TotalFishing

Rivier in het vizier 279

Door: Yvo Bindels

8 juni 2013 – Enkele Europese landen worden geteisterd door hevige regenval en overstromingen. De Nederlandse rivieren die worden gevoed door Duits water gaan flink tekeer. Op de Maas, die vanuit België ons land binnen stroomt, is de stroomsnelheid sinds de seizoensopening echter flink afgenomen.

Na twee absolute topdagen met vele fraaie snoekbaarzen en enkele beresterke snoeken vraag ik me af of bij het zakkende water ons kunstaas nog steeds zo in trek is. Straks zal ik namelijk met Sando op pad gaan. Het is weer een poosje geleden dat we samen konden vissen. We zullen ons vizier nog een keer op snoekbaars richten vandaag.

Maar eerst met de hond uit. Voor mij is dit met stip de mooiste tijd van het jaar. Alles zo vers groen, lekkere temperatuur en veel nieuw leven. Er fluiten volop vogels in het park. Een merel, enkele soorten die ik niet herken en ook een heggenmus. Vrij stereotype zang, maar toch een van m’n favoriete zangers omdat deze, net zoals de merel, al lekker vroeg in het voorjaar uit volle borst z’n territorium kenbaar maakt.

De heggenmus, een prima zanger!

Net als ik de trailer achter de auto gehangen heb, komt Sando er aan. Een half uurtje later varen we langzaam de haven uit richting rivier. Door de uitstekende vangsten afgelopen weken is het zoals verwacht erg druk op de rivier. De stroming is inmiddels wel veel minder en het water een stuk helderder. Doorgaans is de snoekbaars daar gevoelig voor, maar begin juni is er soms geen peil op te trekken.

Na drie kwartier vissen is wel duidelijk dat ze niet vanzelf de boot zullen in springen. We wisselen nu veel van kunstaas en zoeken naar de sleutel tot succes. Bij snoekbaarzen kan het verschil tussen matig of juist goed vangen soms in kleine details zitten. Het formaat kunstaas, de actie ervan of de vissnelheid kunnen allesbepalend zijn. De eerste dreun komt op een snelgeviste shad met schoepstaart van aardig formaat. Wel mis, maar het begin is er.

De stroming lijkt iets toe te nemen, meestal gunstig voor de vangsten. Een volgende drift langs hetzelfde steile oevertalud levert mij opnieuw een aanbeet op. De staartdreg prikt maar net voor in de bek, maar de eerste snoekbaars komt aan boord. Op dit stuk rivier is het gemiddelde formaat van de snoekbaarzen aardig hoog, tenminste bij de manieren en de stekken waarop we vissen.

Details kunnen verschil maken bij de snoekbaarsvisserij.

Ik positioneer de boot voor een nieuwe drift. Dat spel van boot en stroming zal mij nooit vervelen. Opnieuw sturen we onze shads naar de bodem. Die is er keihard. Het lijkt erop dat we nu goed zitten met kunstaas en techniek, want we vangen er nog enkele snoekbaarzen en missen ook nog eens wat aanbeten. Groen is de kleur waarop ze het doen.

Sando met een strakke snoekbaars.

De snoekbaarzen zijn in topconditie en sterk. Net nu we lekker bezig zijn, ploft er een andere boot brutaal tussen ons en de oever neer. We kunnen bijna zwaardvechten met elkaar. Wat de buitenlandse jongens echter niet in de gaten hebben, is dat ik eigenlijk net buiten een bed opkomende plompen vaar. Zij liggen er dus pal boven en laten hun shads tussen de nog net niet zichtbare bladeren zakken.

De vissen zijn aardig agressief in deze tijd van het jaar.

Terwijl ze enkele seconden later beiden het groen van hun shads af plukken, kan ik mijn hengel krom slaan op een stevige snoekbaars, die flink op de hengel bonkt. Ze druipen af. Ach, ik gun iedereen alles hoor; ze mogen zoveel planten vangen als ze willen. Sando en ik besluiten toch een rustiger stuk op te zoeken en hier later terug te keren.

Met pluggen speuren we enkele stekken af.

We speuren diverse stukken van de rivier af. Tussen het riet verlaat een meerkoet stilletjes haar nest. De licht gespikkelde eieren liggen in een nest van oude dorre rietstengels. Ziet er kwetsbaar uit. Met pluggen vangen we nog een enkele vis. De Rapala shadrap van 9 cm in firetiger kleur laat zich makkelijk vissen en valt goed in de smaak bij onze gestekelde vrienden.

Kwetsbaar meerkoetennest

De plekken waar we aanbeten krijgen op de pluggen, gaan we vervolgens secuur uitkammen met shads. We missen maarliefst vijf aanbeten op het rubber, vier keer mis en eentje schudt zich los. De haken worden uiteraard gecontroleerd, maar zijn nog vlijmscherp. Hoe flikken ze dat toch? Bij de volgende aanbeet is er echter geen ontsnappen aan.

De forse shad van Sando is geheel naar binnen gezogen. De vis gaat flink tekeer en blijft lekker lang op diepte mokken. Ik doe ondertussen voor de zekerheid m’n seagrip handschoen aan om de vis zo meteen te landen voor m’n maat. Sando dirigeert de snoekbaars naar de boot. De handschoen zorgt voor wat extra grip bij het beetpakken net voor de staart. Met de andere hand ondersteun ik de buik van de prachtige snoekbaars.

Veel mooier worden ze niet!

Het is niet alleen een prima formaat , maar ook een vis die mooi is om te zien. Puntgave grote vinnen en een strakke, gestroomlijnde bouw. Veel mooier worden ze niet. Na nog enkele snoekbaarzen, vissen we het laatste uurtje van de visdag met grote pluggen op hoge snelheid in de hoofdstroom.

Hopelijk tot een volgende keer.

Dat doen we met spinhengels tot 80 gram en 30 ponds lijn. We hopen op een echt grote snoekbaars of meerval. Die laten zich echter niet zien. Wellicht dat we er binnenkort eens dag gericht op vissen. Wat dat betreft kunnen we op de rivieren de komende tijd volop variëren in vistechnieken en vissoorten. Geniet ervan!