Rivier in het vizier 281
Door: Yvo Bindels
9 augustus 2013 – De gezinsvakantie in het zonnige Spanje zit er weer op. We hebben genoten en kunnen er weer even tegen aan. Na enkele weken niet gevist te hebben, ben ik benieuwd hoe de zaken er op de rivier voor staan. Ondanks wat verplichtingen later op de dag haal ik de Tomasco Pikefighter van stal om een ochtend de rivier te bevissen.
De watertemperatuur op een grote plas is 20 graden, twee graden minder dan op de rivier. Sando en ik stemmen even af wat ons doelwit gaat worden. Het is 8.00u en ik verwacht de nodige vissen nog wel ondiep tussen de planten. In de loop van de ochtend kunnen we nog altijd dieper proberen mocht het ondiep niet lukken.
De mooie zomer gaat altijd te snel voorbij.
Baars en roofblei vormen ons doelwit. Lekker actieve visserij met licht gerei. Ik leg alvast wat kleine plugjes, spinners en poppers klaar om op de stekken zelf geen onnodige herrie te maken. Dicht onder de oever zoeken we de planten op. Met korte precisie worpen vissen we de gaten tussen de plompenbladeren en andere planten uit.
Met name de visserij met poppers is visueel en daardoor spannend! Het water is kraakhelder. Hoewel ik doorgaans liever met staaldraad vis, gebruik ik nu een lange onderlijn van 37/00 mm fluorcarbon, want roofbleien hebben goede ogen en zijn aardig schuw. Er is te weinig wind en onvoldoende stroming om te driften, dus met hulp van de elektromotor volgen we rand van de planten.
Met klein kunstaas dicht onder de oever tussen de planten vissen.
Dit in relatief snel tempo. Als er eentje op scherp staat is het doorgaans toch al bij de eerste poging raak. Meerdere keren in een gaatje werpen is daarom minder efficiënt. Beter is het om simpelweg veel water te dekken. Na een uurtje vissen, hebben we al aardig wat worpen gemaakt, maar nog geen actie gezien, zelfs niet van baars. Tijd voor een kop koffie en wat grappen.
Na de korte onderbreking is het bij de eerste inworp raak. Sando’s witte Ikuru popper is in een flinke kolk verdwenen. Het geweld waarmee grote roofbleien het kunstaas in de oppervlakte attaqueren is indrukwekkend en absoluut verslavend! Mijn popper, die ik snel binnen draai om bij m’n maat mee te gaan kijken, wordt in zijn rechte baan onderschept door een mooi gekleurde baars.
Snel onthaak ik de baars, want de roofblei heeft zich ondertussen vast gezwommen in de planten. Sando houdt er druk op, maar niet overdreven. De gevlochten lijn snijdt wat stengels door en de roofblei zwemt verder met een flinke pluk planten achter zich aan. Ik stuur ondertussen de boot wat van de oever weg, zodat Sando boven open water verder kan drillen.
Sando’s Ikurupopper gearresteerd.
Een prachtige roofblei komt aan boord. Daarna melden zich enkele brutale baarzen van amper twintig centimeter. In het heldere water is goed te zien hoe ze als een klein legertje bijna parallel op het geplop afkomen en vervolgens fel aanvallen. Plotseling vliegt een ijsvogeltje aan ons voorbij en landt vlakbij op een kale overhangende tak.
Actie tussen de plompen.
Mooier kan de vogel haast niet zitten voor een foto! Feloranje borst vooruit. Zonder al te veel te bewegen pak ik m’n fotoapparaat. Lenskap voorzichtig eraf en mikken op de prachtig gekleurde vogel die recht de lens in kijkt. Precies op het moment dat ik scherp stel en afdruk vliegt de ijsvogel op, wat resulteert in een mislukte plaat, waarbij alleen felblauwe schijn zichtbaar is. Een fractie van een seconde was ik te laat.
De wind is ondertussen wat aangetrokken. Wel handig om te driften, maar de gaten tussen de planten zijn minder goed zichtbaar door de kabbel. Regelmatig trekken we een krop sla aan boord. Maar dan is het toch raak na een raketsnelle aanbeet! Een wat kleinere roofblei is even de klos. De vis geeft voor z’n formaat goed strijd, maar de popper zit stevig vast en er is dan ook geen ontkomen aan.
De snelgeviste popper is gepakt.
Na deze vis wordt het rustig. Een uur werpen gaat voorbij zonder actie. Ook de baarzen geven niet meer thuis. De zon staat ondertussen al aardig hoog aan de hemel en het zou goed kunnen dat ze nu een etage dieper zitten. Ook de wind neemt flink toe waardoor het popperen erg moeilijk wordt en we te snel driften. Secuur vissen zit er niet meer in nu.
We proberen het nog even maar haken plant na plant. Net als we besluiten dieper water op te zoeken wordt de popper van Sando een meter voor de boot hard gegrepen, waarbij aardig wat water opspat. Zulke aanbeten wennen nooit! Een flinke roofblei zoekt wat dieper water op en lijkt niet van plan mee te werken. Sando geniet van de dril en weet de roofblei uiteindelijk naar de boot te dirigeren. De massieve vis wordt aan boord getild en vereeuwigd.
Massieve roofblei die vlak voor de boot de popper kwam halen.
We zoeken wat dieper water op in de luwte en gaan er trollend aan de slag op ruim vijf meter diepte. Het aantal aanbeten van de baarzen valt wat tegen, maar toch komt er regelmatig een mooie vis aan boord. Ook loopt er snoek tussendoor op het kleine en middelgrote kunstaas, iets wat in de deze periode van het jaar wel vaker het geval is. Altijd welkom uiteraard en prima sport.
De snoeken zijn in deze periode van het jaar niet vies van klein en middelgroot kunstaas.
Helaas is de tijd omgevlogen en wordt het langzaam tijd om de helling op te zoeken. Zou zonde zijn om op een ontspannen dag opeens te moeten gaan haasten. Onderweg naar de helling genieten we nog even van de warme zonnestralen, voor we het weten is de zomer voorbij.