Rivier in het vizier 308
Door Yvo Bindels
M’n hond een aai over z’n bol en dan op richting rivier. Door regenval de afgelopen week stroomt de rivier lichtjes. Sando en ik gaan derhalve onze pijlen richten op de flinke snoekbaarzen die er zitten. Dat is weer een poosje geleden.
Zeker niet altijd makkelijk te vangen, maar het gemiddelde formaat maakt dat ruimschoots goed! Als we uit de warme auto stappen, voelen we nog maar eens hoe fris het is. Een gure koude wind maakt de gevoelstemperatuur nog een stuk lager. Snel dat warmtepak aan dus!
De rivier is op enkele vrachtschepen na uitgestorven. Er zijn ook geen visboten, wel zo lekker. Op de eerste stek vissen we in redelijk tempo met shads met schoepstaarten. De verwachtingen zijn hooggespannen.
Ik vis met 18 grams jigkop erop, zonder stinger, want voor de snoekbaarzen hier is het shadje van 10 centimeter een vrij kleine hap. Kleiner zullen we vandaag ook niet vissen, wel ook zeker groter als we eenmaal de vis gevonden hebben.
Sando zit aan de andere kant van de boot net iets dieper en kiest voor 21 gram. We beginnen ook gelijk met een kop koffie. Al vrij snel wordt mijn shad in z’n glijvlucht opgevangen, pok! De eerste snoekbaars komt aan boord. Voor hier een opvallend klein exemplaar, maar uiteraard welkom. Levert me wel een halfkoude koffie op.
In het stromende water vis ik afwisselend met de benzinemotor en de elektromotor, ook een beetje afhankelijk van de stek. De benzinemotor heeft als voordeel dat je snel en krachtig kunt reageren, bijvoorbeeld op een sterke windvlaag. De elektromotor heeft als voordeel dat er geen benzinemotor snort en je in alle rust kunt vissen. De snoekbaarzen zal het verder worst wezen.
Sando met een gave vis.
Sando tikt raak op nummer twee. Ook hij vist zonder stinger en de hoofdhaak zit diep in het scharnier vast. Ik land de vis met de staartgreep voor m’n maat. Even wat plaatjes met het waterige zonnetje op de achtergrond.
Even verderop komt er iets aangezwommen. Precies onze kant op. Het is een bever die bij het zien van de boot rechtsommekeer maakt. Maar dan bedenkt hij zich en zwemt recht op ons af.
Met de camera al in de hand verroeren we ons niet meer als hij bijna bij ons is. Zwemt ie nu echt op de boot af? Op vijf meter van de boot zwemt hij voorbij. Precies in het weerkaatste zonlicht, dus m’n foto’s lukken niet best. Dan maar een plaatje van z’n rug. Ja, staat erop.
Een bever zwemt vlak langs onze boot.
Het blijven indrukwekkende beesten, zeker van dichtbij.
Het is even zoeken naar een volgende snoekbaars. Net als ik de boot aan’t keren ben en de shad ruim boven de bodem mee draait, komt er een beste klap op. De vis verkeert in uitstekende conditie en levert topsport aan de lichte verticaalhengel. Kicken. Gaat dus lekker zo!
Het loopt lekker het eerste uurtje.
De wind voelt fris, maar het zonnetje is wel lekker. Voor vanmiddag is er flink wat regen en wind voorspeld, dus maar even genieten. Opnieuw is een kop koffie te koud geworden door een vis. Als dat verband er was, zou ik telkens liters koffie bij me hebben.
Nog even genieten van de zon.
Aangezien we ook enkele andere stekken willen proberen, verkassen we, ondanks dat er vast nog wel vis zit. Hier kunnen we later nog wel terugkomen. De volgende stek levert op een gemiste aanbeet na niks op. Hup, gelijk maar verder. Als we kiezen voor grote 23 centimeter lange vorkstaarten gaat het even goed los!
Gelukje met de dreg aan de buitenkant van de bek.
De snoekbaarzen nemen de toch niet kinderachtige shads van 23 centimeter hard te grazen. De meesten zitten wel aan de dreg gehaakt, die op tweederde van het lijf op de rug zit vastgeprikt. Twinex dregjes vind ik daarvoor ideaal, maat 2 in dit geval.
Genieten!
Dat flinke snoekbaarzen ook aal eten is geen geheim, maar zouden ze de lange slanke shads ook daadwerkelijk voor aal aanzien vraag ik me af. Ik denk dat het voor een snoekbaars gewoon een geschikte prooi lijkt, aal of niet.
Dat soort vragen zullen we ook nimmer antwoord op krijgen en wellicht moeten ze de volgende keer juist weer schoepstaarten hebben, blijft een kwestie van proberen.
Vrijwel alle vissen…
… Op de dreg gehaakt.
Een flinke depressie nadert in rap tempo en gaat gepaard met een ijzige wind. De aanbeten blijven gelijk ook achterwege. Na een koud uurtje met regen en wind eindelijk nog eens een aanbeet. Ik sla een gat in de lucht, shit. Typisch voor zo’n taaie periode. Ook de volgende vis rolt eraf na een flauwe aanbeet. Het enthousiasme waarmee ze onze shads vanochtend ontvingen is er nu van af.
Wat is het nu opeens koud zeg. Wat een verschil met de ochtend. Bij een nodige sanitaire stop ervaar ik nog eens dat verkleumde stijve vingers en een jeans met knopen geen goede combinatie zijn. De stroming is inmiddels vrijwel weggevallen.
We vissen nog een uurtje verder, maar het is wel duidelijk dat de snoekbaarzen hun kaken gesloten houden. We gaan dus de lekker warme auto maar eens opzoeken.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
