TotalFishing

Rivier in het vizier 33

door Yvo Bindels

5 april 2007
De aanblik van deze wilde rivier is telkens weer adembenemend. Ondiepe grindbanken en stroomversnellingen wisselen elkaar af. Het water suist met een noodgang over de kiezels en keien. Dit is het domein van prachtige vissoorten. Barbeel, sneep, kopvoorn en winde. Gespierd door de eeuwige stroming.

Tijdens het gesloten seizoen voor kunstaas, gaan we regelmatig achter de witvis aan. Dat doen we maar al te graag aan de oevers van deze uitdagende rivier. Er is veel water afgevoerd de afgelopen maanden. De rommel die in de struiken hangt, toont aan hoe hoog het waterpeil geweest is. De oevers krijgen langzaam weer kleur. De frisgroene blaadjes geven aan dat de lente echt begonnen is. De mannelijke katjes van de wilg staan in volle bloei. De geelgekleurde uiteinden van de stuifmeeldraden schitteren in de ochtendzon. Ook zonder hengels is het genieten hier.

Katje in volle bloei

Maar goed, we komen uiteraard om te vissen. Het kiezen van een geschikte stek is erg belangrijk en niet eenvoudig. De stroming op de eerste stek wordt onderschat. We zien in dat we moeten verkassen. De kunst is om wel in de stroming te vissen, maar dat de voerkorf of dobber niet met een rotvaart in het kolkende water wordt meegesleurd. Een man die dit water als geen ander kan lezen is Leon Haenen. Hij vist samen met z’n vader en Han een stuk stroomafwaarts. Na een telefoontje blijkt dat de rivier daar beter bevisbaar is en er nog plek genoeg is. Na een kort overleg met m’n vader en Duitse vismaat Hans, zoeken we de andere vissers op. Leon heeft twee prachtige windes gevangen en Han twee brasems. Ondanks de forse stroming komt brasem er zeer talrijk voor. Voor een aantal vissoorten geldt nu een gesloten seizoen. Concreet betekent dit dat bij de vangst ervan de vis direct en zorgvuldig in hetzelfde water dient te worden teruggezet. Zullen we dan ook netjes doen, net zoals alle andere maanden van het jaar.

Opnieuw worden de hengels in elkaar gezet. Aan de ene hengel een voerkorf van 90 gram, aan de ander een stroomdobber van 8 gram. Spro heeft prachtige stroomdobbers met goed zichtbare antennes in hun assortiment. Zeer geschikt voor het driftend vissen. Een tonwarteltje zorgt ervoor dat de lijn niet gaat kinken, als de maden tollen in de stroming. Vroeger viste ik met 18/00 mm nylon onderlijn. Vorig jaar waren enkele sterke vissen me daarmee de baas. Daarom kies ik nu voor 22/00 mm. Rode wormhaak nr 10 eronder. Lekker lui uit een onderlijnenpakje van Gamakatsu.

Materiaal voor sterke stroming

Het eerste uur blijft het rustig. Ook bij Leon en Han is de beet compleet weggevallen. Leon’s vader vist er steevast met de lange bolognesehengel. Houdt de dobber daarbij gewoon naast de top in stroming totdat er wat gebeurt. En dan er gebeurt ook iets! De hengel staat zo krom als een hoepel. Even later glijdt een prachtige kopvoorn het schepnet in. Prima vis voor vader Haenen! Hans en m’n vader vangen beiden een brasem met de feederhengel. Leon en Han gaan het op een ander stuk van de rivier proberen. Het water zakt in een aardig tempo. Binnen een uur een halve meter lager. Het wachten op een kromme top duurt me nu wat lang. Geen ongeduld maar gewoon zin in afwisseling.

Met het waadpak aan, zet ik een stap de rivier in. De dobber draagt een 7 grams schuifloodje boven de wartel. Een stukje siliconenslang zorgt ervoor dat het loodje niet steeds de knoop op de wartel raakt. De stroming voert het zaakje mee en met de hand voor de spoel geef ik geleidelijk aan lijn. Hop daar duikt de dobber onder. Geen aanbeet maar contact met de bodem. De stroming duwt vervolgens de 8 grams dobber met gemak onder. Na enkele driften heb ik een beeld van de diepte van de meters rivier die ik tijdens de drift passeer. Maden en enkele maïskorrels worden er met regelmaat bijgevoerd, zodat een aantrekkelijk voerspoor ontstaat. Dobber met de top bijsturen, lostikken bij bodemcontact, na de lange drift weer binnendraaien en een nieuwe worp. Actieve visserij die geen moment verveelt.

Plop, een duidelijke aanbeet! Lange zwieper als aanslag, omdat er behoorlijk wat rek in het nylon zit. Geen beweging. Hanger? Nee, ik weet wel beter, het is er een! Barbelen duwen zich met gemak tegen de bodem van de rivier. Zeker de grote exemplaren zijn niet gemakkelijk van de bodem te krijgen. Eenmaal los van de bodem, begint het vuurwerk! Oerkracht van een gestroomlijnde torpedo! Voor de kant is het nog oppassen voor de in het water staande begroeiing. Waadpak komt nu prima van pas. Met moeite stuur ik de vis tussen twee struikjes door. Dan is de strijd beslist. De bronzen kanjer mag even op het droge. Prachtvis. Ik heb pas een paar barbelen gevangen en ook deze keer vind ik het weer een speciale gebeurtenis. Hans ziet deze vissoort voor het eerst en is onder de indruk van het gestroomlijnde en gespierde lijf.

Bronzen torpedo

Niet veel later krijgt ook hij met een sterke vis aan de stok. Een halve meter lange winde heeft de haak met vijf witte maden genomen. Doet de feederhengel aardig buigen. Ook nu komt de visser als winnaar uit de strijd. De grote winde heeft een stoere kop. Zo van “Wie doet mij wat?” Wij in ieder geval niet, want de vis wordt snel aan het kolkende water toevertrouwd. Nagenietend van de mooie vissen zitten we onderuitgezakt te kijken naar de feedertop. Op twee brasems na, gebeurt er niks meer. Thuis wordt duidelijk wat ik vergeten ben. Zonnebrandolie. De nek en de helft van m’n gezicht zijn knalrood. Two-toned!

Stoere kop