Rivier in het vizier 76
Door Yvo Bindels
27 januari 2008
In de ochtendschemering zitten we al op het water. Het eerste daglicht zorgt voor een sfeervolle rood paarse ochtendlucht. De futen zijn al druk in de weer. Het wordt een kort visavontuur vandaag. We gaan vier uurtjes voor groot.
De grote rivier geeft de eerste twee uur niks prijs. De druk van de klok neemt al voelbaar toe. We besluiten de resterende tijd op een grote plas vol te maken. Vier flinke happen overboord en meters maken. De oevertaluds krijgen daarbij de meeste aandacht. Tussen de drie en vier meter water onder de boot.
We slepen vrij langzaam. Een HS megashad van Spro op een 50 grams jigkop sleep ik op drie meter diepte. In totaliteit 31 cm lang. Een makkelijke buit voor een grote luie wintersnoek. Aan de andere hengel een iets ondieper lopende Bulldawg. Sando heeft ook Bulldawg aan zijn steunhengel. Het kunstaas aan zijn handhengel vormt voor mij geen verrassing. De lek gebeten Screaming Devil geniet een eindeloos vertrouwen van m’n maatje.
De meters worden wel gemaakt zo. We hoeven nergens te stoppen, draaien of wat dan ook. Gewoon tanden op elkaar en volhouden. Dat doen we ook. Tot aan de trailerhelling. Geen enkele aanbeet vandaag. We bedenken wanneer we voor het laatst blankten. Geen idee. Terwijl Sando de trailer oppikt, stop ik het kunstaas in de dozen. Het water in de haven is glashelder. Ik kijk naar de grote shad. Zou ik een keertje?
De hengel heeft het zwaar om het gevaarte te lanceren. Plons. De meerkoeten schrikken zich een hoedje! Meteen binnenvissen met hengeltop in de lucht. Kom maar halen die hap! Ik schrik van de onverwachte aanbeet. Ja, het is er echt één. En een goede ook. Sando rijdt achteruit de helling af en ziet m’n kromme hengel. Lacht en denkt dat ik ‘m voor de gek hou. Hij stapt uit en ziet dat het ernst is: “Ik kan je ook geen moment alleen laten!”
Vanaf de helling op de HS Megashad
Zaterdag
Een week later hebben we gelukkig wat meer tijd. We gaan tegen elven het water op en vissen tot aan de schemering. Vaak de productievere uren in de winter. De waterafvoer van de rivier is afgelopen nacht sterk toegenomen. Terwijl wij aan de eerste drift beginnen gaan twee andere roofvissers al het water af. Het zonnetje schijnt uitbundig.
We vissen langs een prachtig rivieroeverreservaat. De ruige oevers, wilgenbossen, graslanden en oude hoogstamboomgaarden worden zo min mogelijk gestuurd. Galloway runderen en een kudde konikspaarden grazen hier heel het jaar door. De runderen kijken even op als we naast ze slepen. De vruchthoofden van de grote klit hangen vast in de zwarte wollige vacht. Zo worden de zaden van deze plant prima verspreid.
Galloways
Ondanks de goede omstandigheden geven de snoekbaarzen niet thuis. We besluiten te snoeken op een plas. Bevissen een ondiep gedeelte. Het water is er glashelder. Tijdens de eerste drift al een aanbeet op Sando’s Bulldawg. Even later valt de snoek voor zijn firetiger Screaming Devil. De prachtig getekende tachtiger mag er van de zeerover in het water af. Even later wordt mijn Swimmbait uit het oppervlak gegrist. De schitterende zwemactie is ook onweerstaanbaar. Helaas schudt de vis direct de driedelige forel van zich af. Ik moet wat anders op de haken verzinnen. Staan te dicht op het kunstaas. Twee splitringen met een tonwarteltje of zoiets.
Glashelder
Een Salmo Slider kun je best trollen. Ik hou de zinkende 12 cm versie naast de boot en kijk naar de zijdelingse zwemslagen. Zonder aarzeling knalt een snoek er naast de boot direct op. Sando hoort het geplons in z’n rug en kijkt verbaasd om. Helaas rolt ook deze vis er direct vanaf. Tijd voor wat afwisseling. Elektromotor tegen de wind in en jerken maar. De wind maakt het niet al te makkelijk. “Daar was er één!”, zegt Sando. Zijn Toppie werd gevolgd, maar niet gegrepen.
Tijd voor een pauze. De warme erwtensoep gaat er wel in. Het zonnige weer heeft ook invloed op de watervogels. Twee futen baltsen sierlijk. Een meerkoet zwemt met een bek vol groen rond? Nestmateriaal? Nee, de koet schrokt het even later gewoon lekker naar binnen. Een groepje jagers omsingelt een verhoogde dijk. Ze zoeken naar holen. Zo te zien plaatsen ze iets van netjes. Markeren de plek met een in de grond gestoken stok. Even later begint de jacht. Een prachtige jachthond sprint boven op de dijk achter drie konijnen aan. We zien niet hoe het afloopt.
Ook wij gaan weer op jacht. We slepen de plas langzaam uit. Ik hou de Bulldawg in de gaten. Een roodwitte, die zie ik zelf het beste meelopen. Op het moment dat we besluiten te verkassen, wordt de Bulldawg gepakt. Ook nu een prachtig getekende volle wintersnoek. Felgele stippen in contrast met het donkergroene lijf. De puntgave watertijger wordt snel teruggezet. Beiden een snoek en daarmee tevreden. Het laatste uurtje gaan we achter de glasogen aan. Taildancer en Bomber dansen vlak boven de bodem.
Watertijger
De eerste driften verlopen aanbeetloos. Ze zitten er wel, maar ze willen gewoon niet. De omstandigheden zijn verder perfect. Genoeg stroming, een keiharde bodem en een beginnende schemering. Geen gekke dingen proberen, gewoon serieus volhouden. Het is slechts een kwestie van tijd. Als ik verder de vaargeul in vaar, is het op zes meter diepte raak. Sando slaat aan en zijn hengeltop vangt de eerste wilde klappen op. De vis geeft flinke tegenstand en maakt goed gebruik van de harde stroming. Als de snoekbaars naast de boot komt, land ik deze voor m’n maat. Staartwortel vastpakken en andere hand onder de buik. Stekel fier overeind als zelfbescherming. Prachtige vis!
Op zes meter diepte
Nieuwe drift. Als de plug beneden is, haak ik direct vuil. Snel binnendraaien, schoonmaken en verder vissen. Zover kom ik echter niet. Vlak voor de boot een keiharde aanbeet en een hengel die dubbel klapt. Wat is dat dan? Roofblei of dikke winde? Het is een donkere gestroomlijnde glasoog, die de troep aan de plug niet stoorde. Zal er vanuit de diepte achteraan geschoten zijn. Sando sluit de visdag vervolgens met een prachtige snoekbaars. Deze deelt in het oppervlak nog flinke klappen uit met haar brede staart. De dikke dame wordt in het water onthaakt. We vinden het welletjes zo en verlaten de rivier zodat we nog in daglicht kunnen opruimen. En deze keer geen streken in de haven.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
