TotalFishing

Rivier in het vizier 57

door Yvo Bindels

14 september 2007
De vroege ochtendzon schijnt onder de oude brug door. Prikt zich een weg door de mist die boven het water hangt. De boot ligt startklaar tegen de steiger. Hengels fier rechtop in de kokers. De watervogels dobberen nog rustig rond. Intens genieten we van de sfeervolle start.

Aan de eerdere visdagen met Johan beleef ik mooie herinneringen. De prachtige vissen die in de boot kwamen, zijn daarbij slechts een bonus. Met sommige mensen heb je nu eenmaal meer dan met anderen. Gedrevenheid en rust gaan bij Johan prima samen. Hij geniet van hetgeen de dag te bieden heeft. Veiligheid en respect voor de natuur voorop. Veel kunstaas, maar geen enkele weerhaak.

Miniatuursnoekbaarsje

Bij een klein haventje gaat de motor in z’n vrij. De baarshengels worden van kleine plugjes voorzien. Mijn eerste worp zorgt direct voor tumult. Vlak voor de boot grijpt een veertiger toe! Schudt zich los van het Boxertje, dat meteen in de hongerige muil van één van de volgers verdwijnt. Ook Johan trekt het plugje langs de boot door, maar ze zijn al weg. Het blijft vreemd genoeg bij die ene groepsaanval.

We slepen onder een brug door. Direct twee aanbeten. Ook de keren erna is het meteen weer raak. Enkele baarzen storten zich overtuigend op de plugjes. Mijn gele Norman deep baby valt erg in de smaak, ook bij een snoek die langs de brugpeiler lag. Maar goed dat er een 10 ponds stalen onderlijntje voorzit! Terwijl we plaats maken voor een passerend vrachtschip gooien we een kantje uit. Johan’s plug lijkt precies in de bek van een rovertje te vallen. Het is een dapper miniatuursnoekbaarsje.

We zijn nog maar net begonnen en hebben al drie soorten gezien. Geen wereldformaat, maar wel prima sport aan licht materiaal. We genieten en dat is wat telt! Daar buigt de hengel van Johan weer. Slip komt eraan te pas deze keer. Een prachtbaars laat z’n indrukwekkende kam zien. Voor de foto is dat echter een heel ander verhaal. Toch komt de rover in volle oorlogsterkte op de plaat. Direct erna weer raak, nu bij mij. De hengel met vis zet ik even tussen m’n knieën. Door het vaartje van de boot blijft er genoeg spanning op de lijn en kan ik de steunhengel alvast binnenhalen. Johan wil me helpen door de kromme hengel over te nemen. “Haha, echt niet Johan!”

Op volle oorlogsterkte

Als de aanbeten afnemen, zoeken we definitief de rivier op. M’n vismaat kiest voor een bruine Megagrub en een roodwitte Screaming Devil. Aan mijn handhengel hangt een groenoranje Bulldawg en aan de steunhengel een Pikefighter. We zijn amper onderweg als er hard aan m’n handhengel gesjord wordt. Hangen! Een zware vis koerst het diepe in. De riviersnoek stelt het materiaal op de proef. Als ze langszij komt, zie ik dat er bijna niks mis kan gaan. Ik vis de Bulldawg met enkel een rugdreg 1/0. Zit perfect vast in het scharnier.

De vis ligt naast de boot, maar er zit vast nog kracht in het gespierde meterlijf! Ik raak haar even aan en ze vliegt er vandoor. De hengeltop verdwijnt weer onder water. Johan controleert even hoe het met mijn spierballen zit. Lachend maak ik hem duidelijk dat dit wel snor zit en dat ik de snoek met de hand ga landen. De vingers glijden langs haar onderkaak en vinden het grote handvat. Hoe groter de snoek des te gemakkelijker. Ze schudt haar kop nog één keer, maar ik laat haar onder geen enkele voorwaarde los. Die kleine krasjes zijn niet meer dan een mooi aandenken de komende dagen.

Echte riviersnoek

Na de succesvolle vrijlating tovert Johan een miniflesje schnaps tevoorschijn. Eredrankje. Met regelmaat bijten er mooie baarzen. Tijd voor een kleine pauze. Een rustig zijwatertje biedt ons beschutting tegen de wind. Met het zonnetje op onze bol eten we een stukje Limburgse vlaai. “Wat hebben we het toch slecht!” Voordat we er vertrekken gooien we het slootje uit. Een minisnoekje van amper 30 centimeter grijpt het hornetje precies op het moment waarop ik het uit het water til. Een spartelend visje in de lucht is het gevolg. “Een paling!”, roept Johan enthousiast. Leek het inderdaad wel even op.

Op de rivier blijft het feest. Op een dieper stuk water ligt een school baars tegen een taluud aan. Ze zijn op oorlogspad! Drie hengels krom! Leuke sport. De volgende drift weer twee prachtbaarzen. De plugjes moeten er ver achter om de vijf meter diepte te halen. Daarom nemen we ook een soort aanloopje van zo’n 30 meter voor de stek. Johan is een uitstekend schipper en weet keer op keer de plek terug te vinden. Even later wordt hij beloond met een snoek.

Het kan niet op

Eén van Johan’s andere goed ontwikkelde vaardigheden, is de communicatie met allerlei beesten. Hij en een knappe oer-hollandse koe loeien luid tegen elkaar. De koe flappert daarbij met haar grote gele oorbel. “Hier heb je mijn nummer!”, bedoelt ze er volgens mij mee! Woow, ik schrik van een harde aanbeet. Ben direct weer bij de les. Alweer een snoek op de Norman plug? Nee, het is een winde. Het kan niet op vandaag. Met veertig vissen op de teller, koersen we langzaam terug richting helling.

Hier, m’n nummer!