Rivier in het Vizier 260
Door Yvo Bindels
18 Maart 2012 (vervolg van nr. 261) - Maar goed dat m’n shad niet gegrepen is, want bij het verwisselen ervan zie ik dat ik de speld niet gesloten had. We verkassen een stukje. De bevers zijn flink actief geweest. Ze hebben ruim een dozijn bomen geveld.
De in het water liggende bomen voorzien hun van beschutting en de schors ervan kan nu gemakkelijk gegeten worden. Ik vrees dat er over enkele jaren een keerpunt aan gaat komen. Deze knager geniet nog een beschermde status, maar vroeg of laat zal men z’n vlijt als last gaan ervaren.
De bevers zijn vlijtig geweest.
Doordat de bomen nog aardig kaal zijn, maar er veel bedrijvigheid van vogels is, is er vrij veel te zien. Een droge aanbeet brengt me terug bij de les. De vis heeft zich gelukkig zelf al gehaakt. Terwijl ik een snoekbaars naar het oppervlak dril, zoek ik op de oever naar een herkenningspunt om de plek te onthouden.
De strakke snoekbaars van een centimeter of vijftig is waarschijnlijk een mannetje. Wordt buitenboord losgetikt. Hans begrijpt niet dat het bij hem maar niet lukken wil. Ik ook niet, want hij vist met het goede materiaal en z’n techniek ziet er verder goed uit. De Watersnake brengt de Tomasco al backtrollende terug naar de plek. Nee, het was iets verder naar buiten.
Op commando wijzigt de boot meteen van koers. Het blijft een genot om uit zo’n goede boot te vissen. Ook Hans is onder de indruk van de vaareigenschappen en geniet met volle teugen van de visdag. Hij krijgt een harde aanbet, maar helaas weten de haken geen vlees te pakken. Ik voel me bijna schuldig als ik opnieuw een snoekbaars weet te haken.
De HS signature vertical vangt het mokken van de vis goed op. Heerlijk om vissen van dit kaliber op de verticaalhengel te drillen. Met een hand pak ik de staartwortel beet. Hans neemt de hengel even over zodat ik ook m’n andere hand vrij heb om de snoekbaars te ondersteunen bij het aan boord tillen.
De geblokte vis heeft een dikke buik die waarschijnlijk vol met kuit zit. Na een snel plaatje mag de vis terug naar z’n plekje. Na deze vis valt het een poosje stil. Net op het moment dat we willen gaan verkassen vergrijpt zich nog een snoekje aan m’n shad. Maar goed dat ik hier standaard met een stalen onderlijntje vis. Ondanks dat de shad helemaal in de bek zit is het onthaken een fluitje van een cent. Alleen de hoofdhaak prikte in het gehemelte.
De riviersnoekbaarzen geven goede sport.
We zoeken een ondieper stuk van het water op en gaan er met Jerkbaits aan de gang. Twee ganzen komen een kijkje nemen of er wat te halen valt. Helaas jongens, mijn brood is al op. Na enkele uren verticalen is het werpend vissen een leuke afwisseling. De ondiepe zones ruiken naar snoek. Sando ving hier vorig jaar maart nog een hele zware vis. Nu lijken ze afwezig.
Na ruim een uur draait er een mooie vis langs de Rapper van Hans die al vlak bij de boot was. We schotelen de snoek allerlei soorten kunstaas voor, maar die is verder niet te porren voor enige actie. De vistijd zit er bijna op. Dubbele cijfers vandaag en voldoende actie. Een mooie baars staat nog op ons verlanglijstje en daar vissen we dan het laatste uurtje op.
Sorry jongens, het brood is al op.
We doen dat door dicht onder de oever te trollen op ondiep water. Tussen anderhalf en tweeënhalve meter diepte moet het gebeuren. Hans zet een Jointed shadrapje in en ik een Salmo Butcher. Er blijkt redelijk wat troep op de bodem te liggen, vooral bladeren. Best irritant om deze vaak van de haak te moeten halen. Met een stevige zwiep van de hengel lukt het gelukkig vaak zonder dat het plugje het water uit hoeft.
Doordat ik een takje haak loopt m’n lijn schuin weg achter de boot. Ik kan niet voorkomen dat ik hans zijn plugje vang en binnen enkele seconden is het een aardige warboel geworden. Gelukkig is het minder erg dan het eruit ziet en na enkele minuten kunnen we onze weg vervolgen.
Een verzwaring die nauwelijks als een nabeet voelde levert toch een kromme hengel op. Het stompen komt van een baars of een kleinere snoekbaars af. In het heldere water geven de oranje vinnen uitsluitsel. Een mooie baars kan met de duimgreep geland worden. Wel even opletten voor de dregjes die vlakbij zitten. De baars schudt stevig met z’n kop, maar het gaat goed.
Baarzen blijven boeiend.
Na deze vis zoeken we tevreden de trailerhelling op. Drie roofvissoorten aan boord is alweer een tijdje gelden. De laatste visdagen van het seizoen kunnen nog wel eens erg goed gaan worden vermoed ik. Geniet ervan!
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
