TotalFishing

Rivier in het Vizier 265

Door Yvo Bindels

25 juni 2012 – De maand juni vliegt voorbij. De avonden lijken gelukkig wel eindeloos lang te duren. Sando en ik hebben vandaag dan ook afgesproken om de rivier nog enkele uurtjes te bevissen na het werk.

Na een weekend niet gevist te hebben en met de gezinsvakantie voor de boeg hebben, komt zo’n avond mooi uit. Maar voordat we kunnen vertrekken, moet ik eerst nog even langs de tandarts. Volgens mij wil die het net zo snel afronden als ik. Mijn porselein blijkt nog in orde te zijn en binnen tien minuten kan ik Sando al bellen. “Ik kom eraan”.

Het is heerlijk rustig op het water op deze doordeweekse avond. Af en toe prikt het zonnetje door de bewolking heen. De harde wind laat de lange lokken van de treurwilg stevig swingen. Op open water is het wat frisser dan in de luwte bij de helling. Toch maar even die fleecetrui aan. De rivierplas is vrij troebel. In het verleden hebben we zo begin juni grote snoekbaarzen kunnen vangen met snel geviste forse pluggen.

We doen een korte poging langs de rand van een ondieper plateau, maar verkassen al snel richting rivier. Het water stroomt namelijk zo’n tweehonderd kuub per seconde en we hebben er veel vertrouwen in snoek en snoekbaars te kunnen vangen. Het stuk Maas dat we bevissen, heeft geen geweldige snoekpopulatie, echt grote snoeken zijn er zeer dun gezaaid. Maar ze zitten er wel en de omstandigheden lijken ideaal.

Een beetje stroming, goed waterzicht, watertemperatuur van 18 graden, kabbel op het water en al enkele dagen de wind uit dezelfde hoek. Wat dat betreft geen smoesjes vandaag. We beginnen te werpen met jerkbaits. De ruimtes tussen de vele plompen die dicht bij de oever staan zijn ideaal om het kunstaas doorheen te vissen.

Door de stroming hangen de stengels onder de plompbladeren diagonaal in het water. De harde wind maakt het echter lastig om de kleine gaatjes secuur te bevissen. Voor m’n gevoel zit ik ook net wat te veel te sturen. Een duwbak zonder vracht vaart in hoog tempo met stroming mee. Veroorzaakt een enorm golf. Eentje om toch echt even rekening mee te houden en een stukje uit de kant te komen.

Op de rivier blijft het altijd opletten!

Als de wind nog een tandje bij zet, gaan we trollen. In dit jaargetijde mag dat best op stevig tempo. Al na enkele minuten klapt de hengel van Sando dubbel. De Triple Pikefighter die op 4 meter diepte dicht bij de bodem werd aangeboden is gretig gepakt. De snoek is sterk en doet wilde pogingen te ontsnappen.

Zelfs aan boord geeft de vis het nog niet op. Precies op het moment dat ik een foto maak slaat de vis stevig met z’n staart. Ziet er doorgaans erger uit dan het is. Sando doet wat hij moet doen en weet de snoek vast te houden middels de kieuwgreep. Levert enkel wat krasjes op z’n knokkels op en de vis blijft ongedeerd.

Zelfs aan boord geeft de snoek niet op.

De speedboot met een waterskier erachter begint te vervelen. Op het stuk dat we bevissen vliegt hij heen en weer. De boot maakt scherpe golven, geen probleem voor de Tomasco, maar de rust is er even ver te zoeken. We verkassen en zullen later op de avond terugkomen hier.

Op een nieuwe stek is het vrij diep. Ik heb inmiddels ook de Triple Pikefighter in m’n speld gehangen. Vier vrij veel lijn om hem diep te laten lopen. Op vijf en een halve meter diepte volgt meteen een aanbeet. Geen grote vis. Snoekbaars misschien? Nee, het is toch een snoek. Wordt buitenboord onthaakt. We maken er nog enkele driften.

Ze hebben er zin in!

De maag begint ondertussen te rammelen. We varen naar de nabij gelegen stad voor een snelle warme hap. Zoeken daarvoor een plekje uit de wind. Smullen in het zonnetje. Na de lunchpauze blijkt dat de snoeken er echt zin in hebben, want in een half uur weet ik er nog twee te vangen.

Typische riviersnoek.