Rivier in het vizier 29
door Yvo Bindels
10 maart 2007
Het is prachtweer! Vandaag staat een visdag met Bard gepland. Han de roofbleiman wilde ook graag aanhaken en ook zuiderbuur Pol vroeg of ik al plannen had. Komt goed uit, want nu vissen we met z’n vieren. We beginnen niet vroeg vandaag. De supersonische visboot van Pol ligt al startklaar in het water. Ook ik heb de boot al gereed als Han en Bard arriveren.
Bard staat werkelijk te popelen. Tuigt razendsnel nog een hengel op. We zijn op elkaar gekleed. Toevallig dezelfde pet, beige broek en zwart fleece-vest. We hebben nog meer gemeen en dat is dat we graag gericht op grote baars vissen. En dat kan op dit water uitstekend! Na wat enig geklooi met de boot die door het gestegen water klem lag, brengt de vier pk, vier tact ons rustig naar de eerste stek. Bard vindt de witte bloesem mooi. Björn dacht een tijdje terug dat het vorst was. Ook nu moet ik m’n gast meedelen dat het gewoon aalscholverpoep is.
De mooie visboot van Pol
We gaan eerst gericht voor een grote baars. Ik weet enkele stekken waar we ze verwachten kunnen. Dieplopende plugjes zoals de Boxer, Butcher en Jointed shadrap blijven steengoed in deze periode. En dan vooral de felle kleuren. Uiteraard vissen we strak over de bodem. Tempo lekker laag. Al vrij snel loop ik met de firetiger jsr5 even vast. Het plugje schiet een stukje door en bam! Hangen! Ik voel dat het een serieuze baars is. Bard draait de andere lijnen binnen en is razend enthousiast als hij de oude reus in het oppervlak ziet. Plugje ziet prima vast en uiteraard krijgt deze vis een gepaste handlanding. Die knalrode vinnen willen we namelijk graag heel houden!
Bard meet nauwkeurig de lengte van de zwangere dame op. Het lint geeft 45cm aan. Bard is niet alleen een heel goed baarsvisser, maar maakt ook nog een prachtige foto’s. Ik luister aandachtig naar de fototips. We kunnen tenslotte allemaal van elkaar leren. (Op www.baarsvissen.nl staat inmiddels een verslag met prachtige foto’s van vandaag.) Bard heeft z’n vriendin beloofd zijn eerste vis van vandaag een zoen van haar te geven. Lief hé? Maar daar moet hij er dus eerst zelf eentje voor vangen. Een half uurtje later is ook Pol aan de beurt. Een mooie veertiger op zijn felgekleurde jsr. Waar zijn eigenlijk al die kleine baarzen gebleven? We vangen niet veel, maar wel steeds groot. Niet dat dat erg is….
De watervogels zijn actief. Meerkoeten grazen op de oever, futen zijn op jacht en zwanen maken hun territorium kenbaar aan. Het koppel beschermt de prachtige hoek van de plas. Op één van de eilandjes zullen ze straks hun nest maken. De andere zwanen trekken zich terug. We nemen rustig de tijd om er enkele plaatjes van te schieten. Met het tegenlicht lijken de foto’s wel zwart-wit.
Tijd voor afwisseling. Boeitje en shads gaan overboord boven een mooi taluud. De stevige wind voelt fris, maar het zonnetje maakt alles goed. Na een half uurtje is het tijd voor de lunchpauze en leggen we de boten naast elkaar. Uit de wind en in de zon is het heerlijk. Ik voel voorjaarskriebels. “Mooie snoekbaars voor Bard net”, zeg ik tegen Han. “84 cm is een beste vis”. Han kent me al langer dan vandaag en trapt er niet in. De uiensoep van vader Van den Eertwegh smaakt wederom voortreffelijk. Pol heeft lekkere eigengebakken cake meegenomen, Bard chocoladekoekjes en ik deel bananen uit als toetje. Wat hebben we het slecht!
Lijkt wel een zwart-wit foto
Na een vruchteloos uurtje slepen is het weer tijd voor wat anders. Bard wil graag nog even verticalen. Ik denk dat bij de ingang van de rivier naar de plas de beste kansen liggen. De rivier stroomt hard. Achteruit varend, leg ik de boot steeds opnieuw tegen de stroomnaad aan. De stroming duwt ons vervolgens weer de plas op. Zo zigzaggen we perfect over het taluud tussen rivier en plas. De bodem is er spijkerhard. Ik laat de shad er gewoon overheen lopen. Tik,tik,tik. De eendelige 1.80 mtr HS vertical 14-28 gram geeft het bodemcontact duidelijk weer. Op de spoel van het okuma inspira molentje zit de nieuwe ultra braid van spro. De 10 ponds lijn is lekker dun, glad en zeer strak gevlochten. Simpelweg topkwaliteit. De moderne hengelsportmaterialen worden beter en beter.
Bard geniet met volle teugen van dit secure spelletje en wil graag de harde knal van een riviersnoekbaars voelen. In de fast lock snap hangt een roodgele shad die ik van Han kreeg. Hij vangt er prima mee in iets troebeler water. Ik tik de hengel op en laat de shad met de 14 gram ronde jigkop rustig naar beneden glijden totdat ik de harde bodem weer voel. Bard heeft iets meer snelheid in z’n visserij en vist daarom met een iets zwaardere loodkop waarop een groene saltshaker is bevestigd. “Soow!” roep ik na een keiharde aanbeet. “Wat een knal!”. De adrenaline is voelbaar. Dit werkt verslavend! Even lijkt het erop dat het een kleintje is, maar dan duikt de rover onhoudbaar terug de diepte in en wordt ons duidelijk dat het een grote vis is. Even later doorkliefd een grote gestekelde kam de oppervlakte. Shadje niet te zien, vol eroverheen dus. Bard is een prima vismaat en landt deze zeventiger voor me met het handje. Ook nu weer volop fototips. Perfecte platen met mooi zonlicht!
Concentratie bij het verticalen
De missie ‘verticaal’ is volbracht. Ik dank de vis aan Bard zijn drang om te verticalen. Maar nu nog een grote baars voor Bard. En dan denk ik toch dat we slepend de beste kansen maken. Bard vindt het prima. Ik zie al een tijdje een firetiger boxer tussen de pluggen van m’n vismaat. Ik geef aan dat hij deze eens moet proberen. “oké!”, zegt Bard “en ik laat hem tot het eind eraan hangen!” De stekken waar ik de vis verwacht geven niks prijs. We besluiten de stek te bevissen waar Pol ’s ochtends zijn baars ving. En dan is het ook bij Bard goed raak. De boxer is gegrepen! Met deze vis ben ik eigenlijk veel blijer dan met de snoekbaars van zojuist, want ik weet dat Bard zich erg verheugd had op een grote baars. Uiteindelijk is het dus toch gelukt. Bard poseert trots met de vis. En wat voor één! Veertig centimeters pure schoonheid. Bard houdt woord en de vis krijgt de zoen van z’n vriendin mee richting onderwaterwereld.
Toch gelukt
Pol en Han doen het ook prima. Vlak na een kneiter van een baars vangt Han nu ook een snoekje. Pol had vlak ervoor nog een mooie snoekbaars van 69 cm gevangen. Voor iedereen dus enkele mooie vissen. De wind is inmiddels gaan liggen. De zon zakt in een oranje gloed achter de horizon en kondigt het einde van de visdag aan. We kletsen nog even gezellig na en vervolgen ieder onze eigen weg. In de auto voel ik de zonnebrand op m’n neus. Geeft een beetje een zomers gevoel. Niet te geloven dat het nog winter is.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
