Rivier in het vizier 59
door Yvo Bindels
20 september 2007
Samen met Hans en Wiel hebben we de auto goed vol geladen. Driedaagse visvakantie in de kop van Overijssel staat op het programma. De ruitenwissers gaan de hele route al heen en weer. Hopen dat het weer een beetje bijtrekt de komende dagen.
De heenreis verloopt soepel en voordat we het weten, dragen we onze spullen in het oude vissershuisje. Het tijdelijk onderkomen voldoet aan onze wensen. Directe ligging aan het water met een eigen aanlegsteiger. Het gehuurde bootje valt ook mee. Vier meter lang met een 6 pk viertact. Wel wat wiebelig. De dieptemeter die ik heb meegenomen doet het niet. Accu was toch geladen? Op vreemd terrein gaat dit een serieus handicap worden!
Eigen steiger en bootje
Uiteraard gaan we meteen het water verkennen! En dat is er genoeg hier. Haventjes, sloten, plassen en vaarten staan met elkaar in verbinding. Ik heb via google earth de mogelijkheden bekeken. Er loopt een soort ader tussen twee grotere meren. Alle kleinere zijwateren komen er op uit. Nauwelijks stroming. Hans en Wiel hebben niet zo heel veel roofviservaring vanuit de boot. Daarom ben ik benoemd tot kapitein. Een natuurlijke oever wordt het startpunt. Na enkele meters weet ik genoeg. Een ondiepe vlakke blubberbodem. Niet wat we zoeken.
Normaal zou ik nu naar de diepte en greyline op het scherm kijken. Nu zoek ik naar aanknopingspunten boven water. Een steenstort verstevigt de oever van een buitenbocht. Het is er dieper en stukken harder. Dat is beter. Ik vaar enkele keren dicht op de oever en weer wat er vanaf. Voel met een Boxertje of ik de bodem bereik. Van dit plugje weet ik door de afstand tot de boot te schatten, een beeld van de diepte te krijgen. Het taluud loopt flauw naar ongeveer drie meter diepte.
Wiel en Hans zouden graag een snoek in de boot zien. Wiel hoopt op zijn allereerste negentiger. De plannen zijn gemaakt. Alle drie een handhengel. Omdat het water troebel is, vis ik met een gele Screaming Devil. Probeer in de buurt van de bodem te blijven. Ook kans op snoekbaars. Amper vijf minuten onderweg krijg ik een forse tik op het kunstaas. De rover zet direct een tweede aanval in, hangen! Na een paar seconden heb ik al in de gaten dat het een forse vis is. Stuur de boot geleidelijk aan naar het midden van het water. Dit om meer speling te hebben in verband met de harde wind.
Al snel een zware vis
De rammelaar zit keurig in de mondhoek vast. Ik heb Hans en Wiel gezegd dat we geen net hoefden mee te nemen en demonstreer hun hoe de kieuwgreep toegepast kan worden. Voorzichtig til ik een fraaie snoek in de boot. Net geen meter, wat een start! We vissen de buitenbocht verder goed uit en gaan dan verder. Een kilometers lange rietkraag krijgt onze aandacht. Enkele losse stengels wat verder in het water. Onder water afstervende plompen. Dit ruikt naar snoek! Onze vermoedens worden al snel bevestigd, want deze keer is het bij Wiel raak. Een turbosnoekje springt diverse keren het luchtruim in. Tevergeefs, want even later kan Wiel de druktemaker arresteren. Op de terugweg vang ik nog een snoekje op de Screaming Devil.
Een gezellig cafeetje vinden, valt nog niet mee. Het lijkt overal uitgestorven. Het wordt dan ook niet al te laat. De volgende morgen is het gelukkig droog. Het waait wel hard. Een reiger vist vanaf de steiger achter het huisje. Geen kunst om wat te vangen. Het krioelt er van de vis. Voornamelijk alvertjes en voorn in het oppervlak. Zal toch ook wel baars zitten? Tijdens een proefworp vanaf het terras meteen een volger op een spinnertje maat 2. Klapt er voor m’n voeten op. Een winde is de dader. Leuke bijvangst. Daar blijft het dan ook bij.
Vanaf het terras
Op open water valt het niet mee de boot in koers te houden. We hadden graag werpend voor de rietkraag gevist, maar die plannen gaan niet door. Strak erlangs trollen dan maar. Hans en Wiel proberen een rammelaar. Ik vis eigenlijk erachter aan, en probeer het daarom met wat anders. Een firetiger Super Shad Rap niet al te ver achter de boot. Alweer zo’n snelle aanbeet! Helaas lost de rover binnen een paar seconden. Hans wil dolgraag een snoek vangen deze vakantie en zoekt vertwijfeld in zijn kunstaasdoos. Ik reik hem de SSR aan. Na amper vijf minuten een aanbeet erop. Een jawel, daar komt de eerste snoek voor Hans.
De SSR is blijkbaar het enige kunstaas dat ze willen vandaag. Wisselt regelmatig van eigenaar waardoor we allemaal snoek vangen. Met meer dan één vis per uur en zijn we dik tevreden. De stemming zit er dan ook goed in. Hans doorbreekt de eenkennigheid door met een pikefighter een snoek te verleiden. De wind wakkert nog verder aan. Ik ben eigenlijk meer aan het bijsturen dan aan het vissen. Zolang we vangen en het veilig genoeg is, blijf ik dit wel volhouden. Wiel heeft een zwaardere vis gehaakt. Zijn wens gaat in vervulling. Zijn eerste echte negentiger.
Terecht trots op zijn negentiger
Dan wordt het toch echt te gek. Rukwinden, hogere golven en af en toe een flinke plensbui is teveel. We zoeken het huisje op en hangen alles te drogen. In de avond klaart het op. Met de matchhengel vissen we nog een uurtje vanuit het bootje aan de steiger. Klein molentje, 12/00 lijn, dobber van een gram en haakje maat 18. De alvers, blankvoorns en ruisvoorns reageren als gekken op het voer en de maden. Elke inworp direct beet. Ik wil een grotere vis selecteren en vis daarom met een balletje voer op de haak. Het wachten duurt wat langer, maar het formaat vis maakt dat goed. Brasems en windes schuiven aan. Een baars, pos, kolblei en roofbleitje brengen ons op 10 vissoorten vandaag.
Elke inworp beet
Als ik de morgen erna wakker word, kijk ik teleurgesteld naar buiten. Beestenweer. Was ook voorspeld. We zoeken naar andere mogelijkheden. Vanaf de kant is de enige optie. Op een plattegrondje zien we wat polderslootjes. Na een kwartiertje rijden vinden we de eerste sloten. Door dikke rietkragen onbevisbaar. Dichter bij een dorpje is er gelukkig gemaaid. Al snel laten de eerste snoekjes zich zien op spinners. De langwerpige Spro Impuls spinner blijft hierbij mijn favoriet. Firetiger, maat 5. Verzwaard maar toch hoog te vissen door de hengel wat hoger te houden en snel te draaien. De grote exemplaren blijken slimmer en achtervolgen alleen maar. Wiel is er een te slim af met de toppie. Ook de klassieke Big-S van Shakespeare is nog steeds een echte polderplug!
Terwijl Wiel achter een bos riet een plasje doet, zet ik snel de molenslinger aan de andere kant op zijn molen. Best grappig gezicht als hij na de inworp wil binnendraaien. Hans doet zowat in zijn broek van het lachen. De dag vliegt voorbij. Lekker ontspannen en uitgewaaid vertrekken we weer richting zuiden.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
