Rivier in het Vizier 264

Rivier in het Vizier 264

Door Yvo Bindels

18 mei 2012 - Eindelijk is het zover! Het vliegtuig maakt vaart en verruilt het harde asfalt voor het luchtruim. Dankzij het stralende weer deze ochtend is goed te zien hoe snel hoogte gewonnen wordt.

Aan boord bevindt zich een groep enthousiaste lezers van De Roofvis die bij gespecialiseerd visreisbureau Tightlines de reis ‘Zoet op Zout’ geboekt hebben en met hun zoetwatermaterialen graag het gevecht aangaan met de sterke zeevissen nabij het Ierse Cobh.

Deze groepsreis is ontstaan nadat Henk Simonsz verleden jaar op verzoek van roofvismagazine Dé Roofvis de mogelijkheden onderzocht om met het snoek- en snoekbaarsmateriaal de zeevissen te belagen.

Met het zoetwatermateriaal de zee op. De molens zijn vol gespoeld met 20-ponds Snyper-braid.

De vlucht verloopt soepel en voordat we er erg in hebben staan we op het vliegveld in Cork. Het tijdsverschil levert ons ook nog eens een uurtje winst op. De vriendelijke taxichauffeur staat al op ons te wachten en zet ons een half uurtje later af bij Hotel Bella Vista, wat onze uitvalsbasis zal zijn gedurende de gehele trip. Hoteleigenaar Kevin Murphy ontvangt ons hartelijk en de sfeer zit er al goed in.

Het regent bij aankomst, maar volgens de voorspellingen hebben we mooie dagen in het verschiet. Vandaar dat we besluiten om het ’s middags op het gemak de spullen klaar te maken voor de komende dagen en morgenvroeg pas de zee op te gaan. Bloed kruipt echter waar het niet gaan kan en ’s middags worden er al een paar worpen gemaakt in de baai vanaf de kant.

Cobh ligt aan een grote baai die rechtstreeks met de Atlantische oceaan verbonden is. Gedurende de zomermaanden wemelt het in de baai van de vis, maar vanwege het koude voorjaar moet nu, halverwege mei, de vis wat dichter bij de oceaanmonding en op de oceaan zelf gezocht worden. Het hotel heeft naast een gezellige Ierse pub ook een Chinees restaurant en een klein viswinkeltje zodat niemand zonder materiaal komt te zitten.

Als we de volgende ochtend na een stevig Iers ontbijt in de haven aankomen en de perfect uitgeruste Warrior-boten met 100 pk motoren zien, wordt de visdrang wel heel erg groot. De harders die in het heldere water door de haven zwemmen doen daar nog eens een schepje bovenop! Daar gaat ie dan.

Han en Lambert zijn er klaar voor!

De ‘vloot’ Warrior-boten koerst gezamenlijk naar de oceaanmonding. Kevin gaat mee de zee op en laat enkele goede stekken zien. De GPS-plotters zijn ook al voorzien van de nodige hotspots dus er is keuze genoeg.

Het is er op de meeste plekken rond de vijftien meter diep. Al snel waaieren de boten uit over de verschillende stekken. Henk weet nog de nodige stekken van zijn trip verleden jaar vlakbij de monding van de oceaan, dus we hoeven niet ver te varen. Wel is het even wennen aan de stevige golfslag die er op de oceaan staat. Mijn 2.50 mtr lange River Raid hengel van 20 tot 50 gram heb ik voorzien van 20-ponds lijn.

Henk koerst richting de goede stekken.

We starten verticalend met loodkoppen tussen de 30 en 40 gram. Al snel blijkt dat onze snoekbaarsshads in de smaak vallen bij de gullen. Vooral het hoog optikken van de shad blijkt goed te werken. In de lange glijvlucht die volgt, worden de shads hard gegrepen. Op het relatief lichte materiaal geven de gullen prachtige sport. Ze bonken er stevig op los en zijn ook niet te beroerd om af en toe een kleine sprintje richting de diepte te trekken.

We vermaken ons kostelijk en de uren vliegen voorbij. Na ruim dertig gullen besluiten we te verkassen en werpend achter de pollak aan te gaan. Na enkele koolvisjes blijkt ook de pollak gecharmeerd van de Asp-spinners en kleine pilkertjes van 30 gram. Nog geen echte giganten, maar wel vis na vis. Leuke variatie in de visserij en volop actie.

Veel vis bij de overgang van de baai naar de oceaan.

Na afloop is iedereen enthousiast en staat te popelen om de opgedane kennis de volgende dag weer in de praktijk te brengen. Na een heerlijke portie Chinees en een pint in de pub komt de nachtrust als geroepen. De volgende ochtend is het prachtig weer. Zonnig en windstil. Ideaal om wat verder de oceaan op te gaan.

Visgids Jim, die aan boord bij Twan en Wilfred stapt, is goed thuis in de lichte visserij met kunstaas en weet exact welke stekken hiervoor geschikt zijn. Dat blijkt, want op de eerste stek verschijnen al meteen de geliefde kromme hengels. Wat een supersport! De rust op het water is heerlijk en het zonnetje voelt weldadig aan.

Aan de ene kant de ruige Ierse kustlijn en aan de andere kant van de boot niks anders dan oceaan. Dat geeft mij een gevoel van vrijheid. De duikende jan van genten en de dolfijnen die passeren vormen de kers op de taart. Moeilijk voor te stellen dat dit op slechts anderhalf uurtje vliegafstand van Schiphol is.

Han met een roodgekleurde ‘kelpgul’.

Die dag zal voor de gehele groep een onvergetelijke worden, want er wordt door iedereen zeer goed gevangen! Dikke kabeljauwen, grote pollakken en leng vormen de hoofdmoot. Henk en ik besluiten om eens een stuk te trollen tot dicht onder de kust waar het water tien meter diep is. Het is onze bedoeling om onze pluggen op die diepte aan te bieden. De Rapala deep taildancer haalt aan de 20-ponds lijn deze diepte en tikt zelfs af en toe de bodem aan.

Met een snelheid van ongeveer 7 kilometer per uur houden we aardig druk op de pluggen. De eerste aanbeet is snoeihard! Henk’s hengel buigt diep door. Terwijl hij de vis drilt wil ik mijn plug binnenhalen, maar ver kom ik niet, want ook mijn plug wordt daarbij gegrepen. De slipt giert het uit. Niet veel later staan we beiden met een dikke kabeljauw in de handen. Trollen werkt hier dus ook prima en zou nog wel eens verrassingen zoals zeebaars op kunnen leveren!

Deze fraaie kabeljauw werd trollend op 10 meter diepte gevangen.

Tijdens de laatste visdag op zee, blijkt de wind toch wat te zijn aangewakkerd. Door de ruwere zee is het net wat moeilijker dan gisteren, maar toch wordt er opnieuw goed gevangen. Naast de nodige gullen, weten we werpend ook mooi pollakken te vangen. Vooral snelgeviste shads, zoals de Hartbreaker op de Streamjigheads van 28 en 35 gram vallen in de smaak.

Mooie pollak die de Hartbreaker niet kon weerstaan.

Opnieuw vliegt de dag voorbij en zit de zeevisserij er helaas al weer op. De visserij met de lichte materialen op de zoute roofvissen is bij iedereen enorm in de smaak gevallen en sommigen geven al aan hier zeker terug te komen.

Terwijl de rest ’s avonds al wat spullen inpakt en een pintje nuttigt, maak ik de pvc-buis open die ik in de hengelkoker had gestopt. Die buis zit namelijk barstensvol jerkbaits, pluggen, shads en zware loodkoppen. Henk en ik hebben namelijk nog een week snoekvissen voor de boeg. Aan ons de eer om op enkele wateren de snoekmogelijkheden te onderzoeken. Het roer gaat dus om…

De volgende ochtend nemen we afscheid van de groep en worden we opgehaald door vliegvisgids Mark. Hij is met de vliegenlat zowel op het zoute als het zoete water thuis, net zoals zijn broer Alan die we onderweg oppikken. We vissen samen met hen op twee idyllische meren gelegen tussen prachtige groene heuvels. Op het ene meer is het vele worpen maken voor een handvol aanbeten, op het andere meer komen er wel vijftig snoeken aan boord.

De broers Mark en Alain zijn fanatieke vliegvissers.

Kevin heeft voor de laatste vier visdagen toegang weten te regelen tot een meer dat dichter bij het hotel ligt dan de andere locaties en een heel stuk groter is. Henk en ik gaan hier zelf op onderzoek uit. De Linder-boot die voor ons in het water wordt gelegd is hiervoor toch net wat geschikter dan de traditionele Ierse smalle houten roeiboten.

Hoewel de Ierse boten prima driften, kunnen we met de Linder in combinatie met een lichte buitenboordmotor meer technieken toepassen en ook net wat ruiger water aan. Het meer ziet er prachtig uit en biedt zeker genoeg uitdaging. Zeer diepe stukken, ondiepe baaien, overhangende bomen en instromende riviertjes. Genoeg te ontdekken lijkt me.

Zomaar ergens beginnen te vissen op dit naar schatting 10 tot 15 kilometer lange meer is zinloos. Omdat we niet beschikken over een waterkaart, zullen we eerst op verkenning moeten. Henk zal in een apart artikel beschrijven hoe we het water hebben aangepakt en uiteindelijk de vis opleverde die we graag wilden vangen.

Lang hoeven we echter niet te wachten op het eerste succes. Henk strikt op de eerste stek meteen een mooie negentiger met een jerkbait. Deze snoek laat meteen zien hoe sterk de vissen zijn. Meerdere keren sprint de snoek door het oppervlak en doet er alles aan om aan zijn belager te ontkomen. Eenmaal aan boord, zien we hoe goed gevoed de vis is die in topconditie verkeert.

Henk strikt al meteen een negentiger, waarna er nog vele mooie vissen zouden volgen.

Ik zie een grove klok in het oppervlak een stuk verderop. Jagende snoek? Met een Fatso aan de lange hengel kan ik de plek net bereiken. Na een slinger aan de molen knalt de snoek agressief over de Fatso heen. Gaaf! Vooral jerkend vangen we de eerste dag mooie vissen. Opvallend is dat bij het trollen van de ene naar de andere stek de pluggen niet eens aangekeken worden.

Ook de dagen die volgen, blijkt dat werpend vissen tot het meeste succes leidt. De snoeken zijn agressief, sterk en grijpen het kunstaas vol overtuiging, maar daarnaast zijn ze wel kieskeurig. Ze willen namelijk alleen extreem traag gevist kunstaas. Binnenvissen op normaal tempo en trollen levert nauwelijks iets op. Zijn de snoeken eenmaal overtuigd, gaan ze er voor de volle honderd procent voor.

Met name de gliders zoals als de Darter, Rapper en Toppie doen het goed. Ook opvallend goed scoren de Triple devils en ook een nieuw kunstaas, dat Henk aan het testen is, levert vele vissen op. Ook qua kleuren blijken de vissen erg kieskeurig, het zijn vooral groen en voornkleur die het goed doen.

Werpend vissen levert ons deze dagen veruit het beste resultaat op.

Ikzelf ben het meest succesvol met een groene floating Rapper die ik zwevend heb gemaakt door middel van een loodhagel van anderhalf gram vlak voor de neus. Zo kan ik de jerkbait af en toe op de plek laten stilhangen. De aanbeten in het zicht zijn daarbij erg spectaculair. We vermoeden dat als de snoek hier echt los is, je hier regelrechte topdagen beleven kan!

Kevin is enthousiast naar aanleiding van onze resultaten en zal op dit meer enkele goede aluminium visboten gaan neerleggen, zodat hij in de toekomst naast Zoet op Zout ook een arrangement Zoet én Zout kan aanbieden! Voor wie ook geïnteresseerd is in een reis naar het Ierse Cobh, biedt www.tightlines.nl goed verzorgde reizen aan.