Rivier in het vizier 335

Door: Yvo Bindels

Kenmerkend voor juni 2018; hete dagen die eindigen in felle buien. Ook nu we op de trailerhelling staan aan het begin van de avond plotseling een felle bui. We wachten enkele minuten in de auto en plots is het weer droog en direct ook zonnig. Zo, het water op om het Nederlandse seizoen te starten!

Nee, niet dé seizoensstart. Die heb ik gemist tijdens het Zwedenavontuur. Niet erg, want ik heb niks met die hectische drukte. Nu we een dikke week verder zijn zal het wel meevallen, zeker in de avond. De avonden zijn nu ook lang genoeg om nog een uurtje of vier effectief te kunnen vissen. Er zijn nog enkele boten en bellyboaten aanwezig.

We zoeken een stuk op waar vrijwel niemand komt. Een ijsvogeltje vliegt langs de oever en landt in een tak. Blijft mooi even zitten voor een plaatje. De rivier stroomt ietsjes maar het water is enorm bruin.Zeker op drukbeviste wateren heb ik liever zeer troebel dan glashelder water. Het mooiste is uiteraard ertussen in.

Tropische verrassing

We bestoken de eerste stek met de kleinere Triple Pikefighters op roofblei. Regelmatig zien en horen we roofblei jagen op het speldaas dat massaal aanwezig is. Ze zijn er soms zo gefocust op dat je zelfs midden in een vreetorgie geen aanbeet op je kunstaas krijgt.

Je zou zeggen dat juist een imitatie van zo’n speldaasje dan soelaas brengt. Mijn ervaring is echter anders. Dat speldaas imiteren is vrijwel onmogelijk, omdat het zich in groepen heel anders gedraagt dan een perfect gelijkend miniplugje. Juist in deze periode nemen wij dus uitbundig aas wat op hoog tempo door de school gejaagd kan worden. En dan is er altijd wel een roofblei die daar simpelweg op moet reageren. Hopelijk…

Ja dus! Een knal op Sando zijn stok en een roofblei die er van door scheurt! Blijft enorm kicken die aanbeten. De vis is in uitstekende conditie en zelfs in het net gaat hij nog even tekeer. Uiteraard een nat onthaakmatje eronder. Terwijl Sando zijn roofblei voor de lens toont jaagt een groepje blei gezamenlijk op een school speldaas.

Mooie roofblei op een Triple pikefighter

Sando z’n vis is nog niet goed terug gezet of ik heb er eentje erop. Vlak voor de boot grijpt de roofblei de plug en knalt van schrik er mee het water uit. Spektakel! Mooie manier om het nieuwe seizoen te beginnen. Na deze droomstart schijnen de roofbleien ons door te hebben. Als we een stukje verkassen vangt Sando nog een kleiner exemplaar die hij buitenboord los tikt.

Nog een half uur werpen we mooie spots af, maar op een misser na blijft het stil. We verkassen een stukje want we willen tenslotte ook wat rondkijken zo op deze eerste visavond. Ook tijd om de koelbox eens te plunderen. Als we bij een wat dieper stuk komen met veel structuur en de dieptemeter vol grote visbogen aangeeft wordt het tijd om wat grover geschut in de te zetten. Trollend. M’n favoriete plug gaat erop, een afgekloven Triple Pikefighter Firetiger.

We varen over een bult en met de hengeltop in de bult loodsen we de plug erover. Daarachter snel de diepte in, dus hengeltop omlaag, lijn bijgeven en even wat extra gas om ze de diepte te geven. Daar volgt een ram op m’n hengel. Een mooie snoek doet z’n best de plug te lossen.

Sando schept de snoek en op de onthaakmat tik ik zo de ene haakpunt los. Scheelde niet veel of het was een losser geweest met wat pech. Als ik de vis wil optillen gaat hij nog even flink tekeer en schudt zich uit m’n hand. Landt gelukkig weer op z’n zij op de onthaakmat. De vis hoeft nauwelijks op adem te komen en raast de diepte weer in.

Mooie riviersnoek

Nogmaals over de plek. M’n lijn wordt duidelijk afgesneden door een mosselbank. Er was geen druk op dus waarschijnlijk komt de plug bovendrijven. En inderdaad, daar plopt hij in het oppervlak. Zorgt voor wat opluchting want je favoriete plug verspelen is minder fraai. Dan weer even op roofblei, want er jaagt een groepje actief!  We vangen twee mooie exemplaren, maar dan volgt er geen teken van leven meer en zijn ze weg.

Mooie roofblei uit een jagend schooltje

De kleuren van de plug lijken vandaag niet uit te maken, de actie echter des te meer!

De tijd tikt aardig rap door en we besluiten het laatste uurtje gericht op snoekbaars te vissen. Kiezen een stukje met aardige stroming en sturen daar onze pluggen richting de extreem grillige bodem. In mijn geval een oudje, een Bomber 25 long A. Duikt snel diep en heeft een klein fel rateltje in wat voor m’n gevoel precies past bij deze omstandigheden. Donker water met vrij hoge temperatuur.

Vijf meter diepte die snel oploopt maar drie en langzaam weer naar vijf. Hangen! Gelijk dendert een meerval stroomafwaarts. M’n korte maar pittige titan hengel vangt de klappen op. Gelukkig visten we er met 20 ponds materiaal dus  is er nog wel wat in te brengen tegen dat geweld. Maar eerst even laten uitrazen.

Lekker gevecht!

Toch duurt het lang voor ik wat te vertellen heb en de vis eindelijk grote bellen lucht loslaat. Na een half uurtje komt de vis af en toe in de oppervlakte. Flinke meerval van ruim anderhalve meter en flink dik ook. De plug lijkt stevig vast te zitten in het scharnier. Terwijl ik zorg voor een veilige afstand tussen hengeltop en vis landt Sando de meerval. Yes, binnen!

De onthaakmat is nu aan de kleine kant en de meerval blijft zwembewegingen maken aan boord. Eerst maar eens die haken los. Zo, en nu poseren voor een plaatje. Dat is makkelijk gezegd dan gedaan. Betekent sowieso dat m’n kleding van onder tot boven onder het slijm komt te zitten. Ach, boeien?

M’n vrouw zal blij zijn met de kleding vandaag…

Ik leg de vis op m’n schoot en vraag of Sando klaar is voor een foto. Want lang kan ik deze vis niet tillen. Komt ie! Proberen te lachen. Sando knalt raak en er zit warempel een leuke plaat tussen. De meerval zwemt weg zodra ze het water weer voelt, blijven aparte schepsels.

Zo, en daar is ie dan!

De snoekbaarzen geven vervolgens niet thuis. Zouden er soms meerdere meervallen liggen? Ja dus, want m’n slipt giert het opnieuw uit. Dan schiet de meerval los. Zeker geen ramp nu. In de schemering zoeken we de trailerhelling weer op na een kort en krachtig avondje. Onderweg passeren we daarbij nog een bever die het water ver steekt.  Ik probeer er nog en foto van te maken, maar ik moet al flitsen en dan wordt niks zo op wat afstand.

Mooie start van het nieuwe seizoen met het nodige spektakel en als bonus een letterlijk zware vis. Een goede voorbode van wat ons te wachten staat? Laten we het hopen…