TotalFishing

Rivier in het vizier 280

Door: Yvo Bindels

9 juli 2013 – Nu de avonden nog lekker lang duren is het ideaal om ’s avonds na het werk nog even stoom af te blazen op de rivier. Zeker na een weekend vol verplichtingen. Na overleg met Sando blijkt dat we beiden ’s dinsdagsavonds ruimte hebben en het dan ook nog eens mooi weer is.

Die avond ben ik vroeger klaar met werken dan Sando, waardoor ik alvast even wat vis in de buurt van de trailerhelling totdat hij er is. Bij een haveningang zie ik een gezin meerkoeten druk bezig. De nog wat donzige en grijze jongen hebben al bijna het formaat van hun ouders, maar lijken nog nergens op. Ze krijg duikles. De oudervogels doen voor hoe ze allerlei lekkers opduiken in het opdiepe water.

Duikles.

Ook de jongen van de Canadese ganzen en de Nijlganzen zijn flink gegroeid! Die laatste soort lijkt alsmaar talrijker te worden. Met een klein plugje sleep ik wat rondom de haveningang. Daar zou toch wel een baars of snoek moeten staan? Het Butchertje blijft echter onaangeroerd. Dan belt Sando op: “Ben er zo.”

De voorjaarsagressie bij de snoekbaarzen is inmiddels aardig getemperd. Daarom besluiten we de tijd die we hebben volledig aan roofblei te spenderen. Ontspannen driften, vele worpen maken en hopen op enkele van die vermorzelende aanbeten! Het is vrij rustig op de rivier. Plekken waar wat meer stroming is of waar scheepsvaart hiervoor kan zorgen hebben nu onze voorkeur.

Met de 2.70mtr lange Godfather specialist kan ik verre worpen maken. Op de molen zit 20 ponds gevlochten lijn en die met een no-knot link verbonden is aan de 37/00 mm fluorcarbon onderlijn. Een kleine fast-lock speld zorgt ervoor dat ik gemakkelijk van kunstaas kan wisselen indien nodig. De windrichting is stroomopwaarts. Daardoor wordt onze drift mooi geremd en kunnen we de stekken op ons gemak uitvissen.

“Daar was er een!”, zegt Sando. De kolk die een snelle vis vlak voor de boot maakte, wordt door de stroming gewist. Ze zitten er in elk geval! Enkele worpen later is het raak bij Sando. Zijn kleine Rapala Original werd stevig geattaqueerd. Het blijkt zoals verwacht een roofblei te zijn. Zelfs een vis van bescheiden formaat kan er flink op klappen. Het begin is er!

De eerste is binnen.

Zelf ben ik met een Pikefighter junior aan de gang in een nieuwe natuurgetrouwe baarskleur. Ik moet de hengeltop ietwat omhoog houden om geen planten op te pikken. Tijdens het roofbleivissen blijf ik alsmaar voelen of m’n slip goed staat. Verwacht elk moment zo’n beuk. En ondanks dat komt die ook nu weer uit het niets. Ik schrik haast van het brute geweld waarmee mijn plug gegrepen is. De vis hangt er meteen stevig in.

Dit moet wel een grote zijn! Dat wordt bevestigd door de enorme staart die even door het oppervlak gaat. Sando schiet ondertussen wat actiefoto’s. Als de vis naast de boot komt, zie ik pas wat voor een indrukwekkend exemplaar het is! Deze uit de kluiten gewassen roofblei heeft zelfs een heuse knik achter zijn dikke kop.

Zit maar net in onderlip gehaakt, wel stevig zo te zien. Na het probleemloze landen ervan, schiet Sando wat plaatjes ervan, waarbij het fototoestel uitvalt. Batterijen leeg. Ik vermoed dat de batterijen defect zijn, want ik heb ze onlangs nog geladen. Na het terugzetten van de vis stop ik de batterijen in mijn broekzak. Na het opwarmen kunnen ze vaak nog enkele foto’s mee.

Een beul van een vis….

….in topconditie.

Al bij de volgende drift tikt een vis mijn Pikefightertje aan. Ik sla flink aan in een reflex maar mis. Daardoor schiet het plugje door de oppervlakte en verdwijnt daar meteen in een flinke kolk. Hangen! Sando zag het ook gebeuren. Het opspattende water was zelfs hoorbaar. Samen genieten we van het spektakel. Wel duidelijk dat dit roofblei is! Een hoge zeventiger schat ik, die keurig voor in de bek gehaakt zit. Met de lege batterijen in m’n achterhoofd tik ik hem bij eerste kans buitenboord los.

Het is zalig op het water. We maken ondertussen vele worpen. Het rappe binnendraaien voel je na een poosje wel in je armen. Even tijd voor een korte pauze en een boterham. Niet te lang, want de tijd vliegt op zo’n avond. De eerste worp na de pauze is het meteen raak. Vlak na het landen van het plugje zo’n enorme dreun erop. Weer een grote roofblei. Gaat lekker zo! Het fotoapparaat doet het inmiddels weer en de vis wordt even vereeuwigd.

Wederom een droomvis op de Pikefighter junior

Het laatste uurtje breekt aan. Voor de afwisseling ga ik een tijdje met poppers aan de gang, maar daar hebben de zilveren pijlen geen trek in vandaag. Als ik het Pikefightertje weer in de speld hang, vang ik twee forse roofbleien achter mekaar. Het kan niet op vandaag. Ze lijken haast alleen dat baarskleurige plugje te willen vandaag.

Gelukkig ook weer een aanbeet op de Rapala Original van Sando. Het is meteen duidelijk dat dit geen roofblei is. Een mooie baars met bloedrode vinnen probeert kopschuddend het balsahout te lossen. Tevergeefs. Z’n vrijheid wordt hem ontnomen, tijdelijk uiteraard.

Tussen al het roofbleigeweld door ook een mooie baars voor mijn maatje.

Het is ondertussen windstil en de schemering is begonnen. In korte tijd hebben we behoorlijk wat actie gehad en prachtige vissen gevangen. De variatie die de riviervisserij te bieden heeft maakt dit voor mij het ultieme roofviswater. De ene keer snoekbaarzen, dan weer werpen op roofblei of vissen op snoek en baars. Het kan er allemaal en zelfs op een dag.

De visavond komt ten einde.

Op de terugweg richting trailerhelling speelt een bever nog verstoppertje tussen de plompen. Omdat het schemert, valt het niet mee hem in de gaten te houden. Hij heeft wat takken bij elkaar gesleept tegen de oever. Wij varen rustig verder en ruimen ondertussen het kunstaas en de hengels op. Wat een rust op het water nu. Met de zomervakanties in het verschiet zal het de komende tijd wel een stuk drukker zijn.