Rivier in het vizier 344

Roofvistrip Zweden (deel 1 van 2)

Hoe dichter we bij onze bestemming komen, hoe mooier het wordt. Gouden rietkragen vormen de lichtgekleurde rand van een prachtig meer. Het valt niet mee de blik op de weg te houden. Dat is ook vrijwel niet nodig want er zijn nauwelijks medeweggebruikers op de weg die afwisselend door bossen en weilanden kronkelt. Een strak blauwe hemel en rode huisjes maken het fraaie Zweedse plaatje compleet.

In een door de paardenbloemen geel gekleurd veld doet een koppel wilde zwanen zich te goed aan het verse groen. Iets verderop een koppeltje kraanvogels. In Afrika of Zuid Europa hebben ze overwinterd en nu in Scandinavië beginnen ze aan hun enige legsel van het jaar.  Sando en ik genieten van de aankomst in dit prachtige gebied.

Wilde zwanen

Een kleine week roofvissen voor de boeg met het vizier gericht op snoek en grote snoekbaars. De weersvoorspelling is goed. Veel mooier wordt het dus niet! Na het uitladen van de spullen en een goede maaltijd is er nog ruimte om te vissen in de avond. Uiteraard staan we te popelen om het water op te gaan. Een laatste blik op de dieptekaart en dan richting de eerste stek.

Ondiep vissen is het leukste dus dat is de eerste zone die we verkennen. Twee prachtige stekken waar je de vis haast kunt ruiken blijken leeg. Waarschijnlijk zitten ze dieper. Na nog een prachtstek zonder beet ben ik er aardig van overtuigd dat de zones ondieper dan twee meter niet bevolkt zijn. Ja, tussen pal tussen de rieten vang je natuurlijk altijd wel een snoekje. Maar met slechts 5,5 vissen dagen voor de boeg spenderen we daar geen kostbare tijd aan.

Een iets steiler talud van 3 naar 5 meter blijkt een betere keuze. Al bij de eerste worp wordt mijn Wobshad opgevangen door een mooie snoek. Niet veel later volgen er nog enkele en zijn onze eerste vissen een feit.

De eerste is binnen!

Als de wind compleet wegvalt en de zon zakt, gaan we nog een etage dieper vissen. Electromotor aan en traag over een stuk met harde bodem op 8 meter. Het water nabij is dieper. Mooie plek voor avondsnoekbaars. Het is even zoeken, maar dan trapt Sando af met de eerste snoekbaars. Mooi, ze zitten er.

Mooi, ze zitten er.

Na twee kleinere vissen krijg ik een harde ram op m’n hengel. Stevige bonken onder de boot. Een beste komt eraan. Sando staat al klaar met het net en schept raak. Mooie vis voor gelijk de eerste avond.

Gelijk een mooie erbij.

Het is zalig op het water en we vissen tot laat door. De schemering is meestal hot. Nu blijft het in het laatste uurtje bij slechts 1 vis, wel weer een mooie. Dan is het echt tijd om te stoppen, want we moeten nog een stukkie terug varen en de boot in het haventje aanleggen.

Het einde van een heerlijke eerste avond.

De tweede dag starten we op het gemakje. Verse broodjes, goede koffie en op het gemak de andere hengels optuigen. Vanochtend gaan we backtrollen op snoek en snoekbaars, ’s middags formule 1 kijken en dan na het avondeten gericht op snoekbaars. Het vakantiegevoel is er al!

Prachtig hoekje om uit te werpen.

Het is aardig zoeken naar actieve snoek. We vangen de nodige mooie, maar de échte groten blijven nog uit. Dan gaat de hengel van Sando flink krom. Dat is een goeie! Al snel komt er twijfel, het is waarschijnlijk een snoekbaars. Ik sta met het net te wachten, want die grote snoekbaarzen blijven tricky in het oppervlak.

Soms klemmen ze hun bek zo hard dicht dat ze niet of nauwelijks gehaakt zitten. Een keer  kopschudden in de oppervlakte en de shad is eruit. Geen onnodig risico dus en gelijk het net in. Yes, binnen. Prachtige gouden vis met donkere rug. Sando is er terecht blij mee. Hele mooie vangst. Een 18cm wobshad op 60 grams loodkop was voor deze vis geen enkel probleem!

Prachtbak voor Sando!

In de avond houden de snoekbaarzen zich aanvankelijk vrij rustig. We vangen er een paar mooie, maar de mooie komen later in de avond. Wat een rust op het water. In de verste verte niemand meer te zien. Het is een lust om te luisteren naar alle zangvogels. Ook de aparte roep van de roerdomp klinkt er regelmatig en in ons laatste visuurtje hoor je de bosuilen her en der roepen. Genieten!

Mooie donkere snoekbaarzen.

Zoals altijd vliegen de dagen voorbij! We besluiten om wat meer gericht op grote snoek te gaan vissen overdag. Vergt soms wat geduld, maar het betaalt zich uiteindelijk uit in een serie prachtsnoeken. Er is geen peil te trekken op welke diepte ze zitten. Zowel werpend op drie meter als trollend boven echt diep open water pakken we ze op half water op zo’n acht tot tien meter diepte. Het backtrollen is bijzonder effectief in de middaguren.

De Pikefighter is een zekerheidje!

Met alleen werpend vissen op het ondiepe zouden we onszelf dus aardig tekort doen. Giant Flappers, Pikefighters, Screaming Devils, Popeyes, Wobshads en nog enkele aasjes in ontwikkeling levern allemaal hun vis op.

De Giant flapper is een topper boven diep water.

Deze dook er vlak voor de boot op, hartverzakking!

 

…..wordt vervolgd.