TotalFishing

Rivier in het vizier 287

Door Yvo Bindels

Het belooft een prachtige dag te worden vandaag. Volop zon en nauwelijks wind. Door de heldere nacht is de temperatuur tot onder het vriespunt gekomen. Ijskrabben dus. Na vier weken niet vissen vanwege een verhuizing, is het verlangen naar een ontspannen visdag groot.

Sando en ik laten de ochtendspits mooi aan ons voorbij gaan en pas rond tien uur glijdt de boot het water in. Na een drukke en hectische periode thuis, vandaag dus geen gehaast. Is ook nergens voor nodig. Februari is de meest taaie maand op ons thuiswater, vooral tijdens zonnige en windstille dagen zoals vandaag. Maar wij gaan gewoon lekker van de zon en de vrijheid genieten en zien wel wat er op ons pad komt.

De wintermaanden tikken voorbij.

De rivierplas is zo glad als een biljartlaken en totaal verlaten. De zon is al goed voelbaar, zalig. Een zwaan peddelt richting oever in de ochtendmist. Ik maak er een plaatje van en zie dat de batterijen zo goed als leeg zijn. Dat geldt ook voor het setje reservebatterijen. Dan maar wat spaarzamer foto’s maken, of de mobieltjes inzetten. Je zult maar net je droomvis vangen als de batterijen totaal leeg zijn.

Ochtendsfeer!

De morgen vliegt werkelijk voorbij. Ik heb deze eerste uurtjes de Gamakatsu Destrada Dropshot quick motion en de Godfather lll Micro Game 2.30 getest. Die laatste in combinatie met kleine plugjes en de eerste ervaring is in elk geval positief. We weten in de oeverzone op ruim twee meter diepte enkele kleinere snoeken te strikken tot 70cm, maar de grote rovers hebben vooralsnog geen zin om mee te werken. Ook de grote baarzen laten zich helaas niet zien.

Enkele snoekjes zorgen voor wat actie tijdens deze ochtend.

Hier temt Sando er eentje.

Na de middagpauze zoeken we de rivier op met als doel om er een grove snoekbaars te vangen. Met diepduikende pluggen tikken we enkele stekken af met een keiharde bodem. Ik pik al gauw een dikke nylonlijn op, vol met troep en trossen mossels. Even goed schudden en de mossels vallen grotendeels van de lijn het water in. De dikke lijn wordt opgerold en aan boord gelegd.

Een buizerd die lekker in het zonnetje wil gaan zitten, wordt telkens door een groepje kraaien opgejaagd. Die kraaien zien er kerngezond uit, pienter ook. Hun zwarte verenkleed glimt in het zonlicht. Net als de aalscholvers en de spreeuw van dichtbij een stuk mooier dan van veraf. Opnieuw landt de buizerd langs de rivier. Nu laten de kraaien hem rustig zitten, maar gaan als een stel bodyguards in zwarte pakken een tak hoger zitten.

De buizerd probeert keer op keer een rustig plekje te zoeken…

…maar de kraaien blijven hem op de hielen zitten

Op een oud stuk stof en twee flinke takken na weten onze pluggen niets boven water te krijgen. Dan maar eens een subtielere aanpak. We houden onze shads op loodkopjes van 14 gram vrij rustig boven de bodem. Helaas ook nu geen reactie. Een heel arsenaal gaat aan de speld op zoek naar die ene vanger. Zelfs onze toppers zoals de Komodo en Fin-s worden niet aangekeken vandaag. Ze liggen werkelijk muurvast.

Toch zitten we heerlijk te vissen en houden goede moed op die ene kneiter. In de namiddag wil er in de winter dikwijls nog een korte bijtperiode komen. Vandaag echter niet. In de laatste snipper zonlicht varen we terug richting helling. Als de zon zo meteen geheel wegzakt zal het een stuk kouder worden en vandaag zullen we daar niet op wachten.

Op de terugweg trollen we nog even een stukje langs de oever waar we ’s ochtends de snoekjes vingen. Ook nu vergrijpt er zich een snoek aan het kunstaas. Beslist geen joekel maar na uren geen beet gehad te hebben, absoluut welkom. Na deze vis ruimen we onze spullen verder op.

Op de terugweg naar de helling nog een snoek als dagafsluiter

In een kunstaasdoos zie ik een vuiltje hangen op een dregpunt van een plug. Het blijkt echter een klein bruin minivisje te zijn van ongeveer 3 cm, dat ik de vorige visdag waarschijnlijk voor een blaadje heb aangezien. Het is totaal uitgedroogd en al weken in de hemel, maar het lijkt op een posje.

Opgedroogd mini-posje?

De tweede visdag van het nieuwe jaar zit erop. Qua vangsten een flink contrast met de vorige visdag, maar het was heerlijk in de zon. In de auto gloeit m’n gezicht nog lekker na. Op m’n facebookpagina (https://www.facebook.com/yvo.bindels) lees ik dat het ook bij collega-roofvissers een erg taaie visdag was. Vooral voor degenen die het op snoekbaars voorzien hadden. Waar lag het aan? Periode van het jaar, de zonneschijn, de luchtdruk? Wie het weet mag het zeggen…