qua lijn liggen mijn eisen wat hoger. Het is absoluut van belang dat je met echt dunne lijnen aan de slag gaat; hoe dunner hoe liever. Ik vis zelf heel veel met 4 honderdste lijndikte crystal van Berkley. Dit lijkt zeer dun, maar je mag niet vergeten dat je onderlijnsterkte nog een gans stuk lager ligt, en dat het toch altijd deze laatste zal zijn die zal breken. 

 

Waarom zo dun? Je zult merken dat dit veel prettiger vist. Het contact voelt zeker veel zuiverder aan. De lijn is onder water veel minder gevoelig aan de waterstroming. Nog belangrijker is dat ze ook veel minder windgevoelig is. Zeker als je van af een hoogte vist, zoals een kademuur, is dit een heel groot voordeel. 

 

Vanaf een hoge kademuur.

 

Vis je met dyneema van 14 honderdste of dikker dan zal je merken dat er een min of meer grote bocht in je lijn ontstaat. Zowel onder water bij stroming, als boven water bij wind. Die maakt het onmogelijk om de kleine beten nog te kunnen voelen. De beweging van de aanbeet verdwijnt gewoon in de veerkracht van deze lijnbocht. 

 

De beet is onvoelbaar vanwege de bocht. 

 

Dit komt nog meer tot uiting als de dyneema niet rond is maar eerder plat. Zo een lijn vangt nog meer wind en stroming. Je zou dit deels kunnen opvangen door zwaardere werpgewichten te gebruiken, maar dit vist helaas dan weer minder aangenaam. Die gewichtjes zakken te gemakkelijk weg in zachtere bodems, en in stenen bodems loop je sneller vast.

 

Bij het maken van je lijnkeuze moet je zeker in het achterhoofd houden dat vooral op de spoelen dyneema nogal wordt gegoocheld met cijfers en waarheden. Het ene merk lijn ziet er voor dezelfde aangegeven dikte bijna 2 maal zo dik uit als het andere lijnmerk dat ernaast hangt. 

 

Twee maal 10°° dik?????

 

Een paar voorbeelden van lijnen waar ik tevreden van ben: de dunnere versies van Spiderwire, de Fireline crystal en ook de vaak verguisde nanofil. 

 

Drie prima dunne lijnen. 

 

Om de knoopsterkte te verhogen lijmde ik vroeger de knopen altijd met superglue. Ik heb de knoopsterkten, wel gelijmd of niet gelijmd uitgetest, en het bleek dat de gelijmde knopen tot 70% meer draagkracht hadden. 

 

Nu maak ik steeds meer gebruik van 'not a knot links'. Deze verbindingsijzertjes kan je kopen in de hengelsportzaak, maar evengoed kan je ze zelf plooien. Kies hiervoor de dunste en lichtste soort rvs, maar ook recycleren van diverse dunne ijzerdraadjes is zeker mogelijk. 

 

Homemade not a knot link. 

 

De lijn dubbel leggen achter de voorste bocht en een vijftiental keren rond de as draaien, en in het open oogje leggen. Je lijn zit muurvast zonder verlies aan treksterkte. Zeker voor de nanofil is dit een grote stap vooruit. Aan de verkregen, nu gesloten bocht wordt dan de onderlijn geknoopt. Deze kan in vele variaties worden opgebouwd, maar daar komt later nog meer over.