TotalFishing

Rivier in het vizier 5

Door Yvo Bindels

24 september 2006
Baarsvissers die hun stekken kennen beleven nu gouden tijden. De baarzen lijken de hele dag te jagen. Zijn minder kieskeurig dan in de vroege zomermaanden. Ook groter kunstaas wordt nu vaker gepakt. Snoek is een heel ander verhaal. Ieder jaar hebben we rond deze tijd moeite om snoek te vangen met kunstaas. Dit jaar investeren we de nodige visuren om erachter te komen waar de vissen zich ophouden gedurende de verschillende jaargetijden.

Ook vandaag is dat het geval. Ondanks dat we slechts één korte visdag hebben deze week, gaan we op zoek naar snoek. Hoe de baarzen en snoekbaarzen zich verplaatsen tijdens de seizoenen hebben we redelijk helder. Op snoekgebied valt er voor ons nog veel te leren. Parallellen met voorgaande jaren zijn er niet. Dit seizoen vingen we al mooie snoeken, maar dat was vooral te wijten aan stug volhouden en uren maken. Patronen kunnen we nog niet ontdekken.

Vandaag zoeken we eerst waar de baars zich ophoudt. Later gaan we deze stekken bestoken met voor snoek bedoeld kunstaas. We starten op een grote plas. Met behulp van de visvinder zoeken we wolken aasvis. Hier laten we onze hornetjes te water om te kijken of er baars op de loer ligt. Van de dieplopende hornetjes is de buikdreg verwijderd. De staartdreg is vervangen door een groter maatje, nr 6. Hierdoor worden grote vissen minder snel verspeeld.

Onze hornetjes duiken de school witvis in. Sando vangt direct een mooie twintiger. Ikzelf los een klein visje. De steunhengels zijn beaasd met groot rubber dat halverwege de 4 meter waterdiepte loopt. Sando´s hornet wordt keer op keer gegrepen zodra deze op diepte is. Ik haal mijn stalen onderlijntje er even van af. Maakt dus duidelijk verschil, want ook bij mij blijven de aanbeten elkaar nu opvolgen. We vissen met de originele fireline smoke van berkley. Trekkracht 3,6kg. Ondanks dat de lijn er wat rafelig uitziet na vele visuren, is deze behoorlijk slijtvast. Dat is natuurlijk een voordeel is als je graag met plugjes dicht boven de bodem vist. Een nadeel is wel dat de lijn bij vorst veel vocht vasthoudt en bevriest.

“prachtige oevers”

Duidelijk is dat er op de gekozen stek veel baars zit. Nu wordt het tijd om te kijken of er een mooie snoek in de buurt is. We slepen en werpen de stek diverse keren af met allerlei soorten kunstaas. Van groene rovers echter geen spoor. We nemen even de tijd om samen wat te eten. Ondanks dat we weer moeite hebben om snoek te vangen, vermaken we ons prima. Het laatste stuk brood is voor een meeuw die slim genoeg is om in de buurt te blijven. Door zijn gekrijs moet de vogel het nu met een hele bende hongerige soortgenoten delen. “Waarom krijs je dan ook?”

Wij gaan ons geluk proberen op de rivier. We houden wel vast aan ons plan van vandaag. Eerst scholen baars zoeken. We bevissen de koppen waar de plas grenst aan de rivier. De eerste week van het seizoen zonder twijfel de beste stek. Sando vangt vijf baarzen voordat ik ook maar tikje gehad heb. Duidelijk dat de vis onder de kant zit. Er staat redelijk wat stroming op de rivier, vandaar dat we stroomopwaarts slepen. Blijkt toch altijd succesvoller dan stroomafwaarts.

Mijn hornetje haalt de bodem niet. Ik wil ook wel even wat baarzen vangen en kies voor een dieper lopend butchertje. Met moeite vang ik een minibaarsje, amper groter dan de plug. Jeugdige overmoed. Dan krijgt m’n maat er een sterkere vis op. Een snoekje heeft zich vergrepen aan Sando’s rose hornetje. Plugje vooraan in de bek. Met de handige lange tang wordt de vis in het water onthaakt. Hier houdt de vis vast geen trauma aan over. Tijdens het vissen met klein kunstaas is het altijd leuk als er andere vissoorten de baarzen afwisselen.

”enkel een grotere staartdreg”

We vissen langs een prachtige oever. Kleurende bladeren geven aan dat de zomer voorbij is.
Heerlijk om nog even van de zon te genieten. Wat we ook proberen, het grote kunstaas wordt volledig genegeerd. Misschien vissen we wel op het verkeerde tijdstip van de dag. Ditzelfde gaan we nog eens in een vroege ochtend doen.

De stroming op de rivier moedigt ons aan om het op snoekbaars te proberen. Veel tijd hebben we niet meer. We kiezen voor een obstakelrijke bodem voor een kademuur. Voor grote snoekbaars moet er regelmatig een offer gebracht worden op deze stek. De bodem is er keihard. Iedere tik van de duiklip op de bodem is voelbaar. Tik, tik,tik, vast. Sando denkt dat ik beet heb, maar ik moet hem teleurstellen. Boot keren en de andere kant van het obstakel opzoeken. Eerst even de spanning van de lijn af en dan vanaf de andere kant pas strak trekken. Het bombertje schiet gelukkig los.

De schemering treedt in. De kapitale glasogen gaan op jacht. We hebben goede ervaringen met grote snoekbaars in de avondschemering. Of snoekbaars nu nog kleur kan zien, weten we niet. Maar de kleuren geel en oranje lijken toch altijd beter te vangen in de schemering. Ik denk dat het contrast met de omgeving bepalend is.Een nieuwe drift over de stek. We leggen de boot met de neus in de stroom en werpen de plugjes er ver achter. Net als het kunstaas de bodem bereikt, krijgt Sando een harde aanbeet. Felle stoten en direct los. Even gevloek in de boot. “Dat was een beste!”
Meteen weer de hengel van Sando krom. Iets zwaars komt even mee en hangt dan vast. Na stevig getouwtrek krijgen we met moeite een bruin monster boven. Een doek, grote pruik en oud ijzer innig verbonden. Geen offers aan de rivier vandaag.