TotalFishing

Rivier in het vizier 309

Door Yvo Bindels  

Na de feestdagen is de behoefte aan een hele dag buitenlucht groot. Al vroeg kom ik beneden. M’n hond kent de ochtendrituelen en weet dat ik zo weg zal zijn. Vindt ie niet leuk. Als ik zeg: “Vrouwtje komt er ook zo aan” wordt er echter weer stevig gekwispeld.

In het donker ruziën er enkele merels in de tuin. De territoriumstrijd is al losgebarsten. Geen wonder bij de zachte temperaturen die we de laatste week van het jaar hadden. De zaden in de vetbol zijn zelfs ontkiemt zag ik.

Vandaag krijgt zelfs het weercijfer 9 van Weeronline. 14 Graden, nauwelijks wind en volop zon. Dat worden lentekriebels dus! Het is alweer veel te lang geleden dat ik de stevige hand van Lambert schudde, maar vandaag gaan we dan toch weer eens samen op pad.

Het wordt een mooie dag!

Zijn prachtige boot glijdt in de ochtendschemering van de trailer af. De gang naar de eerste stek is al prachtig. Ochtendrood, een laagje mist op het water en vele watervogels op de gladde waterspiegel.

Het water is eigenlijk iets te helder om op snoekbaars te vissen, maar we hebben mazzel; volgens Rijkswaterstaat.nl is er net een kleine piek in de waterafvoer, dus er zal wel wat stroming staan en dat is zeker een pluspunt.

Hoewel het straks vast lekker weer zal worden, is het nu nog maar fris en warm ik m’n koude vingers aan een bak koffie.

We besluiten traag te gaan vissen, dus ik pak m’n lichtste hengel erbij en stuur een shad met vorkstaartje op 14 gram naar beneden. Het spelletje kan beginnen. Er is geen andere boot te bekennen. Zalig die rust op het water!

Na een kwartiertje vissen een eerste ‘pok’ op m’n hengel. Hangen! Een mooie goudgele snoekbaars weert zich kranig, maar lift ik uiteindelijk met een hand onder z’n buik uit het water. Kam fier overeind, prachtige vis.

Heerlijk toch, zo in die ochtendzon.

Lambert maakt een plaatje met z’n mobieltje en we bewonderen de vis nog kort voordat deze weer de rivier in plonst. Mooi begin van de visdag. Vlak erna is het raak bij Lambert, ook hij mag een mooie snoekbaars richting boot dirigeren. Binnen een dik uurtje vangen we er nog twee bij.

Lambert in z’n element.

Niet verkeerd, gezien de omstandigheden. Als rond half elf de zon onze gezichten lekker verwarmt, laten de snoekbaarzen het afweten. De stroming is inmiddels ook alweer een stuk minder geworden. Ik probeer het nog met een mooie voorn op een firebal, maar ook die wordt genegeerd. Lambert weet wel nog een fraaie baars te vangen.

Rond het middaguur gaan we ons plan B in werking zetten. Vanwege de watertemperatuur die rondom de tien graden ligt in combinatie met de zonneschijn, zou het ons niks verbazen als er een roofblei te vangen is. Oké, ze zullen vast niet de boot inspringen, maar het lijkt ons ook niet echt onmogelijk.

Mooie vinnenpartij.

Al is het natuurlijk wel 28 december en weten we eigenlijk maar vrij weinig over het wintergedrag van deze vis. Al moeten we de hele middag werpen zonder aanbeet, we gaan 't in elk geval serieus proberen. En met de zon op de snoet is het zelfs zonder vis al heerlijk om hier rond te dobberen.

We spreiden onze kansen bewust door net iets anders te vissen. Lambert werpt met een jointed pikefightertje en houdt zijn tempo aardig hoog. Ik werp met een 8 centimeter shadje met veel staartactie, vis iets trager en nog dichter bij de bodem. Zo gaan we honderden meters over uitwerpen totdat er succes is. Of niet.

De waterplanten zijn vrijwel allemaal verdwenen, dus ook de ondiepste oeverstukken zijn te bevissen. Met de hengeltop hoog in de lucht kan ik het shadje ook over de ondieptes sturen en daarna het oevertalud mooi mee te pakken. Een stel ijsvogels flitst aan ons voorbij en ik geniet al een poosje van enkele groepjes distelvinken die druk in de weer zijn. Veel mooier wordt het niet!

Of toch wel!? Want bij Lambert vliegt er warempel een roofblei op zijn plugje. De vis van een centimeter of 50 lijkt alle energie in de aanbeet gestopt te hebben en ligt gelijk schaakmat voor de boot. Het is er toch maar mooi eentje en dat hartje winter. Het kan dus wel!

Toevalstreffer of niet? Dat is nu de vraag. Een half uurtje verder komt het antwoord in de vorm van een dubbele aanbeet op het pikefightertje. Eerst mist de roofblei om daarna nogmaals toe te slaan met meer precisie. Deze vis verkeerd in aanzienlijk betere conditie. Gaaf zeg!

Roofblei nummer twee voor Lambert.

“Heb je geen pluggen bij je?” vraagt Lambert die me maar wat graag deelgenoot wil maken van het feestje. Uiteraard ben ik dat al lang. Ik besluit niet eigenwijs te zijn en dat wordt niet vele later beloond als m’n plug wordt getorpedeerd door een grote vis.

De vis voelt zo zwaar dat ik even twijfel of ik niet nog een tak ofzo heb opgepikt tijdens de dril. Nee, het is toch echt de roofblei die er zo zwaar in hangt. Een grote gevorkte staart klapt in het oppervlak. Dat is een beste, zeg!

De vis is opvallend sterk en ik heb m’n handen vol eraan als die meermaals onder de boot door schiet. Lambert houdt de boot ondertussen keurig onder controle en schept de vis. Yes! We kijken onze ogen uit naar deze decemberbak!

Prachtig, zeker bij een gerichte visserij. De vis is niet alleen lang, maar ook flink hoog en best dik. Al met al een indrukwekkend exemplaar.

Ook ik pak er twee, waarbij een heuse beauty!

Nog niet helemaal met de voeten terug op aarde haak ik onze vierde roofblei. Wederom een mooie harde aanbeet vlak na de inworp. Weer een mooie vis die helaas iets aan een kieuwboog bloedt, meteen terug ermee.

Lambert krijgt zelfs een volger tot aan de boot. Dressuur, argwaan of gewoon nieuwsgierig? Ik denk het eerste. We hebben inmiddels heel wat worpen gemaakt en de tijd vliegt. Nadat Lambert roofblei nummer vijf vangt en terug zet, besluiten we het laatste uurtje nog even te snoekbaarzen.

Dat valt niet mee. Wat we ook doen, we krijgen geen aanbeet meer. We wisselen enkele keren van stek, maar de snoekbaarzen zijn niet meer te porren. De stroming ontbreekt inmiddels ook volledig. We vissen stug door, want over een half uurtje zit de visdag er helaas op.

En dan uit het niets klapt m’n hengel dubbel. De Godfather 2 parabolic staat in een fraaie hoepel, terwijl een leuke snoek er vandoor sprint. Gelukkig vis ik met een staaldraadje, want de shad is compleet naar binnen. Onthaken is gelukkig een fluitje van een cent doordat slechts één haakpunt vastzit.

Deftige riviersnoek als afsluiter.