TotalFishing

Rivier in het vizier 310

Door Yvo Bindels  

En dan opeens enkele echte winterdagen met vorst. In het donker krab ik de ruiten van m’n auto ijsvrij. Tjonge, wat is het koud. Min 6 graden om precies te zijn.

De watertemperatuur van de rivier is de laatste dagen gekelderd. Iets om rekening mee te houden bij de kunstaaskeuze. Graag kies ik dan voor donker gekleurd kunstaas van iets groter formaat met een niet al te uitbundige actie. Ook heb ik vandaag enkele vers ontdooide voorns bij mij.

Ik ben iets te vroeg op de afgesproken plek. Na het uitstappen spring ik maar gelijk in het warmtepak. Daar is Lambert al, ook iets te vroeg. We hebben er zin in! Het wordt een koude maar zonnige dag en het zal lekker rustig zijn op het water.

Dun laagje ijs waar de boot geen moeite met heeft.

Er ligt wat ijs voor de trailerhelling, maar het is gelukkig maar een dun laagje waar de boot geen moeite mee heeft. Het gekraak van het ijs klinkt altijd erger dan het is. Onderweg naar de eerste stek passeren we een grote groep zilverreigers, meer dan dertig in totaal. Er staan ook enkele blauwe reigers tussen, maar die vallen nauwelijks op tussen de sneeuwwitte zilverreigers.

Zilverreigers.

We varen kalm naar de eerste stek. We willen namelijk niet bevroren aankomen ter plekke. Tevens de kans een kop koffie te nuttigen en de vele watervogels te bekijken. Op de eerste stek waar we onze shads laten zakken, weten we geen aanbeet te versieren. Het vermoeden dat het een taaie dag zou kunnen worden groeit met het kwartier.

De hemel is ondertussen al helder blauw en het zonnetje maakt de kou prima verdraaglijk. Op stek twee is het eindelijk raak. Lambert vangt een mooie baars. Het begin is er. Toevalstreffer of zouden er meer zitten? Een half uurtje verder lijkt het dat eerste.

Het begin is er!

De stroming is perfect en het water is niet te helder. Ideale omstandigheden voor de snoekbaars, maar vooralsnog kunnen we ze niet vinden. Ik besluit een voorn op de gouden fireball te plaatsen. Stukje postelastiek op de haak als stopper en een kort stingertje met de dreg in de zij van de voorn.

Even kijken of-ie mooi recht door het water gaat, iets wat ik belangrijk vind, aangezien ik hem traag ga aanbieden. Ja, keurig zo. Er is slechts een andere boot op het water. Geen wonder bij deze kou. De hengelogen vriezen regelmatig dicht, ondanks het invetten vooraf.

Net als ik even een ijsvogeltje volg, een tik op m’n voorn. In een reflex vliegt de hengel de lucht in. Oeps, dat was nou juist niet de bedoeling. Mis. Volgende keer even iets lijn meegeven en dan pas de haak zetten. Ik concentreer me weer. Die aanbeet geeft wel nieuwe hoop.

Kwartiertje later een flinke dreun, heel kort geef ik wat mee door met de hengeltop richting aas te wijzen en zet krachtig de haak op hoop van zegen. Yes, hangen! De vis schiet er vandoor. Snoek? Het blijkt toch een snoekbaars. Een prachtig goudgeel exemplaar van aardig formaat.

Veel mooier van kleur worden ze niet.

Terwijl ik een nieuwe voorn prepareer is het al raak bij Lambert. Kromme hengel en het kenmerkende bonken van een flinke snoekbaars. Ongelofelijk. Eerst is het een hele tijd zoeken en dan twee vissen vlak na elkaar. Bijtuurtje? Daar lijkt het wel op, want niet veel later is het opnieuw raak.

Bijtuurtje!

Zo gaat de ochtend voorbij. Het is niet bijzonder wild, maar met stug doorvissen met grote shads komt er af en toe een fraai exemplaar aan boord. Ze zijn opvallend dik en het gemiddelde formaat is om van te kwijlen! Ik vis ondertussen ook weer met shads, toch net iets leuker dan het statische gebeuren.

Stuk voor stuk mooie vissen.

Ondertussen genieten we van de rust en de vogels om ons heen. Een buizerd wordt door een stel kraaien uit hun territorium verjaagd. Regelmatig zien we ijsvogeltjes voorbij flitsen. Als er eentje landt, proberen we er wat plaatjes van te maken. De felle kleuren zijn prachtig om te zien en vind ik altijd iets onwerkelijks hebben. Pareltjes van de natuur!

Tropisch gekleurde visjager.

Vroeg in de middag houdt de andere boot het voor gezien. Een groepje futen heeft een schooltje blankvoorntjes ontdekt. Ze komen een voor een met kleine voorntjes in hun bek boven water. De meeuwen hebben het gelijk in de smiezen en duiken op de futen in de hoop dat ze hun buit loslaten. De futen lijken echter niet onder de indruk.

In het begin van de middag is er een dipje met alleen twijfelachtige aanbeten, lossers en een kleine snoekbaars. Zou er nog een bijtuurtje komen vandaag? Ja dus. Wederom weten we op het eind van de middag mooie snoekbaarzen te vangen. Telkens bewonderen we ze even. Flinke vissen met dikke pensen en gespierde ruggen.

Goed gevuld exemplaar!

Wat zou zo’n vis in een heel jaar allemaal zien en meemaken? De kleinere vissen lijken vandaag afwezig. We vissen weliswaar met groter kunstaas, maar toch opvallend dat alleen de grotere exemplaren actief zijn. Niet dat we daar nu om mauwen…

Na een poosje bidden zonder succes, landt een torenvalk in een boomtop en zit er op de uitkijk. Kost aanzienlijk minder energie lijkt me. Het is een mannetje, duidelijk te herkennen aan de grijsblauwe kop. Als we iets te dicht naderen, vliegt hij twee bomen verder.

Het torenvalkmannetje heeft ons in de smiezen.

De zon zakt richting horizon. In de laatste snippers zonlicht vangen we de laatste snoekbaarzen van de dag. De gevoelstemperatuur keldert nadat de zon te ver gezakt is. We besluiten de trailerhelling op te zoeken voor het geheel donker is en we totaal verkleumd zullen zijn.

Mooie bak voor Lambert!