TotalFishing

Rivier in het vizier 70

Door Yvo Bindels

15 december 2007

Slaapdronken stap ik uit bed. Het is nog donker buiten. Het heeft flink gevroren. Ik maak m’n spullen klaar voor een vrijwillige dag in de vrieskou. Het gaat allemaal niet zo soepel. Vraag me af waar de pijn in m’n onderrug vandaan komt. Een zware vis drillen doet misschien wonderen.

Net als ik naar buiten wil stappen, gaat de telefoon. De zeerover heeft zich verslapen, maar is zo klaar. Dan drink ik eerst nog rustig een kop koffie. Drie kwartier later staan we dan voor de slagboom. Veel mensen willen weten waar ik de boot te water laat. Goede hellingen zijn er eigenlijk zat, maar het bedrag wat gevraagd wordt is meestal het struikelblok. De hellingen zijn bijna altijd in bezit van watersportverenigingen. Ook wij betalen een flinke duit. Dit is ons liever dan vele kilometers rijden voor een vrije helling waar het vervolgens filetraileren is.

In de volle stroming

Ik zoek de sleutel van de slagboom in m’n broekzak. Had ik er toch ingestopt? Blijkbaar niet dus. Gelukkig zijn Wiel en Hans onderweg. Terwijl we de boot gereed maken, komen zij er al aan. Dat is geluk hebben. De rivier ziet er woest uit. Forse stroming en een donkere kleur. Indien bevisbaar, dan is de kans op een fraaie snoekbaars erg groot. We besluiten te gaan voor die kans. Dat valt nog niet zo mee. Trollend stroom op worden we zelfs mee stroomafwaarts gevoerd.

De pluggen bereiken de bodem wel. De druk op de lijn is afhankelijk van de stroming op die plek. De actie van de plug is niet altijd voelbaar, ook de bodem niet. Moeilijke omstandigheden. Ik haak in de eerste drift een pluk vuil, maar Sando slaat z’n hengel krom! Kan eigenlijk maar één vissoort zijn. En inderdaad, een dikke zeventiger heeft zijn favoriete snoekbaarsplug, de Rapala Deep Taildancer gegrepen. Tijdens de dril laten we ons en de vis gewoon met de stroom meevoeren. De temperatuur is rond het vriespunt dus snel een plaatje van de rover en terug ermee!

De drift erna krijg ik een harde aanbeet op de Bomber 25a. Een maatje groter dan de bekende 24a vangt nu gewoon beter. Deze maat snoekbaars houdt wel van een stevige wintersnack. Ik besluit de vis in het water te onthaken. Snel weer de handen drogen aan de handdoek die daarvoor klaarligt. Ik kan geen handschoenen verdragen tijdens het vissen. Mis dan het gevoel. Sando kan dat wel. Bewijst dat ook met alweer een kromme hengel in handen. Ze zijn los! Tot onze verbazing is het een snoek deze keer. Wat doet die hier in deze kolkende modderstroom?

Verdwaald

Ik schakel over op groter kunstaas. Een pikefighter kan wellicht een gigant over de streep trekken? Sando blijft doorvissen met zijn heilig verklaarde Taildancer. Weer een kromme hengel! De bodem deze keer. Muurvast. En oei, oei….Kunstaasredderen gaat niet makkelijk worden hier. Sando krijgt het al benauwd, heeft er maar één exemplaar van. Ik rol alvast genoeg touw van de redder af. Iets stroomopwaarts van de bewuste plek,sluit ik de ring om de hoofdlijn. Het gaat erg snel, maar de redder haalt wel de bodem. In één keer raak, tot opluchting van m’n maat!

Hierna lijken de snoekbaarzen van de aardbol verdwenen! De stroming neemt nog verder toe en het vissen wordt alsmaar moeilijker. We besluiten later terug te keren op de rivier om te kijken of de stroming ietwat terug zal vallen. Het water op de plas is ook niet al te helder. Beiden een baarshengel met Boxertje in de hand en een snoekhengel in de steun. Ik laat de pikefighter lekker meelopen. Een goede meter boven de bodem. Sando laat een Screaming Devil mee rammelen. We maken vele meters. Zonder succes.

Grote kaardebol

Vele watervogels zitten dicht bijeen. De aalscholvers slaan als eerste op de vlucht. Het sprintend peloton meerkoeten doet mee aan de paniekgolf. De reiger en de ganzen laten het drukke gebeuren aan zich voorbij gaan. Hans en Wiel zijn aan land voor een pauze. Wij sluiten aan. Even wat lopen kan geen kwaad. Een stel distelvinken doet zich tegoed aan de zaden van de kaardenbol. Deze staat er in overvloed langs de ruige oever. We zijn ondertussen enkele uren verder en besluiten de rivier weer op te zoeken. De omstandigheden zijn nog hetzelfde. Plons, daar gaan de diepduikers weer.

Vier soorten

Sando zit even te dromen. Ik geef een forse ruk aan zijn hengel. Zijn aanslag mag er zijn. Lachen. Op het einde van de drift draaien we de pluggen binnen voor een nieuwe poging. Daarbij krijgt Sando een vlammende aanbeet. Een echte deze keer. Wederom een stevige riviersnoekbaars die de felgekleurde Taildancer niet kon weerstaan. Hoewel ik er van overtuigd ben dat de actie belangrijker is dan de kleur, zoek ik ook een giftig ogend kunstaasje uit. Een firetiger Deep Thunderstick van Storm mag een koude duik gaan nemen. Toch zijn ook de laatste twee fraaie snoekbaarzen voor mijn sterk vissende maat. Een aardig potje visles vandaag!

Visles