TotalFishing

Rivier in het vizier 52

door Yvo Bindels

18 augustus 2007
De wekker krijgt een slag. Vier uur ’s ochtends spring ik uit bed. Niet-vissers noemen dat ’s nachts. De spullen staan al beneden in de gang. Zoals gewoonlijk eerst even de pc aan. Geen regen voorspeld en genoeg stroming op de rivier.

Een uurtje later zit ik bij Lambert aan de koffie. Vandaag bevissen we een rivier vele kilometers van huis. Onbekend water heeft wel altijd wat spannends. Na een soepele rit arriveren we na anderhalf uur bij een prima en betaalbare trailerhelling. Het water is opvallend helder. Blankvoorntjes van een vinger lang zoeken op een ondiepe zandplaat naar voedsel. Een jonge fuut duikt een visje op. Nieuw leven zoekt zich een eigen weg.

Vol verwachting wordt het kunstaas te water gelaten. Altijd een mooi moment van de dag. Een Spro HS Minnow shad van 22 cm heb ik voorzien van een 40-grams loodkop. Een extra dreg maat twee aan een staaldraadje. Op tweederde van het rubber dun in de rug geprikt. De shad flankt aantrekkelijk met de staartslagen mee.

De baarshengel van 14 tot 28 gram hou ik in de hand. Het nieuwe Norman plugje moet getuned worden. Zwemt naar links, bevestigingsoogje dus wat naar rechts. Iets te veel, stukje terug. Perfect. Haalt de bodem bij twee-en-een-halve meter. In de buitenbocht van de rivier is het dieper. Boxertje erop. Lambert vist aan de oeverzijde van de boot. Bulldawg in steun en ook een Boxertje aan de handhengel. Al snel een eerste baars voor hem. Met zijn dieprode vinnen en gitzwarte dwarsstrepen een fraai rovertje.

Baarzen blijven gewoon leuk!

Een beroepsvisser leegt z’n netten. We informeren naar de vangst. Een grote snoekbaars is zijn enige buit. “ Je kan niet altijd geluk hebben.”, merkt de visser lachend op. Hij wenst ons een goede vangst. Iets wat we hem niet kunnen terug wensen. Even later weten we al een plug in een net te parkeren. Met veel moeite krijgen we het gevaarte tot aan het oppervlak. Er zit niks anders op dan een klein gaatje te knippen. Moet maar.

De baarzen bijten met regelmaat. We genieten van de aanvallen op het lichte materiaal. In deze tijd van het jaar, zet ook snoek graag zijn tanden in klein kunstaas. Een 10 ponds staaldraadje voorkomt ellende. Aan de ene kant een mini tonwartel, aan de andere kant een Spro hooksnap maatje 4. De dunne sleeves van Drennan zijn lang en steken een stukje buiten de bek van de sleevetang uit. Dat voorkomt beschadiging van de lijn op de hoeken van de sleeve. Een drup secondenlijm zekert dit nog even af.

Dun staaldraadje

Af en toe komen er wat grotere baarzen in de boot. Doordat de boot steeds stil gelegd wordt, vervangen we de stukken rubber aan de steunhengels door een drijvende Supertrap en een Pikefighter. Tot een diepte van twee meter staat de oever vol planten. Regelmatig moeten de dreggen geschoond worden van de overvloedige slierten natuurlijke bucktail. Een schooltje baars opent de aanval op ons kunstaas. Drie aanbeten tegelijk! Kleine rovertjes, maar o zo leuk. Een knappe jogster haalt ons in. Ondanks haar rappe tempo zwaait ze vrolijk terug.

Het wordt drukker op het water. Vriendelijk gezwaai over en weer. Samen genieten van hetgeen de rivier te bieden heeft. We maken een praatje met twee collega-roofvissers. Ze gokken op groot. Helaas nog zonder succes. Naarmate de zon hoger aan de hemel staat, neemt het aantal aanbeten af. We besluiten wat dieper te gaan vissen. Dat werpt al snel z’n vruchten af. Beiden vangen we een snoekje op de kleine plugjes. Daarna blijft het lang stil. Ik neem de gok. Een bulldawg aan beide hengels. De 2.70mtr lange hengel in de steun. Lekker dicht langs de oever. Het kunstaas loopt in het oppervlak boven de waterplanten. De wartel van de onderlijn komt zelfs boven het water uit. Lekker spannend om naar te kijken.

Genieten van de rivier

Lambert kiest aan de buitenkant voor een Pikefighter. Hij blijft daarnaast lekker baarzen vangen aan de Boxer. De teller loopt al naar de dertig vissen. Dan een kolk onder een bulldawg. Mis, jammer! Meteen erna de Boxer gegrepen. Wederom een snoek op het kleine plugje. Mooie sport aan het lichte materiaal! De vis zit aan de buitenkant van de bek gehaakt. Lambert tikt hem in het water los. Mijn maat geeft me een herkansing op de gemiste vis. Ik gooi de plek des onheils nauwkeurig met een toppie uit, maar de snoek trapt er niet in. Nog een keer met het rubber er over heen, haalt ook niks uit.

De dag is omgevlogen. Gingen de uren op kantoor soms maar zo snel voorbij. Terugvarend naar de trailerhelling, genieten we van de vele watervogels. De fraai bevederde fuut wordt in elegantie slechts overtroffen door de knobbelzwaan. Meerkoeten lijken wel de hele dag te ruziën. Zouden er in een zwart-wit film hetzelfde uitzien. Plots kijken we elkaar verbaast aan. Waar is die helling eigenlijk gebleven? We hebben de inham gemist. Beiden waarschijnlijk diep in gedachten. De grote rovers bleven vandaag voor ons verborgen. Toch zijn we tevreden over het resultaat; twee vissers die geheel ontspannen van het water gaan.

Mag er in het water af…