Rivier in het vizier 323

Rivier in het vizier 323 

Door Yvo Bindels 

De lente blijft een prachtig jaargetijde. De natuur staat nu op barsten! De visdagen eind maart zijn dan ook goud waard, mede doordat het gesloten seizoen voor de deur staat. Nog even profiteren dus!

In de achteruitkijkspiegel zie ik hoe de boot van de trailer het water in glijdt. “Jo!” roept Sando, voor mij het teken dat ik de boel kan parkeren. Het is nog frisjes en zal het ook wel blijven bij de stevige noordoostenwind. Het zonnetje dat we de hele dag zullen zien maakt dit echter goed.

Geen gehaast vandaag en weg van de druk beviste gedeeltes. Vijf hengels per persoon staan klaar om lekker veel te kunnen variëren. De eerste stek vissen we af vlak tegen de oever maar dit levert niks op. Dan gaan we het iets dieper proberen en Sando’s hengel klapt na een tijdje dubbel.

Een mooie ronde baars zag het Pikefightertje wel zitten. Op het lichte spinhengeltje uitstekende sport. Het kleine rubbernetje is ideaal om zo’n in de oppervlakte kopschuddende baars snel en veilig te landen. Mooi, de eerste is binnen.

De eerste is binnen.

Niet veel later is het bij mij raak. De korte sprintjes duiden op een snoek van bescheiden formaat. In het 11,5 graden warme water knokt ie echter aardig. Het blijkt een nog niet afgepaaid wijfje te zijn. Ik had verwacht dat ze wel al klaar zouden zijn, maar er zijn er altijd wel die net iets later zijn.

Nog niet afgepaaid zo te zien.

Verder blijft het rustig op de stek. Een flinke rat struint over de keien de oever af. Moet niet toevallig het pad met een van de vele reigers kruisen hier. We varen een stukje stroomafwaarts. Kopje koffie erbij. De treurwilgen kleuren al mooi frisgroen.

De wind is toch echt fris en staat precies in de lengterichting over de rivier. Nu heeft de Tomasco daar gelukkig niet veel last van, maar bij het werpend vissen, gaat toch een stukje precisie verloren. Ik kies een wat dunnere lijn en hou de hengeltop iets lager dan normaal zodat de wind iets minder spelbreker is.

Bij een verzwaring sla ik aan. Vis? Nee, een flinke tak met aardig wat mosseltjes erop. Boven ons bidt een torenvalk mannetje boven de rivieroever. Snel de camera erbij. Ja, hij staat erop. Ook even later in een boom blijft hij mooi poseren en speurt met zijn scherpe blik de oever af.

Zo’n biddende torenvalk is toch een wonder der natuur.

Net als bij ons vindt hij geen prooi op deze stek. Het valt dus nog wat tegen deze ochtend. Even verder zoeken dus. We vissen een goed uur met groot kunstaas op snoek, maar ook deze lijken geen trek te hebben. De tijd vliegt ondertussen voorbij en echt wild is het nog niet zo tegen het middaguur.

Na een korte pauze laten we het grote wild voor wat het is en gaan met kleiner kunstaas op baarzenjacht. We maken dan ook aardig kans op van die mooie donkere mannetjes snoekbaarzen, die nu al graag verspreid liggen.

En dan is het op vier meter diepte raak bij Sando. En los. Zonde. Vlak erna weer raak en goed ook. Wederom op het Pikefightertje. Een superbaars komt in de oppervlakte. Gaat er nog eens vandoor. Wat een joekel! Ik wacht hem met het rubbernetje op. Hop erin. Soow, beste vis!

Prachtvis voor Sando.

Nu we de juiste diepte en kunstaas gevonden hebben vangen we enkele baarzen. Nou ja ‘we’… Sando vooral. Ik krijg een potje slaag zo. Het loopt als een tierelier bij hem! Ook met de iets grotere Triple Pikefighter Junior weet Sando nog twee superbaarzen te vangen. Prachtig, ik geniet volop mee.

Het tweede grondeltje dat gehaakt is vandaag.

De truc lijkt vandaag om zwaar over de bodem te vissen, constant bodemcontact. Risicovol voor hangers en om de paar minuten moet het kunstaas van troep ontdaan worden, maar het vangt wel. Ook prikken we twee keer een grondeltje van de bodem, eentje zit nipt door z’n bekkie, niet omdat hij de plug aanviel, daar is hij veel te klein voor. Echt een minivisje. Toevallig dat de haakpunt daar grip kreeg. Hij zwemt weg na het terugzetten, misschien heeft ie mazzel.

Het blijven mooie vissen, die baarzen.

Vlak nadat we ons afvragen waarom er niet eens een snoekbaars tussendoor loopt, weet ik er eentje te pakken. Deze keer op een Jointed Pikefightertje. De derde variant uit deze vangkrachtige pluggenfamilie die vis oplevert vandaag.

Ook een snoekbaars tussendoor.

Amper is het plugje weer bij de bodem en meteen een harde aanbeet erop! Uren niks en dan drie vissen meteen achter elkaar. Duidelijk een grotere snoek. Heerlijke sport op de lichte hengel. De snoek weet van geen opgeven. Deze dame is net afgepaaid. Grote kop, superslank en nog enkele wondjes op de flank. Een week geleden zou deze er heel anders uitgezien hebben.

Net afgepaaid.

Vervolgens lossen we beiden een vis, waarschijnlijk snoek. Dan wordt het even rustig. De wind zet nog een tandje bij. Een Canadese gans blijft tussen een groepje eenden en gaat niet weg als we vlak langs varen. Ze heeft een halsband met nummer om. Apart.

Genummerde canadees.

Opnieuw krijg ik het met een sterke snoek aan de stok. Wederom  sterk en afgepaaid. Kon wel het zusje van de eerdere wezen. Zelfde kleur en eenzelfde soort tekening, maar wel net iets kleiner.

Wederom een slanke met nog verse paaiwondjes.

Het laatste wapenfeit van de dag komt op naam van Sando. Wederom een beste snoek die het kleine plugje zag zitten. Helaas lost de vis het plugje. Gebeurt af en toe bij klein kunstaas en dus kleinere haken. Pakken toch minder vlees of zelfs helemaal geen vlees met wat pech.

Zo eindigt een heerlijke en succesvolle visdag. Dubbele cijfers, drie soorten en zat actie. In het nieuwe seizoen zal hier alles weer volop groen zijn en ziet het er heel anders uit. Ik kijk er al naar uit!