Rivier in het vizier 326

Rivier in het vizier 326  

Door Yvo Bindels  

Een flinke kop koffie gaat mee de auto in, want ik heb twee uurtjes karren voor de boeg. Ruimschoots voor de ochtendspits. Midden in het rivierlandschap nader ik een trailer met visboot. Ja, het is de mooie set van Johan Caneel. Even zwaaien. Johan is duidelijk geen ‘fileflirter’ en de blik is vooruit gericht, maar na enig aandringen kunnen we elkaar begroeten.

Ik sjees er vandoor en bereik mooi op tijd de afgesproken plek. Eddy te Mebel heeft net z’n boot te water gelaten. Wat een luxe zeg, zo instappen en de rivier op. We hebben al jarenlang goed contact, maar nog nooit samen gevist. Dat moest maar eens veranderen en tijdens een gesprek van drie dagen geleden maakten we de afspraak, die voor beiden dus enigszins uit de lucht kwam vallen. 

We gaan met kleine en middelgrote plugjes trollen op de rivier met af en toe een poging op snoek met groot kunstaas. Ik besluit met enkel een handhengel te starten om scherp te kunnen vissen.

M’n felgeel gespoten Ikiruplugje heeft amper 15 meter gezwommen of het is al raak. Een stevig knokkend snoekje is het eerste slachtoffer vandaag. Een dertig meter verder mag ik nummer twee begroeten, weer een snoek. Mooie start zo!

Felgeel blijft een topkleur voor snoek in helder water. Hier goed voor nummer twee.

Ik kijk ondertussen m’n ogen uit. De rivier slingert door een prachtig landschap. Er staat flinke stroming en daar houden we wel van! De geslaagde start wordt blijkbaar nog beter want ik mag achtereen een baars en snoekbaars vangen. Amper een half uur geleden zat ik nog in de auto en nu al drie soorten. Dat belooft wat!

Het mooie gele plugje krijgt vervolgens een zeemansgraf, we doen diverse pogingen met de kunstaasredder, maar deze weet de haken niet te bereiken. 

Genoeg te zien aan de rivier.

Een nieuw 7x7 stalen onderlijntje erop en lekker verder vissen. Eddy weet zijn Princecraft perfect om de kribkoppen te sturen. Het is een kwestie van op tijd het plugje optillen en precies op tijd weer laten zakken, want het moet wel redelijk dicht bij de bodem zwemmen in het stromende water. Maar dan wel zonder het tussen de stenen te parkeren.

Mensen die trollen simpel en saai vinden nodig ik uit om dit eens op deze manier te proberen op een stromende rivier. Een optimale bootcontrole en secure visserij zijn dan wel vereist.

De HS Titan gaat weer krom dankzij een optimale bootcontrole rondom de kribben.

Net als ik een dikke haas wil gaan fotograferen weer zo’n harde aanbeet op het Ikiru cranck plugje. Topplug voor deze rivier! En alweer een snoek, en een sterke ook. Met het zes kilo lijntje natuurlijk even oppassen, maar gaat prima.

Eddy houdt de boot keurig in het kribvak en schept gelijk raak. Het loopt allemaal zo soepel dat het lijkt alsof we al jaren samen vissen.

Afgetrainde riviersnoek.

Eddy vist de kleinere plugjes graag op de Titan Dropshot 2.40mtr. Met die lengte kan hij ze perfect sturen, het zachte topje geeft de signalen goed door en vangt de eerste klappen op.

Dat dit goed werkt blijkt wel als hij een serie uit de kluiten gewassen baarzen vangt, dikke veertigers en stevige vechters ook. Niet veel later meldt ook de eerste winde van de dag zich. Het gaat als de bliksem!

Eddy vangt een stel knappe baarzen op rij.

Eddy, ‘zijn’ crank plugje en de HS Titan. Gouden combinatie.

Een koppel kneutjes zoekt de rivierrand op. Tijd voor een foto is er niet, want de volgende baars komt er alweer aan. Regelmatig vliegen er ooievaars voorbij, iets wat je in Limburg nauwelijks ziet.

De vele kieviten vallen tussen de grijze rivierkeien nauwelijks op. Hoe langer je kijkt, hoe meer je er ziet. Als de hele groep ineens de lucht in gaat heb ik pas in de gaten dat het eigenlijk helemaal vol zat ermee.

Slechts één van de vele kieviten.

Op een interessante roofbleistek gaan we werpend aan de slag. Als we na een minuut of tien geen aanbeet gehad hebben, gaan we verder. Dan weer een winde. Beet aardig hard voor het redelijk bescheiden formaat.

Af en toe probeer ik andere plugjes maar zonder resultaat. Zo loopt het lekker door tot aan het middaguur en komen er met regelmaat diverse snoekbaarzen, windes en baarzen aan boord.

De snoekbaarzen ontbreken niet.

Een stuk dat we bevissen met groot aas op snoek levert niks op. Het koolzaad kleurt mooi felgeel in het zonnetje. Heerlijk visweertje! Op een volgende stek missen we beiden een snoek, mogelijk dezelfde. Drie keer is scheepsrecht. Gaat niet op vandaag. Net als we de rivier willen oversteken en het kunstaas binnen draaien knalt er bij mij een baars op. Wat een joekel zeg!

Woest kopschuddend probeert de baars de plug te lossen. Het snelle kleine schepnetje is ideaal voor dit soort gevallen en Eddy schept raak. Eddy meet de baars even op omdat ie de 50 waarschijnlijk passeert. Inderdaad, 51 centimeter. Uiteraard even wat plaatjes ervan! 

Een beste baars…

Het lijkt niet op te kunnen vandaag. Het is nog steeds een kwestie van scherp vissen, want iets te ruim boven de bodem krijg je simpelweg gaan aanbeet, het moet ‘m echt in de onderste twintig centimeter gebeuren. Vis je echter te strak over de bodem, loopt de plug vast tussen de keien.

Een snel duikende plug is daarbij in het voordeel omdat deze steil omlaag loopt en je deze dus ook snel kan optillen omdat deze kort bij de boot zit. Pluggen die je veel verder achter de boot moet vissen, kun je ook niet even snel optillen.

Ook regelmatig mooie windes.

Dan krijg ik een beet die op snoekbaars duidt. Toch vecht ie anders. Een roofblei? Nee, te traag. Wat dan? In ieder geval een sterke vis die vrij eenvoudig diep lijkt te blijven zonder al te veel kapsones. Het is een barbeel! In de bek gehaakt ook. Moet niet veel gekker worden. Eddy neemt geen risico en schept met het grote net in 1 keer gelijk raak. Leuke verassing!

Het moet niet veel gekker worden!

Dan pakken zich donkere wolken samen. De lucht wordt zwart en een blik op buienradar kondigt een kleine maar pittige onweersbui aan. We leggen de boot in een kribvak in de kant en gaan het land op. Het gaat even een poosje stevig te keer. Goed moment om de koelbox te plunderen. Als het onweer langs is, gaan we het water weer op. De regen deert ons niet.

De regen houdt ons echt niet tegen.

Het maakt niet veel uit of we stroomopwaarts of stroomafwaarts slepen, op beide manieren vangen we prima vis. Hoe later op de dag, hoe meer windes zich melden. Uit de kluiten gewassen exemplaren, vrijwel allemaal vijftigplus. Ze geven harde aanbeten maar daarna is de fut er snel uit. Het zij ze vergeven. ..

Eddy met een knoepert.

Dan een beste dreun op mijn hengel en een wild gevecht start. Ik weet meteen al dat het een meerval is. Eddy houdt de boot keurig in het laatste kribvak, anders moeten we namelijk een heel stuk in de volle drift drillen. Ik houd maximale spanning en de vis blijft gelukkig redelijk in de buurt. Ik dril inmiddels al m’n zesde soort vandaag realiseer ik me. Maar eerst maar eens aan boord zien te krijgen!

Na de regen mag ik aardig aan de bak.

Na een spannende dril weet Eddy het grote net eronder te schuiven, yes!  Na een paar leuke plaatjes mag de meerval haar weg vervolgen. Ik sta er altijd versteld van dat meerval nauwelijks hoeft bij te komen en vrijwel altijd resoluut weg zwemmen zodra ze het water weer voelen.

Zo poseren we graag.

Op terugweg naar de helling vangen we nog enkele baarzen en windes. Zowel qua soorten als qua aantallen een zeer succesvolle visdag op de rivier. Het voortreffelijke gezelschap van Eddy en zijn kunde maken het tot een van die zeldzaam mooie zomerdagen waar je straks de hele winter weer naar uit kijkt!