Rivier in het vizier 283

Door Yvo Bindels  

 

5 oktober 2013 – Tijdens het traileren van de boot regent het. Om niet al te nat te worden trekken we maar gelijk het regenpak aan. De temperatuur is met 16 graden nog erg zacht. Het is windstil en over een uurtje is droog weer voorspeld, dus we mogen niet klagen.

 

Vandaag is Pol Heijmans te gast. Een sympathieke Vlaming met wie ik regelmatig actuele informatie uitwissel over een stuk rivier dat we beiden bevissen. We starten op een rivierplas waar we regelmatig mooie baarzen vangen en de laatste tijd ook roofblei acte de presence geeft. Na een half uurtje vissen echter nog geen teken van leven. Bij een kop koffie nuttigen we de heerlijke wafels gebakken door de vrouw van Pol. Daarna zoeken we de rivier op. Het is inmiddels droog geworden.

 

Het is even zoeken waar en hoe diep de baarzen zitten. We hebben echter al snel een school actieve baars gevonden op een stek met een diepte van vijf meter. Trollend met kleine diepduikende plugjes gaat het rap. We vangen prachtige exemplaren en amuseren ons kostelijk met de dappere stekelaars die op volle oorlogssterkte aanwezig zijn. De grootste die we vangen mag met z’n 48 centimeters gerust een kapitale vis genoemd worden.

 

De baars blijft een geweldige sportvis, de herfst is een toptijd voor de grotere exemplaren.

 

Ik geef altijd wat extra gas om de plug binnen de eerste meters al snel op diepte te brengen. Door een dunne lijn te gebruiken, loopt de plug dieper. Ik vis met zes ponds Gamakatsu ultra braid en een ragfijne flexonit onderlijn van 2,5 kilo. Pol heeft ook zijn materiaal prima afgestemd op deze visserij en geniet met volle teugen van de fel vechtende baarzen. De baarzen hebben er zin in en al snel bereiken we de dubbele cijfers. 

 

Pol met een van de dubbelvangsten.

 

Ik probeer het eens met een kleine shad en leg de boot pal boven de actieve vis. Meteen wordt het mister twister shadje op zeven grams loodkop opgevangen. Ik los de vis, maar opnieuw is het gelijk raak. Dat is leuk vissen zo! Ik vis dolgraag met kleine shads op licht materiaal. De buitenboordmotor gaat uit en de elektromotor aan. Laat ze maar komen…

 

Maar vanaf dat moment krijgen we vreemd genoeg geen aanbeet meer. Ook niet dropshottend of met bladpilkers. Zouden ze weg zijn? Dan maar weer trollen. We vangen nog een enkele baars, maar de vreetroes is duidelijk over. Een andere boot heeft ons een tijdje bezig gezien en komt vlakbij liggen. Mooi moment om te verkassen, hier komen we later wel terug.

 

In de oppervlakte zie ik iets bruins voortbewegen. Het snuitje van een bever dat net boven water uit steekt? Nee, het lijkt meer een rat. Bij nadere inspectie is het een dikke pad. Die redt zich wel lijkt me. Met jerkbaits en spinners vissen we een interessant stuk oever uit. De plompen sterven nu duidelijk af. Over twee weken zullen ze ver weg zijn. De snoeken geven niet thuis. Ik stel voor om een stuk te trollen om zo tegen die ene actieve vis aan te lopen. Pol vindt dat prima. 

 

Wat zwemt daar?

 

Maar eerst een broodje en een stuk vlaai. Pol heeft voor veel lekkers gezorgd, wat een verwennerij! We trollen over de mooiste stekken, maar zien geen teken van leven. Dan draaien we een rivierplas op. Steunhengels erbij om de kansen te vergroten. Ook hier blijft het akelig stil. Een ijsvogeltje strijkt onder een overhangende wilg neer. Pol richt zijn grote lens op de wilg, maar de ijsvogel zit ergens verstopt. Dan piept ie ertussen uit. Geen fotomodel dus.

 

Het grote kunstaas wordt compleet genegeerd. Een interessante plek zit volgens de dieptemeter vol met vis. De bodem er is hard en vertoont kuilen en bulten. Het is er tussen 3,5 en 6 meter diep. Vorige week loste ik hier een zware vis. We trollen er enkele keren overheen en wisselen steeds van kunstaas.

 

Plotseling knalt de hengel van Pol dubbel. Zijn jointed shadrap is gegrepen door een stevige snoek waarschijnlijk. Z’n slip giert het uit. Die eerste run wordt prima opgevangen, maar bij de tweede sprint weet de vis de haken te lossen. Zonde. Pol baalt eventjes, maar is de teleurstelling alweer snel te boven. Opnieuw vliegt zijn hengel krom. Een hanger helaas. Met de handig vervaardigde eigenbouw kunstaasredder van Pol weten we een vroegtijdig zeemansgraf voor het shadrapje te voorkomen.

 

Daarna blijft het opnieuw akelig rustig op de plas. We besluiten terug naar de baarzenstek te trollen. Ik sleep daarbij een bulldawg hoog in het water langs een plantenbed. Binnen een minuut een grote kolk en kromme hengel. Een snoek is vol over de bulldawg heen gevlogen. De lijn loopt richting oppervlak en de snoek vliegt kopschuddende het water uit. De bulldawg blijft hangen, maar de oranje staart is er net als vorige week weer af. Pol heeft de sprong weten vast te leggen met z’n camera.

 

Hangen!

 

Zin in een potje knokken?

 

Bij de landing is het even opletten waar de haken zitten. Ik kan het niet goed zien en probeer de nekgreep, maar daarvoor is de vis te groot. Pol heeft wel gezien waar de haken zitten en landt de vis voor me met de kieuwgreep. Ik blijf dat eng vinden met twee van die flinke dreggen in de bek, maar het gaat gelukkig goed. Na een plaatje zwemt de rover weer de diepte in.

 

Mooi getekende riviersnoek.

 

Als we onze tocht vervolgen wordt de gele wobshad van Pol gegrepen vlak achter de boot. Het kopschudden van de vis is zichtbaar op de hengeltop. Helaas weet de snoek zich te bevrijden. De wobshad hangt halfstok op de jighaak en heeft er wat sneden bij. Uiteraard bestoken we de plek waar beide snoeken beten nogmaals. Zonder resultaat.

 

Pol is een echte liefhebber en geniet van het totaalplaatje.

 

Ook de volgende honderden meters leveren geen snoek op. De baarzen zijn echter wel weer actief op de stek van ’s ochtends. Het is een waar aanbetenfestijn. De ene na de andere fraai gekleurde baars komt aan boord. Ook mag ik nog een snoek vangen die m’n godfather parabolic hoepeltje krom doet staan.

 

‘Parabolic’

 

De dader...

 

...mag ongeschonden terug.

 

Na nog een stuk heerlijke taart varen we langzaam terug richting trailerhelling en ruimen de boot op. Het was een mooie herfstdag met de nodige actie. Pol stelt voor om op de plas nog even een klein stukje te trollen op roofblei. We komen er immers toch langs. Goed idee! Ik ben eigenlijk iets te lui om de hengel en kunstaas nog eens te wisselen en zet de butcher overboord die nog aan de lichte hengel hing. 

 

Dan verhoog ik de bootsnelheid tot het maximale voor dit setje. De slip in een lichte stand en de hand op de spoel. Ik schrik me rot van de harde aanbeet die binnen een halve minuut volgt! De slip schreeuwt het uit en dat is maar goed ook bij het zes ponds materiaal. Een grote roofblei flitst voorbij in het heldere water. Met zijn flinke staart scheurt hij er nog eens vandoor. 

 

Het is een joekel en die geeft zich niet zomaar gewonnen. Telkens als hij dicht bij de boot komt, gaat ie er van door. Dit is absoluut het toetje van de dag! Ik wil bij de landing geen onnodig risico nemen vanwege de het lichte materiaal. Pol schept de vis feilloos in het grote schepnet. Het is een prachtige roofblei! We bewonderen de vis van kop tot staart. De zon die enkele seconden door de wolken heen prikt geeft de vis extra glans. 

 

Goed idee van Pol, om tot slot nog even op roofblei te vissen.

 

Het terugzetten in het heldere water ziet er mooi uit. De grote gevorkte staart brengt de vis snel uit beeld. Mooier slot van de dag konden we ons haast niet wensen.

 

Yvo Bindels