Rivier in het vizier 35
door Yvo Bindels
17 april 2007
Drukte in de stad. Avondspits. De airco zorg voor een aangenaam klimaat. Sando en ik brengen de buitenboordmotor weg voor de jaarlijkse beurt. Een foedraal, twee klapstoelen en een grote tas liggen ook achter in de auto. De laatste uurtjes van deze dag gaan we op zoek naar de gestroomlijnde vissoorten.
Zullen we nog voor sluitingstijd de motor kunnen afgeven? Wordt spannend. De stoplichten zitten mee en twee voor zes zet ik Sando pal voor de ingang af. De zeerover bezorgt voor een drankenhandel dagelijks vele vaten bier en kratten frisdrank. Met gemak tilt hij de buitenboordmotor met één hand de werkplaats in. Na het parkeren ben ik met de lege tank aan de beurt. Het poreuze knijpballetje moet vervangen worden.
Een half uurtje later horen we het water over de keien kletteren. Fors verval in dit prachtig stuk rivier. Enkele grindbanken steken boven het kolkende water uit. Achter één ervan is een echte stroomversnelling. Vorig jaar stond er een gigantische barbeel met z’n snoet tegen de bodem gedrukt. Met trillende handen liet ik toen een trosje maden tevergeefs door de stroming suizen. Nu staat het water iets hoger dan toen en is de bodem onzichtbaar. Vreemd genoeg zijn we de enige vissers aan de rivier. De lente is een mooie tijd om langs het water te vertoeven. Er is altijd wat te zien. Een pluizige uitgebloeide paardebloem wacht totdat de wind haar leven verspreid.
Wachten op de wind
Vandaag hebben we slechts wat voermaden ter beschikking. Ze kruipen in hoog tempo door het zware grondvoer. Er passen met gemak acht kriebelaars op haakmaatje 10.Onze 100 grams voerkorven mikken we in de stroomversnelling. Hengeltop direct hoog in de lucht om zo min mogelijk lijn in de stroming te hebben. Al snel een voorzichtige aanbeet van kleine vis. De grote vissen haken zich doorgaans op het gewicht van de korf. Trekken de hengel dan zowat uit de steun! Zo nu ook bij Sando. Als door een wesp gestoken springt hij overeind. Een prachtige brasem doet de lange hengel buigen. De vis maakt handig gebruikt van de stroming. Het schepnet met extra lange steel voorkomt dat de vis zich vast zwemt tussen de taaie waterplanten. Nog voordat ik het fotoapparaat tevoorschijn heb gehaald, heeft de Sando de vis alweer terug richting stroming gestuurd.
We zitten onderuit gezakt en genieten van het voorjaar en de meegenomen blokjes kaas en worst. Ook prima barbeelaas eigenlijk. Het zakkende zonnetje komt nog net boven de horizon uit. Een fazantenhaan maakt z’n aanwezigheid kenbaar aan de overkant van de rivier. Twee middelgrote roofvogels voeren een spectaculaire stuntshow op. Prachtige luchtacrobatiek als baltsvlucht. Kiekendieven misschien? Een plons in het water brengt me weer bij de les. De kring wordt snel door de stroming gewist. Een stukje stroomopwaarts is een grindbank omringd door taaie vegetatie. Het groen moet vanwege de wisselende waterstand zowel op het droge als in het water kunnen overleven. Het stroomt er hevig. Regelmatig rolt er een vis door het oppervlak. De voerkorf ertussen parkeren is totaal geen optie. Een haak in de planten betekent waarschijnlijk lijnbreuk.
Als ik voor de zoveelste keer een vis actief zie, herken ik de hoge puntige rugvin. Barbeel! In het foedraal zit nog een hengel met een stroomdobber van 8 gram. De plek die ik wil bevissen is zeer ondiep. Eigenlijk gekkenwerk tussen het groen. De onderlijn kort ik aanzienlijk in. Tegen beter weten in plaats ik de dobber stroomopwaarts en laat hem richting gevarenzone drijven. Waar het groen begint, duikt de dobber onder. Als ik snel de hengel hef, voel ik beweging. Vis! De gehaakte vis doet precies wat ik hoop. Zwemt stroomopwaarts weg van de grindheuvel. Typische dril van een barbeel. De vis blijft met gemak tegen de bodem gedrukt en zwemt daarbij langzaam, maar onverstoorbaar stroomopwaarts. Komt goed uit nu. De 2 ponds, 3.60 mtr lange hengel zou iets soepeler mogen, maar vangt de klappen goed op. Sando biedt hulp en de snorremans glijdt even later het net in.
Snorremans
Het hele lichaam is voor dit watertype aangepast. De onderstandige bek met baarddraden om de bodem af te wroeten. De gestroomlijnde bouw en puntige kop om met gemak in de snelste stroming te blijven staan. Goudbronzen kanjer! Na een foto wordt de vis snel teruggezet. In het water komt de barbeel snel op kracht en zwemt kalm weg. De volgende vier pogingen met de dobber leiden allen tot hanger, waarvan drie keer tot lijnbreuk. Ik leg me neer bij die ene gelukstreffer en ga weer statisch vissen. De avond is bijna voorbij. De zon laat een rode gloed achter. We krijgen nog wat behoorlijk wat aanbeten, maar geen enkele resulteert in een vis. Een experiment met een lus is de moeite waard. Blokje kaas, lunchworst of maïs lijken me wel geschikt. Iets voor de volgende keer.
De avond is bijna voorbij