Rivier in het Vizier 267
Door Yvo Bindels
26 juli 2012 - De laatste week van juli is het dan eindelijk zomers warm. De zomer is voorbij voordat we het weten, dus pakken wat we pakken kunnen. In de auto liggen de hengelspullen al klaar. Na het werk rij ik meteen naar Lambert toe.
Na vijf weken ‘afkicken’ is het heerlijk om weer een avondje de rivier op te gaan. In de achteruitkijkspiegel vraagt een blauw zwaailicht nadrukkelijk om aandacht op het moment dat ik een andere auto inhaal. Automatisch kijk ik naar m’n snelheid en zie dat ik een stukkie te hard rij. Shit. Als ik terug naar de rechter weghelft ga, vliegt de motoragent gelukkig verder.
Lambert staat al op me te wachten. Het is erg druk op de rivier en langs de trailerhelling. Opvallend veel jetskitrailers. De snelheidsduivels genieten van het warme weer en de aandacht van de zonnende toeschouwers. Lambert weet zijn lange combinatie er feilloos achteruit tussendoor te loodsen. Ik ken niemand die dat beter kan dan hij. Sta er telkens weer van te kijken.
Het is dertig graden en de luchtvochtigheid ligt hoog. De watertemperatuur van de rivier is nu 21 graden. Straks zullen we op meerval vissen, maar eerst gaan we ons vermaken met oppervlaktekunstaas. Enkele spinners en poppers liggen klaar voor actie. De rivier stroomt nog aardig. We zoeken enkele plantenbedden op die in de stroming liggen en starten er met poppers.
Popper in actie.
Omdat een gehaakte vis langs of uit de planten gedrild moet worden, kies ik niet voor m’n lichtste hengel, maar neem de HS Signature Troller die met z’n werpgewicht van 10 tot 45 gram voldoende ruggengraat heeft om deze klus te klaren. Er zit een 12-ponds gevlochten lijn op de molen en de onderlijn is van fluorocarbon. Weet zo even niet welke diameter het is, maar het ziet er op het oog goed uit.
De hengellengte van 220 cm is prima om de popper z’n actie te geven. ‘Plop, plop, plop.’ Het geluid van de poppers klinkt over het water. Door de stroming komen ze in een boogje terug richting boot. Woow, de aanbeet bij Lambert is duidelijk hoorbaar. Een kolk zo groot als een motorkap, maar wel mis. Duidelijk een roofblei die het water tot schuim geslagen heeft!
Zou ie nog eens terugkomen? Spannend! Nee, de volgende worpen leveren niks op. Een brutale kleine baars valt vlak voor de boot wel nog mijn popper aan, maar weet de haken te ontwijken. Ik geef Lambert aan dat als hij roofblei vangen wil, hij mij maar beter niet aan boord kan hebben, want roofblei en ik bleken in het verleden nimmer een gelukkige combinatie.
De fronttroller brengt ons langzaam stroomopwaarts. Opnieuw een explosieve aanbeet bij Lambert, hangen! Een grote roofblei heeft de popper geheel naar binnen gezogen. De dril is kort en krachtig. Prachtige, hoge vis! Ook aan boord gaat het snel en na een plaatje wordt de roofblei weer toevertrouwd aan het rivierwater.
Lambert geniet met volle teugen van de spectaculaire aanbeten!
De volgende aanbeet is opnieuw voor Lambert. Helaas blijft de popper van m’n maat op de oppervlakte liggen. Lambert zit er niet zo mee en vindt de aanbeten geweldig. Natuurlijk sta ik volop mee te genieten, ongelofelijk wat een geweld. Het geluid van het opspattende water vind ik nog wel het gaafste.
Daarna wordt het echter rustig. Lambert vangt wel nog een mooie baars, maar we zijn ondertussen helemaal gefocust op de roofbleien. Maken worp na worp en proberen diverse stekken. Een ijsvogeltje steekt de rivier over. De felle kleuren lichten mooi op in de zon.
Het is ook Lambert niet ontgaan dat sinds ik m’n shirt uit heb, geen vis meer in het oppervlak wil verschijnen. Na een stuk te verkassen, met shirt maar weer aan, proberen we nog een laatste stek alvorens we met kwakhout en pieren aan de gang te gaan. Ook op deze stek gaan we voor de poppers, want de visserij is spectaculair en spannend.
Nadat ik de snelheid opvoer, verdwijnt de popper in een kolk. Hangen! Zou het dan gaan gebeuren? Ja, het is een roofblei, geen joekel, maar ik ben er niet minder blij mee. Prachtige aanbeet en eindelijk zo’n mooie zilveren pijl aan de haak tijdens een gerichte visserij. Ook nu is de popper geheel naar binnen gezogen. Lambert landt de vis voor me, tikt de haken los en schiet een plaatje.
En dan uiteindelijk ook voor mij een roofblei op de popper.
We proberen het nog even, maar willen ook graag nog op meerval vissen voordat het donker wordt. Het is inmiddels heerlijk rustig geworden op het water. Ook wat koeler. In alle rust dobberen we over het water. Alhoewel rust… het kwakhout is ver hoorbaar denk ik. Het laatste uurtje gaat voorbij zonder een enkele aanbeet, maar we kijken terug op een mooie zomeravond.
Deze jonge boerenzwaluw heeft het veilige nest onder de brug verlaten…
… en wordt de komende dagen nog gevoerd door zijn gestroomlijnde ouders.
Drie dagen later vis ik vanuit de Tomasco Pikefighter een middag met Hans. Hij heeft na wat tips, z’n materiaal goed aangepast met baars als doelwit. Dunne hoofdlijn en dunne onderlijn zodat de kleine Salmo-plugjes goed hun werk kunnen doen. Hij merkt meteen het verschil. Baars is eenvoudig te vinden nu.
Na twintig meter al een double hook up. De drift erna weer. Hans geniet en is blij z’n materiaal nu mooi op orde te hebben. De enige andere visser op het water ziet ons vis na vis vangen en komt pal op de plek liggen verticalen als wij tijdens een nieuwe dril iets stroomafwaarts drijven. Hij vangt er niks met zijn snoekbaarsshads, maar ligt wel precies in de weg om het talud secuur te kunnen bevissen.
Ook op de volgende stek vangen we meteen baars. Actie genoeg. De benzinemotor gaat uit en de Watersnake elektromotor neemt het over. Werpend met Asp-spinners en bladpilkers, vangen we ook de nodige mooie baarzen. Deze zijn werpend prima op dieper water te vissen.
Ik heb niet alleen m’n pet vergeten, maar ook m’n fotoapparaat. Hans heeft gelukkig wel zijn fotoapparaat bij zich en ik zet hem met een mooie double hook up op de foto. Daarna besluiten we enkele plantenbedden in de buurt te bestoken met poppers. Ik twijfel even of de stroming er niet te hard voor is en het water niet te troebel. Hans vangt echter al vrij snel een mooie baars op zijn Rapala Skitterpop van 9cm.
Hans heeft schik tijdens het tonen van een dubbelvangst.
Nu de roofbleivloek bij mij verbroken is deze week, ga ook ik met een popper aan de slag in de stromende delen. Eerst een misser maar daarna toch raak. De roofblei van zo’n 45 cm tik ik buitenboord los. De middag gaat ondertussen rap voorbij. Hans heeft de twijfelachtige eer het loeizware anker telkens even op te tillen als ik een stukje verkas om zo meer water te kunnen dekken.
Maar de baarzen die hij met z’n popper weet te vangen, maken het wel de moeite waard. Goudgele exemplaren met bloedrode vinnen. De baarzen die we eerder vingen op dieper water waren duidelijk grauwer van kleur. Gelukkig is het ondertussen droog geworden. Opnieuw een enorme kolk en een harde knal op m’n hengel! Erg verslavend zulke aanbeten!
Opnieuw mag ik een roofblei drillen. Mooie vis, die even op de foto wordt gezet. Na het terugzetten blijkt dat de haken wat uitgebogen zijn van de harde aanbeet. Met de puntbektang moet ik aardig wat kracht gebruiken om ze weer terug in positie te brengen. Zegt wel wat over de aanbeet.
Geen schubje verkeerd bij deze roofblei.
De luchtvochtigheid is erg hoog en de temperatuur loopt verder op. We vinden het best geweest voor vandaag en varen rustig terug naar de helling. Onderweg geniet ik van de zwaluwen die druk in de weer zijn. Met hun lange slanke vleugels zijn ze erg snel en in staat acrobatische toeren uit te halen. Zo vangen ze insecten in volle vlucht. Ik hoef gelukkig enkel het folie open te vouwen voor de laatste snee bruinbrood.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
