Rivier in het vizier 287

Door Yvo Bindels  

 

Tijdens de heldere nacht heeft het gevroren. Het is dan ook nog even fris deze vroege ochtend. "Is ijskrabben en roofbleivissen wel zo’n goede combinatie?", vraag ik me af als ik de voorruit schoon maak. Lambert en ik gaan het in elk geval proberen vandaag. 

 

Na lange tijd eindelijk weer eens een hele visdag voor de boeg. Het zonnetje schijnt al uitbundig. De fluitende merels en vinken geven de ochtend extra glans. Het voorjaar hangt in de lucht! Toch komt er vandaag nog een forse weeromslag volgens de voorspellingen. Meestal niet best voor de visserij, maar we zullen zien. Hoofdzaak is lekker het water op en vissen maar!

 

Het is voorjaar!

 

Eenmaal op de rivier, vliegen we richting de eerste stek. Dat is behoorlijk fris! Daarvan word je in elk geval goed wakker en alle rimpels trekken geheid weg. Een handschoen voorkomt dat de hand aan de buitenboordmotor onderweg bevriest, want het is nog maar twee graden. 

 

Meerkoeten lijken wel spookrijders. Ze sprinten op volle vaart vlak voor de boot door, in plaats van simpelweg verder aan de kant te gaan. We zoeken de snelstromende delen van de rivier op en daar stroomt het behoorlijk.

 

Als de roofbleien al uit hun winterslaap zijn, zullen ze vast hun geliefde stekken weer opzoeken. Plugjes, shads op lichte loodkopjes en rammelaartjes moeten het gaan doen. De frontroller remt de onze drift en de eerste worpen kunnen worden gemaakt. Ik ga hiervoor de Gamakatsu Destrada S95H Finetip van 2.85 meter eens proberen.

 

Stromend water is altijd uitdagend.

 

Ik wissel af tussen plugjes en shads. Met de shads bevis ik de wat diepere delen en vis ik net iets trager. De uren tikken voorbij, maar de aanbeten blijven vooralsnog uit. De koude nacht zal de roofbleien geen goed gedaan hebben, maar met wat mazzel lopen we toch tegen een actieve vis aan. 

 

Het zonnetje voelt weldadig op onze nog wat bleke gezichten en we staan volop te genieten van de visserij. In de verte komen er echter al donkere wolken aan. 

 

We werpen de armen uit ons lijf, maar onze volharding wordt vooralsnog niet beloond. Na een verre worp voel ik een verzwaring bij het zakken van de shad en zet meteen de haak. De weerstand voelt vreemd aan en het vermoeden wordt helaas bevestigd. 

 

Het is een grote en best sterke brasem te zijn die in de rug gehaakt is. Zeker niet hetgeen we zoeken, maar tenminste even wat actie. Dan klinkt er luid gebrul midden op de rivier. Roeiers verkleed als Vikings hebben de grootste lol. Wij spelen wel even mee. 

 

Carnaval: De Noormannen komen! 

 

Een grote groep distelvinken op de oever is overduidelijk hoorbaar. De mannetjesputters zingen uit volle borst. De grote kaardenbollen en distels worden ontdaan van hun laatste zaadjes. De spitse snavels zijn ideaal voor dit precieze peuterwerk. 

 

Twee zwanen komen bij ons bedelen en steken hun ranke nek overboord. Ik ben altijd bang dat ze in het kunstaas pikken en in een dreg blijven hangen. Daarom leg ik snel een handdoek over het hoopje shads en pluggen. 

 

Helaas kantelt het weer en krijgen we zelfs een hagelbui over ons heen.

 

Na de middagpauze is er van de zon niks meer over. De wolken worden alsmaar donkerder en de wind neemt toe. We voelen een nieuwe stek aan de tand. Volgens de fishfinder stikt het er van de vis. Dat is zelfs voelbaar op de lijnen. Waarschijnlijk een grote school brasem. Dan toch een echte aanbeet bij Lambert. Ja, hangen!

 

Ook nu duidelijk geen roofbleidril, maar het herkenbare ‘rollen’ van een meerval. Lambert zet aardig wat druk op de vis en na de pittige dril komt een mooi gekleurde meerval in het oppervlak. M’n maat weet wel raad met deze vis. Middels de duimgreep, zoals die graag bij baarzen wordt toegepast, tilt hij de meerval voor de lens.

 

Lambert met een lichtgekleurde meerval.

 

Na het terugzetten van de vis krijgen we een flinke hagelbui voor onze kiezen en de gevoelstemperatuur keldert. Na de hagelbui weet Lambert opnieuw een aanbeet uit te lokken. Deze keer is het een snoekbaars die de shad met twisterstaart zag zitten. Helaas weet deze de haak te lossen vlak voor de boot. Daarna blijft het wederom lang rustig. De roofbleien laten zich niet zien.

 

Inspectie met bijpassende kleuren.

 

Het laatste uurtje van onze visdag proberen we nog een grote snoekbaars te verleiden, maar inmiddels is wel duidelijk dat het zo’n typische ‘off-day’ is vandaag. Ze liggen werkelijk moervast. Toch hebben we voor ons gevoel heerlijk gevist. Lekker actieve visserij op prachtige stekken in goed gezelschap. Ook nog eens een meerval gevangen en niet te vergeten de nodige voorjaarskriebels.