Rivier in het vizier 86
Door Yvo Bindels
31 maart 2008
Traditioneel vissen Han en ik op de laatste dag van het roofvisseizoen samen. Het zonnetje schijnt uitbundig. Han staat in de file. Ondertussen trailer ik de boot en maak alles startklaar. “Doe maar rustig aan, je kunt zo instappen”, meld ik hem.
Beiden licht bepakt vandaag. Een dikke baars staat op het verlanglijstje van m’n maat. Met kleine bolle plugjes van 5 cm moet dat gaan lukken. De steunhengels hebben met pluggen als de Bomber 24A of de Jointed shadrap 7 een ander doel, namelijk snoekbaars. De rivier staat nog veel te hoog. Op de verschillende plassen moet het dus gaan gebeuren. Terwijl we de haven uitvaren, bekijkt Han even de actie van een nieuw plugje vlak naast de boot. Meteen worden we op de vingers getikt door het overactieve reservehulpje van de havenmeester. Roept dat we niet mogen slepen in de haven. Heeft in principe gelijk, dus tilt Han het plugje tien centimeter omhoog tot boven het oppervlak.
Op de plas is het rustig. Het water is er troebel. Ik verwacht de vissen vlak onder de kant. Na twintig minuten varen komen we bij de eerste stek aan. Ik zet een Jointed Shadrapje in de steun. Geef zoveel lijn, totdat de bodem bereikt is. Boem hengel krom! De HS Signature vangt de eerste klappen prima op. Een zware dril volgt. Even denk ik aan een metersnoek. Het blijkt echter een in de borstvin gehaakte snoekbaars. Prachtige donkere vis. Het bliksemsnelle succes krijgt direct een vervolg als ook Han een zestiger snoekbaars haakt op een Shadrapje van 7cm. Ook deze vis mag direct naast de boot los.
Ook de dodaars jaagt vlak onder de kant
Het volgende uur levert de stek niks meer op. Het zonnetje voelt heerlijk. Terwijl we verder varen, geniet ik van een kop zwarte koffie. In de tweede stek heb ik veel vertrouwen. Twee harde vlakke plateaus van verschillende dieptes grenzen hier aan elkaar. De kunst is om precies in de scherpe overgang te vissen; een regelrechte hotspot! Al vaak heb ik deze plek met shads bestookt. Toch leveren pluggen veruit de meeste aanbeten op. Het lijkt erop alsof de baarzen hier getriggerd moeten worden door een actief voorbij komende prooi.
Ik concentreer me op de dieptemeter. Licht afwijken van de te volgen koers betekent meteen anderhalve meter verschil in diepte. Alleen een handhengel nu. Han een Boxer, ik een Bomber in de speld. “Ja, hangen!”, meldt Han. Moet haast wel een baars zijn. De bloedrode vinnen die het oppervlak doorbreken, bevestigen dat. Een gigantische baars verschijnt naast de boot. Snel land ik de vis met de duimgreep en geef hem over aan Han, die dik tevreden is met deze vangst. Missie geslaagd!
Missie geslaagd
Nogmaals varen we over de scherpe richel. “Hier ergens moet het gebeuren”, geef ik aan. Kan na deze woorden ook meteen aanslaan. Ook ik mag zo’n een zwartgestreepte beauty vangen. Dan is het tijd voor de middagpauze. Een groepje roodwangschilpadden geniet van de zon. Op een tak net boven het water liggen ze gezellig naast elkaar. Ze zijn best schuw. Eens kijken hoe dichtbij we kunnen komen. Geruisloos sluipen we met behulp van de elektromotor dichterbij. Ze hebben ons allang gezien. Han richt de lens erop. Plons, daar gaan ze te water. Met het kopje net boven water houdt een van de dieren ons in de gaten.
Zwartgestreepte beauty
Roodwangschilpadden
We zijn ondertussen afgedreven naar een ondiepe hoek. We besluiten het water werpend te bevissen. De Toppie van Aad Dam blijft hiervoor mijn favoriet. Han gaat voor een wat grotere Busterjerk. Met de polaroidbril op zijn de jerkbaits goed te volgen. Variërend vissen loont vaak. Enkele snelle korte slagen gevolgd door een lange haal. Weer even laten stilhangen en weer versnellen. Hoe goed we ons best ook doen, de roofvissen trappen er niet in vandaag.
We besluiten het laatste uurtje wat dieper te vissen. Door de felle zon die aardig hoog staat, zijn er misschien wat vissen afgezakt naar dieper en donkerder water. De HS Signature Troller van 220cm en met een werpgewicht van 10-45 gram bewijst z’n pure klasse. Ultralicht en supersnel. Heerlijk! Ik voel precies hoe de Bomber reageert op de actie die ik hem geef. Een klein tikje achter op de plug is duidelijk voelbaar en ik sla de hengel krom. Een mooie snoekbaars is nipt gehaakt op de staartdreg. Met een slappe hengel is de kans op het missen van zo’n aanbeet of het verspelen van de vis vele malen groter. Han mag toekijken hoe ik vervolgens nog twee glasogen van de bodem richting oppervlakte dirigeer. Zelf mist hij nog een aanbeet.
Seizoenssluiter
Aangezien we graag voor de avondspits thuis zijn, verlaten we op tijd het water. Het roofvisseizoen zit er dan definitief op. Een seizoen met vele schitterende dagen, een grote diversiteit aan viswateren en vismaten. Half april vis ik acht dagen in Noors zoutwater en 29 april krijg ik de sleutel van m’n eerste eigen huis en kan het klussen beginnen. Daarnaast zal ik ook regelmatig een uurtje vrijmaken om de gestroomlijnde torpedo’s van de snelstromende rivier, zoals barbeel en kopvoorn te belagen. Kortom, in het gesloten seizoen hoef ik me niet te vervelen.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
