TotalFishing

Rivier in het vizier 77

Door Yvo Bindels

4 februari 2008
Maar goed dat er een lang touw aan de Marcraft zit. De zware boot trekt er stevig aan als deze met een vaartje van de trailer rolt. Lambert zet zijn four wheel drive met trailer aan de kant. De combinatie past bij hem als geen ander. Stoer, stevig en deugdelijk!

De lucht is donkergrijs en ziet er dreigend uit. De harde wind voelt koud aan. Na tien minuten varen komen we op de eerste stek aan. De rivier stroomt stevig. De uitgesleten bodem in de buitenbocht is spijkerhard. Vlak naast de kant staat al vijf meter water. We slepen gestaag tegen de stroom in. De plug raakt om de paar meter de bodem. Ik geef Lambert aan dat het troltempo perfect is zo. Tijdens de eerste drift weet ik mijn kanariegele Manns Stretch 20+ al in een snoekbaarsbek te parkeren. Leuke start!

Kanariegele Stretch

We zien op het scherm dat er nog dichter onder de kant redelijk wat vis vlak boven de bodem staat. We proberen een ondiepere drift. Op drie en een halve meter diepte is de Shaprap van Rapala een regelrechte alleskiller. Ik kies het giftig ogende firetiger patroon. Het zachte balsa is op meerdere plekken geperforeerd door de grijptanden van vriend glasoog. Op het einde van de drift mag ik de 2.00 mtr HS Titan weer een zwiep geven, raak! Lambert haakt er tijdens het binnendraaien ook eentje. De vissen zijn kleiner dan we doorgaans gewend zijn bij deze visserij. Gestroomlijnd ook, waarschijnlijk mannetjes. Lambert mag met het duo op de foto.

Duo

Na de flitsende start wordt het zoeken. Het duurt ruim een uur voordat we een teken van leven krijgen. Mijn firetiger Down Deep Rattlin Fatrap van 7cm wordt ontmaagd door een stevige gestekelde tante. Ze willen duidelijk opvallende kleuren vandaag. Of zou het toeval zijn? De wind zet een tandje bij en het begint te regenen. Twee uur later regent het nog steeds. Alsmaar harder. We zoeken beschutting onder wat struikgewas. Meer beschutting tegen de wind dan tegen de regen. De goulashsoep geeft warmte en nieuwe energie.

We gaan dapper verder. Het plenst ondertussen stevig door. Alles is door en door nat. Materiaal en kleren kunnen vanavond drogen thuis. Fotoapparatuur en telefoons worden wel goed weggeborgen. De wind zet nog een tandje bij. Guur is het beste woord. M’n vingers zijn stijf van de kou. Krijg de speld niet meer open voor een kunstaaswissel. De tang brengt uitkomst. We zijn het er over eens dat we eigenlijk hartstikke gek zijn. We besluiten het vizier op snoek te richten op een plas. Het lijkt even iets droger te worden.

Er bungelt iets boven het water in een elzentak. Het is een sijzenmannetje. Ooh, het zijn er veel meer. Goede schutkleuren tussen de donkere elzenproppen en lichte meeldraden. Gezellig snoepen ze samen van de zaden. Hun spitse snavel is gemaakt voor dit peuterwerk! We mogen dichtbij met de boot. Snel wat plaatjes van het gezelschap. We blijven dichtbij liggen twee meter afstand. De zaden zijn erg droog en geregeld laten ze zich afzakken om te drinken. Een wijfje duwt haar kopje onder water en schudt de druppels in het rond. Dit werkt aanstekelijk op het mannetje. Even later plonsen ze lekker in het rond. Dit is genieten!

Zaden snoepen

Drinken aan de waterkant

Ook wij krijgen weer een stevige douche. We twijfelen of we doorgaan. De klap op m’n handhengel komt als geroepen. Een snoek heeft het gesleepte Slidertje in de natuurgetrouwe voornkleur tussen z’n kaken. Snel een plaatje en in het water eraf. Hier houdt de vis toch geen trauma’s van over? Niet veel later wordt mijn transparante glitter Bulldawg gegrepen door een iets grotere snoek. De dreg zit naar. De vis moet voor nadere inspectie aan boord. Lambert helpt en de dame mag ongeschonden terug.

Als geroepen

Dan valt het stil. Na allerlei probeersels toch maar weer de rivier op. Lamberts hart ligt duidelijk bij het stromende water. Met een stroomsnelheid van meer dan 500 k/s is snoekbaars ons doelwit.
Het duurt een poosje, maar uiteindelijk krijg ik een vlammende aanbeet. Een mooie glasoog kon de plug inclusief de troep aan de staartdreg niet weerstaan. Voor de afwisseling opnieuw een felle bui. Lambert vist stroomop varend steeds met de wind en regen in het gezicht. Ongelofelijk dat hij na de vele uren hondenweer nog zo fanatiek is en geconcentreerd blijft.

Hij krabt achter een oor. Vraagt zich af waarom hij geen aanbeet krijgt. Trekt de lades van zijn kunstaasbox open en kijkt bedenkelijk. Ik adviseer om gewoon met de best vangende modellen door te blijven vissen. Die aanbeten komen wel. En inderdaad! Na twee prachtige snoekbaarzen op de Taildancer is mijn maatje weer helemaal gelukkig. Plons, een vreemd ogende fuut duikt op. Bij nadere inspectie is het een Grote Zaagbek. Een vrouwtje, te herkennen aan de bruine kop. Voordat de lens erop gericht kan worden is de wintergast alweer kopje onder.

De volgende drift mag ik nog een fraaie zeventiger noteren. Mijn handen zijn zo koud en stijf dat ik de vis eruit laat glijden tijdens de handlanding. Gelukkig wel nog in het water en niet in de boot. Lambert lacht om mijn gestuntel en schiet te hulp. Dan is de koek op en vinden we het welletjes. Eenmaal aan land dringend tijd voor de hoognodige sanitaire stop. Ooh nee he. Krijg de gulp niet meer open. En nee, hier ga ik geen hulp bij vragen! De doorweekte ijsklompjes krijgen de klus net op tijd geklaard. Opluchting.

Met troep aan de staartdreg