TotalFishing

Rivier in het vizier 313

Door Yvo Bindels

Het is al warm, maar nog iets mistig als Lambert en ik deze vroege ochtend de rivier op varen. Vanuit de groene oevers fluiten de vogels dat het een lieve lust is. Jonge hongerige futen piepen richting hun ouders en een zwanenjong wordt door ma op haar rug vervoerd. Juni is een prachtige maand om in de natuur te zijn.

De rivier is dankzij de vele regenval enorm bruin. Het doorzicht is minder dan vijf centimeter. Aangezien het daarbij ook nog eens flink stroomt, gaan we onze pijlen richten op snoekbaars. Bij een aangrenzende plas is duidelijk te zien hoe het heldere water van de plas zich mengt met het troebele rivierwater.

De rivier is lekker troebel!

Op de eerste stek blijft het angstvallig stil. Vreemd, want als we ergens snoekbaars verwachten is het hier wel. Opeens een flink beuk op Lamberts hengel. De hengel gaat flink op en neer tijdens de dril. Overduidelijk een meerval. Wel een maat die met de verticaalhengel nog prima te temmen is. Lambert heeft er leuke sport aan en even later zet ik hem met de meerval op de foto.

De riviervisserij zorgt altijd voor verrassingen.

Een half uurtje verder heeft opnieuw een meerval de shad van Lambert gegrepen. Dit keer is er geen houden aan en dendert de meerval stroomafwaarts. We zetten de achtervolging in maar de vis schiet na een goede minuut los. De onderste meter lijn zit vol met het dikke taaie slijm.

De aanwezigheid van de meervallen verklaart wellicht de afwezigheid van de snoekbaarzen. We verkassen. Onderweg volg ik een jagende sperwer. O wee als er nu een zangvogel uit de bosjes schiet. Dat gebeurt niet en de sperwer verkast ook.

Op de volgende stek lossen zowel Lambert en ik een snoekbaars. Terwijl ik m’n shad inspecteer zie ik in m’n ooghoek een visje in paniek uit het water springen in de volle stroming. Hop een flinke kolk eronder!

Snel werp ik m’n Komodo shad een stukje eroverheen. Na amper vier snelle molenslagen knalt een vis op m’n shad en vliegt er in rap tempo vandoor. Het is een roofblei en een mooie ook!

Het valt nog niet mee de vis te landen. In het bruine water is deze nauwelijks te zien en de vis weet van geen ophouden. Met de dunne lijn wil ik ook geen onnodig risico nemen. En zo belandt hij even later in het net, mooie vis die iets groener gekleurd lijkt dan normaal. Komt misschien door het troebele water?

Een uit het water springend visje verraadde deze jagende roofblei.

Dan vangen we een serie snoekbaarzen, kleiner dan we gewend zijn op dit water, maar de felle aanbeten maken dat goed. Van het ene op het andere moment is het voorbij. Zijn ze verkast? Misschien weer een meerval dichtbij?

We hebben het nog niet uitgesproken of Lamberts slip giert het uit. Wederom een meerval dendert stroomafwaarts in hoog tempo. Ik start de buitenboordmotor om erachteraan te varen. Helaas raakt de lijn iets en bij deze dunne diameters is dat meteen funest.

We vangen een serie kleinere snoekbaarzen.

Al de derde meerval in korte tijd. Ze zijn dus flink actief! Een paartje zwanen met een jonkie komt onze kant op. Ze komen duidelijk even schooieren. En met succes, een snee bruinbrood voer ik in kleine stukjes. Dan komt er opeens een tweede jong onder de vleugels van ma uit, wat een dotje!

De snoekbaarzen zijn overduidelijk weg. Zou er nog meer meerval zitten? We nemen de zwaardere verticaalhengels erbij en iets stevigere shads, maar zonder succes. Dan maar weer m’n normale verticaalhengel. Je raadt het al, een klap erop en opnieuw een meerval die m’n slip laat krijsen!

De zwanenjonkies leren dat wij vissers meestal wel wat lekkers voor ze hebben.

Lambert vaart erachteraan. Ik hoop dat het een maat is waar het materiaal tegen opgewassen is. Ik voer maximale druk uit op de vis en zo lukt het na een minuut of tien om de vis te landen. Een licht gekleurde meerval die ik nog prima kan tillen.

Rond het middaguur krijgen we nauwelijks nog beet, we vangen wel nog een snoekbaars links en rechts, maar het is niet wat we bij deze omstandigheden verwachten.

Dit formaat is nog handzaam.

Wel zitten we heerlijk te vissen in het zonnetje dat volop schijnt en genieten van de rust op het water. Plotseling klinkt er gerommel in de lucht en naderen donkere wolken. De buienradar voorspelt een onweersbui.

We varen terug naar de helling en besluiten daar even af te wachten. Als het moet zitten we in no-time in de auto.

Enorm veel drijfvuil.

Het onweer trekt vlak langs ons door en een drie kwartier later zitten we alweer op het water. Een jong konijntje zit verscholen tussen het hoge gras en doet zich tegoed aan het frisse groen.

Ik schrik bijna van de aanbeet, wat een klap! Het is nauwelijks te geloven maar het is weer een meerval die w
egscheurt. Die zijn blijkbaar helemaal los.

Jonge herbivoor…

Ik voel dat er flink wat massa achter zit. Na een kwartier achtervolgen, bepaalt de meerval nog steeds de koers. Net als twee vrachtschepen naderen steekt de meerval de rivier dwars over. We kunnen niet volgen. M’n lijn loopt best hoog door het water. Als dat maar goed gaat. Lijkt er niet op. Ik besluit de druk weg te laten vallen in de hoop dat de meerval van koers verandert.

Dat lijkt te werken, want vlak voordat het vrachtschip er is, is de meerval iets terug gezwommen. Dan raakt m’n lijn iets verstrikt in een grote bos drijvende takken. Ik vermijd wederom de druk en Lambert maakt de lijn vliegensvlug los. Ja, hij zit er nog aan.

Wonder boven wonder ging dat goed met het dunne lijntje. Het materiaal wordt nu flink op de proef gesteld en ik neem nog iets meer risico, want vroeg of laat raakt de meerval iets en dan is het sowieso voorbij.

M’n arm is ondertussen aardig verzuurd en het zweet staat op m’n rug. Na een klein half uurtje kan Lambert de vis voor me landen. Yes en pfff….

Na wat plaatjes hoeft de meerval nauwelijks bij te komen en zwemt met stevige staartslagen de diepte in. Wat een dril zeg! Wat is een goede vismaat dan goud waard, in m’n eentje was dit praktisch onmogelijk geweest.

Pffff….

Het laatste uurtje breekt aan. Een man en zijn welgevormde blonde schone kijken vanaf de rivieroever nieuwsgierig toe en vragen hoe de visserij werkt. We leggen het hen graag kort uit. Lambert voegt de daad bij het woord als hij voor hun neus een meerval vangt.

We sluiten de dag zoals we begonnen, met een meerval voor Lambert.