TotalFishing

Rivier in het vizier 63

door Yvo Bindels

28 oktober 2007
We slaan een donkere en hobbelige zijweg in. Het is er pikkedonker. Lambert zet het groot licht aan. Speurt met z’n koplampen het terrein af. Volgens de beschrijving moeten we er bijna zijn. We zoeken voorzichtig naar water. Ja, daar is de helling, we zitten goed.

We zijn er op uitnodiging. Via een verhaal op TF over hun Noorwegentrip op het zoute ben ik in contact gekomen met Johan en Simon. De twee sympathieke vissers vissen jaarlijks op het Noorse zoute. Zelf ga ik er volgend voorjaar voor het eerst naar toe. Via de digitale snelweg stelde ik enkele vragen, die enthousiast beantwoord werden. Al snel kwam het voorstel om eens samen te vissen, zodat we informatie konden uitwisselen. Johan en Simon zijn inmiddels ook met roofvissen op het zoete gestart en zoeken nog een weg daarin.

Vandaag is het dan zover. Lambert en ik laten zien hoe we de riviervisserij aanpakken en Simon en Johan vertellen mij waar ik in Noorwegen rekening mee moet houden. We zijn een half uur te vroeg ter plekke en nemen een kop koffie. Ondertussen arriveren enkele roofvissers. Komen gezellig even een praatje maken. Voor ons is dit vreemd terrein, dus alle info is welkom! Even later komen Johan en Simon er aan. Ik stap bij Johan in en Lambert neemt Simon aan boord. De Lund en Marcraft glijden al snel soepel de rivier in. Grote luxe visboten, waar je zo doorheen kunt lopen. In de stalen schuit die ik gewend ben, is dat wel even anders.

Luxe boten

“Waar en op wat zullen we beginnen?”, vraagt Johan nieuwsgierig. Ik speur de oevers af. Op vreemd terrein bevis ik meestal eerst de buitenbochten en langs verharde oevers zoals bijvoorbeeld strekdammen. Start doorgaans met een hengel op snoek in de steun en een kleiner all-round plugje in de hand. Drie meter is een prima diepte om te starten. Zo gezegd zo gedaan. Het taluud in de buitenbocht is echter zeer scherp en het valt niet mee de boot op juiste diepte te houden.

Het eerste haventje dat we tegenkomen duiken we maar direct in. Daar proberen we werpend een baars te vangen. Johan gooit de hoekjes uit met een asp spinner. Ik vis met een groen shadje van 6 cm aan een 6 grams jigkop. Gooi het shadje een eind bij me vandaan en laat het naar de bodem zakken. Vervolgens hef ik de hengel een goede meter omhoog en draai tijdens het naar beneden glijden van het shadje de gewonnen lijn bij. Hou zo dus continue contact met het kunstaas. Zo vingen we jaren geleden ontzettend veel baars in één van de havens waar we tegenwoordig helaas niet meer mogen vissen. In het gemoedelijke haventje weten we geen rover te strikken.

Op de rivier is het even later wel raak. Een dikke baars heeft mijn Salmo Boxer gegrepen. Rolt er vlak naast de boot af. Johan stuurt de boot zorgvuldig nogmaals over de stek. Opnieuw is het raak en mag een baars de Lund even van binnen bekijken. De drift erna is het weer de Boxer die door een baars gepakt is. De baarzen komen van 3,5 mtr diep water. De plugjes die Johan bezit halen die diepte niet. Daarom geef ik mijn stuurman een Salmo Hornet 5 cm SDR. Niet veel later mag Johan de eerste baars aantekenen. Een zijkanaal ziet er aantrekkelijk uit. Veel vis op de fishfinder, maar geen enkele aanbeet. We varen een stukje verder. Met 50 pk schiet dat wel aardig op.

Op de salmo Hornet

Onder een brug zien we geplons. Geen watervogel te bekennen. De eerste drift eronder gelijk een aanbeet. Johan’s Screaming Devil is te grazen genomen. Na enkele stoten, lijkt het wel een plastic zak. Het is echter een gehaakte brasem. De drift erna gebeurt mij exact hetzelfde.
Er zit in ieder geval vis! Nogmaals eronder door dan. Een harde aanbeet op de firetiger Supertrap!
Enkele zeer snelle runs zetten me aan het denken. Dit herken ik niet. De flank is in elk geval zilver. Grote winde misschien? Dan herken ik de gevorkte staart. Het is niet waar. Wordt de roofblei-vloek vandaag eindelijk verbroken? Ja hoor, het is er één. M’n allereerste van redelijk formaat.

De roofblei-vloek verbroken

Tijd voor de lunch. De boten worden op een zandstrandje geparkeerd. De gemarineerde drumsticks gaan er wel in. We bespreken de vangsten en de materialen die we gebruiken. Lambert en simon hebben ook al enkele baarzen en een snoek gestrikt. Geen wondervangsten, maar in ieder geval voor allen al vis. Achter ons komen nieuwsgierige koeien een kijkje nemen. Komen vast en zeker op de zware stem van Lambert af.

Na de lunch zoeken we weer de productieve brug op. Weer worden twee brasems gehaakt. Enkele meters lijn hangen vol met slijm. Ze moeten er dicht op elkaar liggen! Dan een niet te miskennen aanbeet. De Screaming Devil van Johan bevindt zich tussen de kaken van een rover! Een grote roofblei is het niet eens met onze bedoelingen en geeft stevig verweer. Toch moet de zilveren pijl zijn meerdere erkennen. Met 73 cm een hele mooie vangst.

Maar liefst vier keer vandaag

Daarna wordt het op een baarsje na lang rustig. Alle tijd om het materiaal eens door te nemen. Ik heb drie hengels bij me. De lichtste heeft een werpgewicht van 14 tot 28 gram en gebruik ik om kleine plugjes mee te slepen en eventueel te verticalen. Ik leg Johan uit dat het dunne 10 ponds lijntje erop zit, zodat de plugjes dan dieper duiken. Op de zwaarste hengel zit juist dikke lijn. De trekkracht weet ik zo even niet meer, maar zwaar genoeg om de dril van een grote snoek niet onnodig lang te laten duren. Het kunstaas is doorgaans stukken groter en hoeft ook niet zo strak tegen de bodem aangeboden te worden. Ook bij hangers kan er dan extra kracht gezet worden om het kunstaas te bevrijden.

Mijn Spro Pikefighter loopt aan de diepe buitenkant op half water mee. Ik zet wat meer lijn uit om het dieper bij de bodem te proberen. Als snel brengt dat succes. Een snoek heeft de blauwe nepvis te grazen genomen. De buik van de snoek ziet er ongezond uit. De rode vlekken kunnen op een ziekte duiden. Dilemma. Vis terugzetten of niet? Omdat de snoek er verder wel gezond uitziet, krijgt hij het voordeel van de twijfel.

Het stuk waar vanochtend een feederwedstrijd plaatsvond, levert geen enkele aanbeet op. Dan is het mooi geweest. We bellen Simon en Lambert en tuffen langzaam terug richting helling. Onze maten hebben nog enkele rovers weten te strikken met kleine plugjes in een grote haven. Na het traileren drinken we gezellig wat in het nabij gelegen café-restaurant. Simon en Johan geven aan een hoop te hebben opgestoken. Zelf heb ik ook veel informatie opgenomen over het vissen in Noorwegen. Lambert en ik hebben nog een forse rit voor de boeg en nemen afscheid van ons gezelschap. Hopelijk zien we hen snel terug op de vangstberichten!

De bonusvis