TotalFishing

Roofvissen van A tot Z (7): Kunstaas

Door Berthil Bos

Aan de waterkant haal ik even mij kunstaasdoosje uit de tas. Het is een ‘doosje’ omdat ik ook het aantal kunstaasjes beperk zodat ik de winkelwagen thuis kan laten. Wel moet je er voor zorgen dat er voldoende verschil tussen het kunstaas zit. Snel vissen, langzaam peuteren, ondiep presenteren of juist wat dieper wroeten, alle technieken moet je kunnen toepassen. Je weet namelijk niet in welke gemoedstoestand Esox op dat moment verkeert.

Veel van onze polders worden druk bezocht en de roofvis ziet dan ook dagelijks verschillende kunstaasje voorbij komen. De jonge, kleine rakkers duiken overal op, maar de wat meer ervaren vissen zijn door schade en schande wijs geworden. Om juist die predatoren te verleiden zoek ik het in kunstaas waar niet iedereen mee vist of wil vissen.

Shads zie je wel af en toe door het kleinschalige water zwemmen, maar rubber boven de 15 cm. maar zelden. Dit wat grotere rubber valt erg goed op en maakt grote drukgolven. Je kunt het langzaam, maar ook snel vissen en denk nou niet dat een klein snoekje problemen heeft met een aasvis van ongeveer 18 cm. Dit formaat is nog gemakkelijk te vissen en kan door de wat lichtere hengel weggezet worden.

Een shad van 18 cm. is voor de polder een goed gemiddelde en vrij onbekend.

Ga je te werk met shads vanaf 20cm, dan pas je de hengel hierop aan. Niet alleen voor het werpgewicht, maar ook het haken van de vis. Hoe groter het rubber des te beter kan de snoek zijn tanden er in zetten, met het gevolg dat het klem zit tussen de kaken en het moeilijker het kunstaas er doorheen te trekken en je alleen met kracht de dreg kan zetten. Hiervoor heb je een wat krachtiger hengel voor nodig.

Deze grotere plasticvormen zijn de meesten nog niet tegengekomen en dat kan in jouw voordeel zijn. De meeste grote shads met een schoepstaart die met een hoek van 120 graden op de staartwortel staat, zijn te vissen met een loodkopje van 10 gram. Ga je lichter, dan gaat hij tollen om zijn as, neem je hem zwaarder, dan pak je veel vuil van de bodem of moet je wel erg snel vissen.

Wil je toch lichter omdat dit gewenst is, bijvoorbeeld als je de snoek hebt gelokaliseerd, dan moet je de shad met kleine tikjes langzaam naar je toe vissen waardoor je de balans continu corrigeert en de shad rechttrekt. Bij de wat zwaardere loodkoppen kan je sneller vissen en meters maken wat zeker niet verkeerd hoeft te zijn, indien je op zoek gaat naar de verblijfplaatsen.

Door de hengeltop omhoog te houden kan je ook grotere gewichten ondiep vissen. In de polder met de wat kleinere snoek heb ik het niet zo op een takel (twee dreggen) voor een shad tot 18 cm. Een kortstelige loodkop met één stinger is voldoende om de meeste vissen te haken. Het rubber moet wel soepel zijn waardoor dit geheel naar binnen gaat.

Zowel Spro met zijn WobShad al de Pro-Shad van Fox Rage hebben deze soepelheid. De stinger, de extra dreg die je op ca. driekwart van de shad onderaan de buik monteert, heeft buiten het haken van de vis nog een functie. Door het gewicht van de dreg zorgt deze ook voor het tegengaan van het om de as draaien. Het ligt voor de hand dat je hiermee kan experimenteren. Een loodhagel op de stingerlijn kan net de goede balans geven.

De soepele Pro-Shad van 18 cm. gaat makkelijk naar binnen.

Bij het nóg grotere rubber is een extra dreg meestal wel de oplossing voor het veelvuldig missen van een aanbeet. De wat kleinere snoek valt ook deze grote creaties net zo makkelijk aan, maar de bek is gewoon te klein om het geheel naar binnen te werken. Een takel is boven de 20 cm. in de polder wel gewenst, maar knip de haak van de loodkop eraf, anders wordt het wel erg veel haak op de shad wat de vis kan beschadigen. Een wat grotere shads is relatief onbekend in de polder en met diverse loodkoppen kan je de hele wereld aan.

Toon, durf en probeer 23 cm. Ook de kleine snoekjes zijn er niet bang voor.