TotalFishing

Rivier in het vizier 30

door Yvo Bindels

17 maart 2007
Na enkele mooie zonnige dagen, ziet het er deze ochtend heel anders uit. Somber grijs en een koude wind. Warmtepakken liggen tussen het hengelgerei op de achterbank. Na weken is de grote rivier eindelijk weer bevisbaar. Ons doel is duidelijk vandaag. Een megasnoekbaars uit de winterse rivier!

Onderweg halen we herinneringen op van deze periode vorig jaar. Onder ongeveer gelijke omstandigheden vingen we prachtige snoekbaarzen, met enkele kapitale vissen erbij. Net als dit jaar de meeste vissen op de plas, maar de echte giganten kwamen uit de volle stroom. Oow…even vaart minderen. Paddentrek. Het mooie weer van de laatste dagen heeft het water goed opgewarmd. De wijfjespadden zijn stevig omarmd door de meeliftende half zo grote mannetjes. De waterplanten langs de oever zitten vol met bruingekleurde stelletjes. Een prima hap voor vriend snoek. Aan de planten zijn lange doorzichtige snoeren met kleine zwartgekleurde eitjes bevestigd. Binnenkort krioelt het hier van de kleine zwarte donderkopjes.

Bruingekleurde stelletjes

Samen met m’n vaste vismaat Sando verloopt het gereedmaken van de boot soepeltjes. Ieder z’n eigen taak. Terwijl Sando de haven uitvaart richting rivier, sluit ik de dieptemeter aan en maak de hengels gereed. Het kunstaas dat we gaan inzetten is iets groter dan de plugjes die we op de plas gebruiken. Deep Thunderstick, Screaming devil, Supertrap, Shadrap, Big Bullet en de deep Taildancer heb ik alvast klaargelegd. De red head Manns Stretch 15+ is m’n eerste keuze en hangt al in de fast lock snap. De rivier stroomt fors en is redelijk helder. Prima omstandigheden! Vol goede moed legt Sando de boot in de stroom. Rond vier meter diepte moet het gaan gebeuren. Langzaam tegen de stroom invaren en de pluggen met regelmaat tegen de spijkerharde bodem laten tikken. Langwerpige dieplopende pluggen wijzen met de schoep schuin naar beneden en voorkomen dat er vuil wordt opgepikt. Toch lukt het Sando om een stuk afgebroken bot ermee te vangen.

Afgebroken bot

Na een uurtje blijkt de stek waar we vis verwachten nog niks op te leveren. Ik los Sando af als stuurman. De buitenboordmotor zit ietwat scheef op de spiegel. We varen de plas op, om dit te kunnen corrigeren en een kop koffie te nuttigen. Sando is al twintig dagen gestopt met roken. Na jarenlang shagjes gerold te hebben, doet hij het nu met een lolly bij de koffie. Ben best trots op ‘m en hoop dat hij het vol gaat houden. Maar ik weet ook dat hij het zwaar heeft. Een aanmoediging kan hij wel even gebruiken. “Als je op je verjaardag eind mei nog bent gestopt krijg je van mij een supermooie snoekhengel.” De glimlach spreekt boekdelen. De drive moet uiteindelijk toch de eigen gezondheid zijn.

Ondertussen zijn we een stuk afgedreven en bevinden ons boven een goede plek. “Één keertje erover?” vraag ik. Sando vind het best. Hier komt een Bomber deep 24A goed tot z’n recht. Als een raket op diepte en in staat alle soorten rovers te verleiden. Al snel krijg ik in het oplopende taluud van vier naar twee meter een tik op de plug. Reflexmatig sla ik aan. Hengel krom! Maar het lijkt wel een grote zak patat. Is het wel een vis? Dan voel ik weer even wat gespartel en dan weer een loom gewicht. De korte felle run neemt alle twijfels weg. Even later komt een snoekbaars boven. In de buik gehaakt. Mooie rover maar niet de gigant die we zoeken. Daarom zoeken we weer snel de rivier op.

Prachtige vis waar we blij mee zijn maar niet de gigant waar we eigenlijk voor het water op waren gegaan.

Ondertussen bel ik Lambert op. Hij heeft een hele zak met butchers die Richard van Fish Inn voor me besteld had, meegenomen toen hij in de winkel was. Helaas worden de geweldige baarsplugjes niet meer gemaakt en kon ik nog een voorraadje inslaan. Lambert woont vlakbij. Na een kwartiertje zien we het silhouet van een grote, brede kerel met een plastic zak de oever naderen. Ja hoor, is ‘m. Gouden kerel en zeer gepassioneerd visser met wie we urenlang zouden kunnen kletsen. Een goed kwartier verder gaan we toch maar weer achter de grote glasogen aan.

De rivier is harder gaan stromen en is nog maar net bevisbaar. Stationair vooruit varend, liggen we bijna stil. De pluggen worden door de stroom naar beneden gedrukt en doen prima hun werk. We wachten nog steeds op die vermorzelende aanbeet. Dan vliegt mijn hengel met deep taildancer krom! Shit, hanger! Tegen beter weten in had ik toch even een steunhengel erbij gezet met een zinkende supertrap eraan. Door het stilvallen van de motor, komt deze plug aan de bodem een vliegt ook deze hengel krom. Twee hangers in de volle stroom. Dat betekent ellende! Tien en vijftien euro in één klap verspelen zou sneu zijn. Mijn ongeduld waardoor ik een tweede hengel inzette, lijkt genadeloos afgestraft te worden. Gelukkig heb ik een uitstekende vismaat. Zijn kunstaas is al binnen en hij neemt een hengel van me over. Langzaam richting plek des onheils. Ik draai de lijn die richting Taildancer wijst strak. Meteen valt de spanning weg. Waarschijnlijk in de mosselbank overgesneden. Sando heeft de supertrap inmiddels wel weten te bevrijden. We zoeken tevergeefs naar het plugje dat wellicht boven komt drijven.

Op de rivier lukt het niet en onze korte visdag loopt al snel tegen z’n eind. We besluiten om het laatste half uurtje toch maar op de plas te vissen. Tijdens de laatste drift over een goede stek wordt mijn Jointed Shadrap stevig gegrepen. Kopschuddend meldt een stevige snoekbaars zich in het oppervlak. Wederom een hoge zestiger en prima vis. We wisten dat hier de beste mogelijkheden op enkele rovers lagen. Toch kozen we bewust voor de rivier. De kans op een echt grote vis was daar aanwezig. Het stukje uitdaging dat we af en toe nodig hebben, vonden we vandaag in die kans.

Kopschuddend in het oppervlak